Το κόκκινο φως ανακατευόταν με τον τεχνητό καπνό που έβγαινε από ένα μηχάνημα δεξιά από τον ντράμερ, λούζοντας τη σκηνή. Ένας κίτρινος προβολέας έπεφτε πάνω στον κιθαρίστα καθώς σόλαρε με πάθος. Οι εξογκωμένες φλέβες από τον λαιμό του φαινόταν τόσο εύθραυστες που νόμιζες ότι αν τις άγγιζε ανθρώπινο χέρι θα έσπαγαν και θα ξεπηδούσε η αδρεναλίνη σαν πίδακας από μέσα τους. Γυάλιζε από τον ιδρώτα το μέτωπό του και τα δάχτυλά του έτρεχαν πάνω στην ηλεκτρική κιθάρα αγγίζοντας τις σχεδόν διάφανες χορδές. Αραιά και πού, το μπάσο από τα ντραμς συμπλήρωνε τον ήχο. Ξαφνικά η φωνή της ήρθε σαν τρυφερό χάδι να κατευνάσει όλο αυτό το παραλήρημα εικόνων κι αισθήσεων.
Εκείνος, δέχτηκε στοργικά το χάδι της φωνής της και χαλάρωσε την ένταση στα δάχτυλά του παραχωρώντας της τη σκυτάλη για να πει το τραγούδι της, σχεδόν ακαπέλα. Τον πλησίασε κρατώντας το μικρόφωνο στα χέρια της, τον κοίταξε στα μάτια με θαυμασμό, σκούπισε με την αναστροφή του χεριού της τις στάλες ιδρώτα από το μέτωπό του και του έδωσε ένα φιλί απαλά στα χείλη. Ξεκίνησαν να τραγουδάνε μαζί το τελευταίο τους τραγούδι για το κλείσιμο της εμφάνισής τους. Μετά από πολύ καιρό τα είχαν καταφέρει. Είχαν αγγίξει τ’ όνειρό τους, να κάνουν την μπάντα τους γνωστή και να δώσουν με επιτυχία την πρώτη τους συναυλία. Τα χειροκροτήματα κι οι φωνές των θεατών τύλιξαν τα κορμιά τους κι εκείνοι υποκλίθηκαν πάνω στη σκηνή, κρατώντας σφιχτά ο ένας το χέρι του άλλου.
Μακρύς ο δρόμος της επιτυχίας κι όταν τον πήχη τον βάζεις ψηλά χρειάζεται αρκετή δουλειά και προσπάθεια για να τον φτάσεις. Το ταξίδι όμως για την επιτυχία, όταν είναι κοινό κι υπάρχουν δύο άνθρωποι, γίνεται όλο και πιο ενδιαφέρον. Όσο μακρύ κι αν είναι, η απόσταση δείχνει να μοιάζει μικρότερη. Είναι πολύ βασικό να νιώθεις ότι δεν παλεύεις για κάτι μόνος σου αλλά ότι είστε δύο που θα μοιραστείτε την αγωνία και τη λαχτάρα να φτάσετε εκεί που έχετε από κοινού ορίσει ως στόχο. Πόσω μάλλον όταν μέσα σ’ αυτό το «κάτι» γεννιέται κι ένας δυνατός έρωτας. Εκεί αναπτύσσεται ακόμα περισσότερο το συναίσθημα της αμοιβαιότητας, ωριμάζει πιο γρήγορα η επικοινωνία των συντρόφων διότι υπάρχει ένα κοινό σημείο αναφοράς συζήτησης κι εργασίας και επιπλέον ενδυναμώνει η αίσθηση ψυχικής πληρότητας. Μέσα από τη διεργασία της επίτευξης της επιτυχίας, οι σύντροφοι ενδεχομένως να νιώθουν ότι έχουν ανακαλύψει το άλλο τους μισό.
Σε μια τελευταία έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Journal of Neuroscience, βεβαιώνεται η ντοπαμίνη μπορεί ν’ αυξηθεί αν το άτομο επιλέξει να καταβάλει παραπάνω προσπάθεια και δεν επιλέγει την πιο εύκολη οδό. Η οκνηρία προκαλεί περισσότερη οκνηρία κι η επιτυχία προσελκύει ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία. (πηγή wikihealth) Φανταστείτε λοιπόν το πάρτι έκρηξης ντοπαμίνης που γίνεται μέσα στον εγκέφαλο δύο ερωτευμένων συντρόφων οι οποίοι παράλληλα παλεύουν για τον ίδιο στόχο.
Καλά ως εδώ, υπάρχει όμως κι η άλλη πλευρά του νομίσματος.
Πήγαινε κάνε ό,τι θες, αφού το όνειρό σου είναι τελικά μία solo καριέρα. Καλή τύχη. Ένιωθε ότι ήθελε να τ@ πιάσει από τους ώμους και ν’ αρχίζει να τ@ ταρακουνάει μήπως και συνέλθει και δε διαλύσει αυτό που τόσο καιρό με τόσο κόπο έχτιζαν μαζί. Αλλά δεν έκανε τίποτα. Τ@ προσπέρασε σπρώχνοντας με τον ώμο τον δικό τ@, κι αυτό ήταν και το τελευταίο άγγιγμα μεταξύ τους. Εκείν@ κοίταζε αμήχανα βλέποντας να ξεμακραίνει και μαζί, έβλεπε να ξεμακραίνει κι ο έρωτάς τους.
Δύσκολο να κρατήσει ο έρωτας μεταξύ δύο συντρόφων όταν αυτό που έχουν χτίσει συντροφιά και με κόπο, αποφασίσει ο ένας εκ των δύο να το διαλύσει ή να μη συνεχίσει να το ακολουθεί. Στις συντροφικές σχέσεις αλλά και στους γάμους, πολύ εύστοχα, συνηθίζεται να λέμε ότι αυτά που μας ενώνουν όταν είναι πιο ισχυρά από αυτά που μας χωρίζουν, η σχέση έχει και μακροζωία. Όταν λοιπόν αυτό που μας ενώνει, το οποίο στην προκειμένη είναι η κοινή επίτευξη ενός στόχου, αποφασίσει ο ένας εκ των δύο να το παύσει και ν’ ακολουθήσει έναν δικό του δρόμο, αυτόματα αυτά που μας χωρίζουν γιγαντώνονται μέσα μας και περνάμε στο στάδιο της απομυθοποίησης του συντρόφου μας, καθώς παράλληλα ενισχύονται συναισθήματα όπως ζήλια, προδοσία, ανταγωνιστικότητα κι οι σύντροφοι παύουν να είναι συνοδοιπόροι και βρίσκονται ο ένας απέναντι στον άλλον.
Θα ήταν ουτοπικό να πούμε ότι τέτοιου είδους σχέσεις θα μπορούσαν να προχωρήσουν σε σχέσεις ζωής και μόνο ένας αιθεροβάμων πιθανόν θα μπορούσε να το ισχυριστεί αυτό. Είναι όμορφα, πλούσια από εικόνες και συναισθήματα τα κοινά ταξίδια προς την επιτυχία με συνοδοιπόρο τον έρωτα, αλλά όταν φτάσεις στον προορισμό σου φρόντισε να θέσετε από κοινού τον επόμενό σας στόχο, βάλτε τον πήχη ένα σκαλί παραπάνω, ώστε το ταξίδι σας να έχει διάρκεια κι ο έρωτας να πάρει τον απαιτούμενο χρόνο για να ωριμάσει. Μέχρι, να γίνει αγάπη.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Θάλεια Διαμαντούλη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
