Tα ετερώνυμα δεν έλκονται. Το ‘χει πει ο Δεμιρτζόγλου. Τέλος. Μην ελπίζετε. Όσο κι αν αγαπάτε εκείνους που δε σας μοιάζουν γιατί μαζί τους δε βαριέστε, δε θα ‘χετε καλά ξεμπερδέματα. Όταν σκάει η φούσκα της καψούρας και μένεις με έναν άνθρωπο στον οποίο λες «άσπρο» και καταλαβαίνει «ντομάτα» –όχι από ηλιθιότητα, αλλά γιατί έτσι έμαθε–, τα όνειρά σας δε γίνονται ροζ όπως λέει και το άσμα, παρά μόνο άσπρα λεκιασμένα από ντομάτα.
Ας πάρουμε για παράδειγμα τα τρανταχτά αντίθετα άκρα. Εξωστρεφείς κι εσωστρεφείς. Δεν αποκλείεται να είναι μαζί. Οι μεν γοητεύονται απ’ το μυστήριο, οι δε απ’ τη ζωντάνια. Βρίσκουν κάτι που τους λείπει και χαίρονται μ’ αυτό όπως τα πεντάχρονα με ένα καινούργιο παιχνίδι. Το οποίο θα αφήσουν στην άκρη μετά από καμιά βδομάδα φυσικά.
Γιατί δε γίνεται να κάνει χωριό ο έξω καρδιά με τον κλειστό άνθρωπο. Ο ένας θα απελευθερώνεται, θα εκφράζεται και θα τρομάζει τον άλλο, που θα στριμώχνεται όλο και περισσότερο στη γωνίτσα του. Όσο ο εξωστρεφής θα τον ρωτάει τι έχει, τόσο ο εσωστρεφής θα λέει ξερά «τίποτα» και θα κλείνεται στον εαυτό του. Θα του τη σπάει το ενδιαφέρον του ενός και αμφίδρομα ο άλλος θα εκνευρίζεται από την απομάκρυνση.
Και να ‘ταν μόνο αυτό. Το ‘χει καημό ο εξωστρεφής να διασκεδάσει σ’ ένα πάρτι, να μιλήσει με κόσμο, να κάνει έναν χαμό βρε αδερφέ, και βλέπει το εσωστρεφές έτερον ήμισυ, που έχει κατεβάσει μια προβοσκίδα μέχρι το ισόγειο και ψάχνει την εξώπορτα. Όπως και στην αντίθετη περίπτωση, ο εσωστρεφής θέλει ν’ αράξει στον υπολογιστή του κι έχει να υποστεί απαιτήσεις και τραβολόγημα. Μη μιλήσουμε για νέες γνωριμίες, γιατί εκεί κι αν γίνεται το έλα να δεις. Ο μεν τις λατρεύει και τις επιδιώκει, ενώ ο δε τις αποφεύγει και μπορεί να φτάσει και σε σκηνή ζηλοτυπίας.
Έχει όμως και τα καλά του η υπόθεση. Ο μεν εξωστρεφής έχει το κεφάλι του ήσυχο, καθώς δε φοβάται μην τυχόν το έτερον ήμισυ ξεπορτίσει κι αρχίσει το φλερτ και τα παιχνιδάκια. Ο εσωστρεφής από την άλλη, βρίσκει επιτέλους κάποιον που θα τον βοηθήσει να ξεπεράσει τους φόβους του και θα τον βγάζει και καμιά βόλτα. Εν τέλει, όμως και στους δύο θα λείψουν τα γνώριμα μονοπάτια.
Ωραίο και ιντριγκαδόρικο το διαφορετικό, αλλά έλξη σαν αυτού που σου μοιάζει δεν έχει. Είτε το πείτε το ναρκισσιστικό, είτε ίδια βλακεία στον εγκέφαλο, το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Συνδυασμός οικειότητας, καύλας και διαστροφής σαν αυτών που είναι τα ίδια σκατά με τα μούτρα μας δεν υπάρχει πουθενά.
Συντάκτης: Τίνα Μπαρμπάτσαλου
