Όσο περνούν τα χρόνια κι ιδίως αν λείπεις αρκετό καιρό απ’ την πόλη καταγωγής σου, όταν γυρίζεις, όλα σου φαίνονται από διαφορετικά μέχρι περίεργα. Κάποιες φορές όμορφα, κάποιες άσχημα κι άλλες που απλά σε αφήνουν άναυδο. Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν; Όχι πάντα.
Από κτίρια μέχρι κι ανθρώπους, πάντα θα βρεθεί κάτι να σε εκπλήξει, θετικά ή αρνητικά. Τα θετικά δε χρειάζονται μεγάλη ανάλυση. Τα αρνητικά όμως; Ιδίως μάλιστα όταν αφορούν ανθρώπους.
Χιλιοπαρατηρημένο το φαινόμενο να βλέπεις φίλες σου και μετά την αρχική χαρά και το ελάχιστο σοκ της συνάντησης, να έρχεται το δεύτερο και μεγαλύτερο· να μην τις αναγνωρίζεις. Γυναίκες που κάποτε άφηναν το στίγμα τους, έκαναν πάταγο με την προσωπικότητά τους κι εκφραζόντουσαν, έχουν γίνει αθόρυβες, άχρωμες κι άοσμες παρουσίες, εξαρτημένες απ’ τη μόνιμή τους σχέση με βλέψη γάμου.
Σαφώς και δεν είπαμε να είσαι μια ζωή πάρτι άνιμαλ. Ούτε και να παρατάς το έτερον ήμισυ για χατίρι των φίλων σου. Αλλά όχι και να τρέχεις στο σπίτι όταν χτυπάει το τηλέφωνο και σε ρωτάει «πού είσαι και γιατί;». Κατανοητό ότι δε θέλεις να τον δυσαρεστήσεις κι όλη η υφήλιος συμπάσχει μαζί σου.
Αλλά όταν φαίνεται στο πρόσωπό σου ότι καταπιέζεσαι, γιατί να θέλεις να αλλάξεις άρδην για χάρη μιας μονιμότητας; Όσο κι αν προσπαθείς να πείσεις πως είσαι ευτυχισμένη, φαίνεται το «γαμώτο» στο βλέμμα σου όταν θέλεις να ακολουθήσεις και δεν μπορείς, γιατί στις έντεκα κι ένα θα σκάσει το μήνυμα «έλα σπίτι τώρα». Καμιά φορά ούτε καν αυτό, μιας κι αρνείσαι πεισματικά να βγεις για να αποφύγεις σκηνές και αντ’ αυτού καταλήγεις στο ατέρμονο ζάπινγκ μπροστά στην τηλεόραση. Το πιο εξοργιστικό από όλα είναι όταν την ίδια στιγμή που εσύ κάνεις πράγματα παρά τη θέλησή σου, ο κύριος βολτάρει ανενόχλητος.
Αξίζει να αλλάξεις τον εαυτό σου για να κρατήσεις μια σχέση, επειδή είναι η μόνη στεριά που φαίνεται στον ορίζοντα όσον αφορά το μέλλον σου; Και καλά, θα μου πεις, στην αρχή που βρίσκεσαι ανάμεσα στα μέλια, τα σιρόπια και τον μπακλαβά ολόκληρο σε περιπτώσεις, θα κάνεις πίσω και δε θα ζοριστείς. Μετά όμως; Που, όποιος κι αν είναι ο χαρακτήρας του άλλου, τον έχεις ήδη συνηθίσει στην υποχώρηση και θα ζοριστεί βλέποντάς σε να αντιδράς.
Αν είσαι από εκείνες που θα κάτσουν στη γωνία, θα ρουφήξουν το αβγό τους και θα πουν κι «ευχαριστώ», συνέχισε έτσι. Κι άντε στην καλύτερη περίπτωση, θα γκρινιάζεις στη γειτόνισσα που ήρθε για καφέ στο σπίτι, μιας κι εκεί είναι ο χώρος που σου επιτρέπεται να δράσεις. Αν πάλι έχεις ακόμα ψήγματα προσωπικότητας μέσα σου, μάλλον είναι καιρός να αναθεωρήσεις την επιλογή του ανθρώπου που βρίσκεται δίπλα σου.
Επιμέλεια Κειμένου Τίνας Μπαρμπάτσαλου: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Τίνα Μπαρμπάτσαλου
