Οι χωρισμοί ένα μεγάλο κεφάλαιο στο βιβλίο της ερωτικής μας ζωής, αν το σκεφτείς. Πόσα τραγούδια έχουν παιχτεί, πόσα κοκτέιλ έχουν ανακαλυφθεί, πόσα βιβλία έχουν γραφτεί για το πώς να ξεπεράσεις έναν χωρισμό ή γιατί συνέβη. Δεν είναι σίγουρα το πιο ευχάριστο κεφάλαιο, μα όλος αυτός ο πόνος έχει και τις αστείες πλευρές του και σ’ αυτές θα αφιερωθούν οι επόμενες λέξεις.
Στους χωρισμούς σου θες τον χρόνο σου, αλλά σίγουρα θες και τους φίλους σου. Και δεν αναφέρομαι στους απλούς γνωστούς. Αναφέρομαι στα κολλητάρια που είναι εκεί για να σε σηκώσουν και να σ’ ακολουθήσουν στην κάθε σου τρέλα. Για να είναι οι συνεργοί στο, όχι και το τόσο επιτυχημένο, έγκλημα. Για τα συναισθήματα που θα είναι στο φουλ και την παράνοια που σε πιάνει σε επίπεδα εκτός προηγουμένου. Για το stalking στα σόσιαλ που δε θες να κάνεις, αλλά και την παροχή πληροφοριών που δε θες να ψάξεις μόνος σου. Για να σου φέρνουν φαΐ όταν ξεχνάς να φας και ποτό όταν θες να πιεις. Για να βρουν μαζί σου καινούριες βρισιές που θα κολλάνε άψογα στον πρώην και που θα μείνουν το βράδυ να σε προσέχουν μην κάνεις καμιά βλακεία- χωρίς αυτούς.
Σίγουρα έχεις ιστορίες που δε θες να παραδεχθείς, που μόνο οι λίγοι καλοί δικοί σου άνθρωποι γνωρίζουν. Ξέρεις, όταν ο κολλητός πήγαινε στο στέκι του άλλοτε αλλού σου μισού και με το που έσκαγε μύτη, έπεφτε σήμα κι έτσι τυχαία εμφανιζόσουν. Και δε μιλάμε για μια απλή εμφάνιση, αλλά για μια υπερπαραγωγή Hollywood. Εσύ το έπαιζες άνετος και προσπαθούσες να δείξεις πως έχεις ξεπεράσει τη σχέση σας και «συγγνώμη κύριε, ποιος είστε» με τον κολλητό να είναι ο μέγας σκηνοθέτης της παράστασης αυτής.
Αυτό είναι το soft σενάριο. Γιατί κάνεις πολλά τρελά στον χωρισμό. Όπως εκείνη τη φορά που έψαχνες ζώδια και συναστρίες για να δεις αν το σύμπαν θα σας ενώσει ξανά, ασχέτως που δεν τα πιστεύεις ούτε λίγο. Ή τότε που ζήτησες να σου πουν το φλιτζάνι κι έκατσες πλάι στους κολλητούς με προσήλωση για όσα είχαν να σας μεταφέρουν, κοιτάζοντας το κατακάθι. Ή μήπως να μιλήσουμε για τη φορά εκείνη που κάτσατε και κάνατε μια λίστα με όλα όσα πάνε στραβά με τους πρώην εκείνους που δεν ξεχάστηκαν ποτέ, μήπως και φύγει λίγο η θλίψη; Μικρό το μπροστά δόντι και το τρίτο δάχτυλο αριστερά στραβό, κρατούσε τα μονόλεπτα για το σούπερ κι είχε σεντόνια με τον γουίνι! Μα με τον γουίνι;
Κι όταν οι ελπίδες πια έχουν εξαντληθεί, όταν ο θυμός πάρει τη σειρά του κι αυτός και σβήσει με τον χρόνο του, όταν οι βρισιές που ανακαλύψατε και που ακόμα κι ο Μπαμπινιώτης θα διεκδικούσε να καθιερώσει, στέρεψαν, όταν άρχισαν οι παρακολουθήσεις να μοιάζουν βαρετές και τα νέα αδιάφορα, ξεκινάς να ξεπερνάς αυτόν τον έναν έρωτα. Κι οι φίλοι είναι και πάλι εκεί.
Όλα τα παραπάνω είναι μέρος της ταινίας που λέγεται χωρισμός και ναι, είναι απαραίτητο να τα ζήσεις για να μπορέσεις να πας παρακάτω. Ο χωρισμός εκτός από πόνο, θέλει και γέλιο, θέλει να βγεις από τα όρια και κανονικά σου, να κάνεις τις τρελές σου- γιατί εδώ μιλάμε για συναίσθημα. Και ξέρουμε πολύ καλά πως όταν είναι στο ζενίθ, η λογική πάει για βρούβες. Κι αφού οι φίλοι είναι εκεί, να μη φοβάσαι τίποτα.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Άννα Αντωνίου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
