Αν έχεις τη σιωπή από φόβο τη μοιράζεσαι με λάθος άνθρωπο

Πολλοί φοβούνται τις σιωπές. Γιατί να φοβάσαι την έλλειψη ήχου όμως; Μοιάζει λιγάκι παράδοξο. Πιο λογικό θα ήταν να σε τρομάζει ο δυνατός και ξαφνικός θόρυβος, η βοή που σε κάνει να χάνεσαι και να χαώνεσαι. Μα ο φόβος από κρότο ή θόρυβο ενεργοποιείται γιατί τα ίδια είναι σημάδια κινδύνου. Αν όμως φοβάσαι τη σιωπή, είναι γιατί δεν ξέρεις να την απολαμβάνεις ή τη μοιράζεσαι με τον λάθος άνθρωπο. Γιατί στις σιωπές δεν ξέρεις τις σκέψεις του άλλου, δε χρησιμοποιεί λέξεις να σου εξηγήσει τι νιώθει κι αν δεν αισθάνεσαι ασφαλής μαζί του, σε τρομάζει. Χρειάζεσαι τις λέξεις για να μπορείς να καταλάβεις και να μάθεις.

Αν μπορούσαμε να ταυτίσουμε τη σιωπή με μια ώρα της ημέρας, τότε θα της ταίριαζε υπέροχα η ηρεμία της βαθιάς νύχτας, που δεν υπάρχει ο θόρυβος κι η βαβούρα να σε ταράζουν. Είναι η στιγμή που έρχεσαι λίγο πιο κοντά με το μέσα σου, που αφήνεσαι σε όσα έχουν πραγματική σημασία. Έτσι, αν αυτός που έχεις δίπλα σου τη φοβάται, την ερμηνεύει λάθος ή την αποφεύγει, σημαίνει ότι ενδεχομένως δε σε καταλαβαίνει κι όταν μιλάς. Αν πρέπει να εξηγήσεις κι ύστερα να απολογηθείς γιατί απόψε διάλεξες να σιωπήσεις, τότε ίσως και το να μιλήσεις λίγο νόημα θα βγάλει. Γιατί καμιά φορά οι λέξεις μοιάζουν φτωχές και ανούσιες. Γιατί καμιά φορά με τις σιωπές μας ερχόμαστε πιο κοντά και γειωνόμαστε, σε αντίθεση με τα μεγάλα και κενά λόγια που θα τα πάρει ο αέρας.

Πόσο ασφαλής αισθάνεσαι στη σχέση σου;

Κάνε τώρα το τεστ!

Σκέψου πως σε σιωπή μοιραζόμαστε σπουδαίες στιγμές θέωσης. Τα δευτερόλεπτα πριν εκείνο το γλυκό φιλί, τη διάρκεια μας αγκαλιάς, ή το αγνάντι κάποια χαράματα Αυγούστου. Τις γυμνές ίσως και λίγο σκληρές αλήθειες θα τις κατανοήσεις μέσα σε μια σιωπή, γιατί η έλλειψη ήχου κάνει το βλέμμα εκκωφαντικά δυνατό. Το άγγιγμα είναι περισσότερο σημαντικό όταν δεν το συνοδεύουν λόγια.

Στις σιωπές όλα έχουν παραπάνω σημασία. Κι όταν καμιά φορά μιλάμε, φλυαρούμε και κρυβόμαστε πίσω από λέξεις που λειτουργούν σαν μάσκες. Σκέψου πως όταν θες να κρυφτείς, λες δικαιολογίες, μιλάς γρήγορα γιατί φοβάσαι πως αν σταματήσεις ο άλλος θα καταλάβει στις παύσεις σου την αλήθεια. Όταν έχεις άδικο υψώνεις τον τόνο της φωνής σου μιλάς φλύαρα κι ενοχικά. Κάνεις θόρυβο για να κρύψεις και κρυφτείς. Μα στη σιωπή φαίνονται όλα. Κι αν ο άνθρωπος που έχεις δίπλα σου περιμένει τα λόγια σου κι αποφεύγει τις σιωπές σου, ίσως δε σε καταλαβαίνει και τόσο. Ίσως να μη βοήθησες κι εσύ να σε καταλάβει, ίσως και να κρυφτήκατε μαζί πίσω από μεγάλα λόγια.

Πολλές λέξεις γράψαμε για τις σιωπές- θα βαριόταν κι η ίδια αν τις διάβαζε. Πες ό,τι θες λοιπόν, μα να θυμάσαι πως οι σιωπές είναι που μετράνε κι όχι τα λόγια. Στη σιωπή καταλαβαίνεις την αγάπη, τον χωρισμό που δεν έχει έρθει ακόμη, τη λύπη και τη γαλήνη. Οι σιωπές τα σφραγίζουν όλα, απλώς οι λέξεις τ’ ανακοινώνουν. Αν χρειάζεται λοιπόν να τις εξηγείς διαρκώς, ίσως τα λόγια σου πια δεν έχουν καμία σημασία. Ένα βλέμμα, ένα χαμόγελο, ένα φιλί, μια αγκαλιά, μια ανατολή, δε θέλουν λέξεις να τα ντύσουν. Στις σιωπές μας χτίζονται οι αναμνήσεις μας.

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!