Όλοι μας δημιουργούμε τη δική μας οικογένεια που δεν την δένουν δεσμοί αίματος αλλά δεσμοί φιλίας. Ένας άνθρωπος έχει πολλούς γνωστούς, συναδέλφους, αρκετούς φίλους –κάποιους απ’ αυτούς τους θεωρεί μάλιστα κολλητούς– αλλά μόνο ένας άνθρωπος κατέχει μία ξεχωριστή θέση. Εκείνος ο κολλητός που θα ‘ναι το πρώτο τηλεφώνημα, όταν κάτι περίεργο σου συμβεί, εκείνος που θα καταλάβει ότι δεν είσαι καλά, χωρίς καν να σε δει, και μόνο απ’ τον τόνο της φωνής σου.
Πώς γίνεται ένας άνθρωπος να σε γνωρίζει τόσο καλά; Η απάντηση είναι απλή, ακόμα και στη φιλία, η χημεία παίζει σημαντικό ρόλο. Σίγουρα είστε αντίθετοι χαρακτήρες, που ο ένας συμπληρώνει τον άλλο μοναδικά. Ίσως είναι το ήσυχο παιδί, ενώ εσύ είσαι εκείνος που σας βάζει σε μπελάδες. Πώς, όμως, μπορεί να αντέξει μια τέτοια σχέση με –συνήθως– τόση διαφορετικότητά; Ο χρόνος κι η ειλικρίνεια είναι τα πιο βασικά στοιχεία σε αυτή τη σχέση για να πετύχει.
Ο χρόνος είναι ένας παράγοντας που σου δίνει τη δυνατότητα να μάθεις έναν άνθρωπο και να ζήσεις καταστάσεις με τον κολλητό σου, που κάποτε ξεκίνησε σαν απλός γνωστός ή ένας ακόμη φίλος μέχρι να φτάσετε εδώ. Ίσως, μάλιστα, στην αρχή αυτής της γνωριμίας σας να σου έσπαγε τα νεύρα. Ο λόγος απλός∙ είναι, τις περισσότερες φορές, τόσο διαφορετικός από εσένα και το αλλιώτικο μας ξενίζει. Αλλά τότε, μέσα από κοινές εμπειρίες και πολλές, εύκολες και δύσκολες, στιγμές, ο φίλος περνάει μία-μία όλες τις δοκιμασίες, που βάζει η ίδια η ζωή, κι είναι πάντα εκεί.
Αυτό έχει σημασία σε μια φιλία, να ‘σαι εκεί ακόμα κι όταν δε συμφωνείς, γιατί ξέρεις πως ο φίλος σου σε ‘χει ανάγκη. Πόσες συμβουλές δε μας έχει δώσει ο κολλητός μας, που εμείς κλασικά αγνοήσαμε για να κάνουμε του κεφαλιού μας κι εκείνες αποδείχθηκαν σωστές μετέπειτα; Παρέμεινε, όμως, δίπλα μας, να μας πετάει κάπου-κάπου ένα «στα ‘λεγα εγώ», όταν πια τα ‘χουμε κάνει μαντάρα, αλλά να μας λέει «μαζί θα το περάσουμε κι αυτό». Γιατί το κολλητάρι, ό,τι κι αν συμβεί, είναι εκεί -όπως είσαι εσύ για εκείνον.
Μία ματιά αρκεί και ξέρεις ποιον συμπαθεί και ποιον όχι, όταν βρίσκεστε σε κοινή παρέα. Οι δύο σας γελάτε με αστεία δικά σας, που ίσως να μην είναι καν αστεία και που σίγουρα κανένας άλλος δε θα καταλάβει, γιατί μοιράζεστε κάτι βαθύτερο, μια επικοινωνία ουσιαστική, ένα δέσιμο αληθινό. Γιατί αν όλη η παρέα είναι η οικογένεια, εσείς είστε τα δίδυμα αδέρφια, άλλη ένωση. Γιατί είναι ο Chandler κι εσύ ο Joey, ή η Rachel κι εσύ η Monica. Οι πιο διάσημοι κολλητοί, τόσο διαφορετικοί σε έναν κόσμο μονότονο. Αν ταίριαζαν μόνο τα ομώνυμα, ποτέ δε θα ‘χατε αποκτήσει αυτή την επαφή. Και πόσο άχαρος θα ήταν ο κόσμος, αν όλα ήταν προβλέψιμα.
Είναι ο ίδιος άνθρωπος, ο κλειστός χαρακτήρας, με τους κανόνες και το πειθαρχημένο πρόγραμμα, που γνώρισες στη σχολή κι αρχικά αντιπάθησες, μέχρι να τον γνωρίσεις, και να λατρέψεις το χιούμορ, την ευφυΐα του και τον αστείρευτο σαρκασμό του. Εσύ, απ’ την άλλη, ίσως να ανήκεις στους εξωστρεφείς, πάντα έτοιμος για αταξίες και χωρίς πολύ αυτοέλεγχο. Μα μόνο το κολλητάρι σου ξέρει πως κρύβεις καρδιά μικρού παιδιού, πόσο ρομαντικός είσαι κατά βάθος και πόσο αληθινός είσαι πάντα. Αν θέλουμε να παρομοιάσουμε αυτή τη σχέση με έναν ανθρώπινο οργανισμό, κάποιος είναι το συναίσθημα και κάποιος η λογική. Αντίθετα ίσως αλλά πάντα λειτουργούν μαζί -ακόμα και στις μεγαλύτερες κόντρες τους.
Ένα βλέμμα αρκεί για να θυμηθείτε εκείνη την περίεργη νύχτα που ξεκίνησε από ένα απλό ποτό κι οδήγησε στις ωραιότερες και πιο τρελές στιγμές της ζωής σας. Γιατί όσα φιλαράκια κι αν έχεις κι όσο κι αν τα αγαπάς, μόνο μ’ ένα πρόσωπο τα ‘χεις ζήσει όλα. Με ‘κείνον τον κολλητό που αντιπαθεί τα άτομα που σε πλήγωσαν ίσως περισσότερο κι από ό,τι εσύ.
Θα σου θυμίζει πως όλα περνάνε κι ότι πρέπει να αγαπάς τον εαυτό σου λίγο παραπάνω και να τον φροντίζεις. Σε κάθε σου επιτυχία είναι εκεί, πρώτος στη σειρά, και σε κάθε στεναχώρια σου δίπλα, για να σε ακούσει και να σου δώσει δύναμη. Γι’ αυτό, όσους φίλους και να ‘χεις, ένας μόνο ένας είναι εκείνος ο κολλητός που θα μοιράζεστε τα πάντα -γιατί αν δεν τα μοιράζεστε, δεν είναι το ίδιο.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη