Τεμπελιά, η λέξη που μας έμαθαν από παιδιά ως κάτι κακό, σαν αμαρτία στην οποία δεν πρέπει να πέφτουμε. Μα η τεμπελιά όσο κι αν σου ακούγεται περίεργο, μπορεί να αποτελέσει ένα μικρό δώρο από ‘σένα προς τον εαυτό σου. Τι σου προσφέρει η τεμπελιά λοιπόν; Χρόνο για ‘σένα, ένα διάλειμμα από όλα αυτά για τα οποία τρέχεις σε καθημερινή βάση, χωρίς ν’ έχεις προλάβει να σκεφτείς αν όντως αξίζει να εξαντλείς τις δυνάμεις σου για αυτά.

Είναι σημαντικό λοιπόν να αφιερώνεις χρόνο στον εαυτό σου και πολλές φορές μάλιστα, είναι πιο σημαντικό απ’ όλους τους στόχους που έχεις βάλει -ή όλους εκείνους τους οποίους κάπου στην πορεία φορτώθηκες. Υπάρχει λοιπόν κι η αργοπορία η οποία σε κάνει παραγωγικό, που σε κάνει να ψάξεις και λίγο εσένα, μες στην τρέλα που επικρατεί σήμερα. Κάθε μέρα γυρνάς με μια λίστα στο μυαλό σου ή στο χαρτί κι είναι γεμάτη από υποχρεώσεις, φορτικές συναντήσεις και λογαριασμούς. Οι 24 ώρες παύουν να είναι αρκετές κι αυτό σε γεμίζει άγχος, γιατί φοβάσαι πως θα απογοητεύσεις όλους εκείνους που βασίζονται σε σένα, αν δεν τα καταφέρεις. Πόσες ενοχές όμως να αντέξει κανείς; Μήπως ήρθε η ώρα γι’ ένα διάλειμμα;

 

 

Το διάλειμμα για τεμπελιά, είναι μια βαθιά ανάσα ανάμεσα σ’ όλες τις υπόλοιπες, τις κοφτές κι ασθματικές. Ας αργήσεις να πας στο ραντεβού που έχεις, ακόμη κι αν είναι για να δώσεις παραπάνω χρόνο στον εαυτό σου. Δε χρειάζεται να τρέχεις για να προλάβεις, βάλε τη μουσική σου και χόρεψε λιγάκι μόνος σου. Πόσο καιρό άραγε έχεις να το κάνεις αυτό; Κι να αργήσεις δε θα πάρει φωτιά το γραφείο πίστεψέ με, ίσως ακούσεις μικρά ή μεγάλα παράπονα μα είναι καιρός για ξεκούραση. Μη σε νοιάζει γιατί έκανες ένα δώρο στον εαυτό σου. Κι εκείνος φυσικά, όπως όλοι οι άλλοι, εκτιμάει τα δώρα και θα στ’ ανταποδώσει.

Όταν πατάς για λίγο pause στη ζωή σου, μαθαίνεις πράγματα για σένα. Θυμάσαι εκείνο το ταβάνι που πήρες το χρόνο σου για να κοιτάξεις; Έχει πολλά να σου πει για το ποιος είσαι και γι’ όλα όσα θες. Η αργοπορία σε κάνει πιο σοφό και πιο έτοιμο για ζωή. Παράδοξο αυτό που διαβάζεις, το ξέρω, μα δώσε μια ευκαιρία στον εαυτό σου να κάνει μια στάση και να πάρει μερικές ανάσες παραπάνω.

Φυσικά υπάρχουν κι οι άνθρωποι που μονίμως βιάζονται. Βιάζονται να προλάβουν, βιάζονται να δράσουν. Τις περισσότερες φορές θα τους δεις με το ρολόι στο χέρι να προσπαθούν να ξεπεράσουν το χρόνο. Άδικη μάχη δε νομίζεις; Ποιος νίκησε το χρόνο; Κανείς. Όταν κάνεις μια παύση όμως, κερδίζεις χρόνο για το μυαλό σου ώστε να σκεφτεί. Αυτό είναι που φοβούνται όσοι κυνηγούν το χρόνο, γι’ αυτό αποφεύγουν να νιώσουν και να βρεθούν μόνοι τους με τον εαυτό τους. Γιατί θεωρούν πως όσα περισσότερα έχουν καταφέρει τόσο περισσότερο θα τους αγαπήσεις.

Τον τεμπέλη δεν τον αγάπησε κανείς, έτσι μας έμαθαν από παιδιά. Γι’ αυτό κι εμείς μεγαλώσαμε και τρέχουμε να προλάβουμε τα πάντα μπας και μας αγαπήσουν τελικά. Όσο και να γεμίζεις τα προγράμματα με στόχους και λίστες όμως, σ’ όσα to do’s κι αν βάλεις τικ, θα έρθει κι άλλη υποχρέωση μετά. Μα έστω για μια φορά, κάνε στον εαυτό σου αυτό το δώρο και τεμπέλιασε λίγο, ίσως να βρεις κομμάτια που δεν ήξερες πως είχες -γιατί είχαν κρυφτεί κάτω από τη χαρτούρα. Ίσως τον τεμπέλη να μην τον αγαπάνε και πολλοί, μα ο «τεμπέλης» αγαπάει τον εαυτό του. Δεν το ζηλεύεις έστω και λιγάκι αυτό;

 

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Άννα Αντωνίου
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου