Σε σχέση από απόσταση δεν μπαίνεις με τυχαίους ανθρώπους

Κάνεις τα χιλιόμετρα να μοιάζουν εκατοστά- απόσταση μηδαμινή, όταν σε οδηγεί ο έρωτας. Όταν στη θέση του οδηγού βρίσκεται το πάθος, όταν το τιμόνι το κρατάει η επιθυμία, τίποτα δεν έχει σημασία. Κι αν τα παραπάνω σού φαντάζουν υπερβολικά, σίγουρα κάποια στιγμή θα έχεις βρει τον εαυτό σου μέσα σε ένα πλοίο, τρένο, λεωφορείο ή ακόμα και το δικό σου το αμαξάκι, όσο το κοντέρ μετρούσε ασταμάτητα, να τρέχεις να δεις εκείνα τα μάτια έστω για 5 λεπτά, έστω μια βραδιά.

Ό,τι κι αν λένε, αν ο έρωτας είναι δυνατός, η απόσταση τον κάνει πανίσχυρο. Κι αυτό γιατί εκπαιδεύεσαι στο να περιμένεις. Τα τηλέφωνα, τα μηνύματα, οι βιντεοκλησεις κάπως χρυσώνουν το χάπι και κοροϊδεύουν λίγο την κατάσταση, αλλά σίγουρα κάνουν όλη αυτή προσμονή λίγο πιο υποφερτή. Αυτό το μαρτύριο του να μην έχεις τον άλλον αγκαλιά, μαρτύριο που σίγουρα δεν είναι και ό,τι καλύτερο για έναν ερωτευμένο, σημαίνει πολλά, πάρα πολλά να το αντέχεις. Κι όλοι όσοι κάποτε μπλέξαμε σε μια τέτοια συνθήκη ορκιστήκαμε πως ποτέ ξανά δε θα το περάσουμε, όμως, υπήρξε με αβεβαιότητα μια από τις πιο δυνατές εμπειρίες της ζωής μας.

Κι αν είναι δύσκολοι οι έρωτες από απόσταση, κανείς δε σε ρωτάει ποιον και πώς θα ερωτευτείς. Κάθε φορά, σαν μικρό παιδί πέφτεις στην αγκαλιά ενός ανθρώπου κι άπαξ κι αυτό συμβεί, δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για τίποτα άλλο, πέρα από τα αισθήματά σου. Έτσι, οι αποστάσεις δε σε αφορούν, γιατί στην άλλη άκρη υπάρχει ένα χαμόγελο που ξέρεις τη μορφή του. Οι διαδρομές δε σε χαλάνε, γιατί υπάρχει ένα φιλί που τη γεύση του δεν την αλλάζεις με καμία άλλη.

Και ναι, δε θα κάνεις τα χιλιόμετρα για τον οποιοδήποτε, όσο και να σου αρέσουν τα ταξίδια. Δε θα αντέξεις την πίεση και δε θα περάσεις δια πυρός για ένα φλερτάκι, για μια σχέση που είναι και δεν είναι. Μα αν όντως είναι έρωτας, θα τα περπατήσεις, αν χρειαστεί, ξανά και ξανά, για ένα ακόμη χαμόγελο, για ένα ακόμη φιλί. Κι αν οι αποχωρισμοί από γλυκούληδες στην αρχή, γίνουν στην πορεία αφόρητος πόνος, αν τα γενέθλια κι οι επέτειοι τσιμπάνε λιγάκι παραπάνω γιατί δεν τα μοιράζεστε από κοντά, είναι και πάλι πολύ μικρά για να σταματήσεις μια σχέση που όντως αξίζει. Γιατί όλες οι αμφιβολίες γίνονται σκόνη στο άκουσμα εκείνης της φωνής, γιατί αρκεί μια κουβέντα και βρίσκεσαι ήδη να κανονίζεις το επόμενο ταξίδι.

Ίσως, η απόσταση δεν κάνει τον έρωτα να φθείρεται, γιατί πολύ απλά δεν μπαίνει η ρουτίνα στη μέση. Γιατί όταν είστε οι δύο σας είναι σαν να πηγαίνετε μια μικρή εκδρομή για τους δύο σας, μακριά από όλους. Ίσως γιατί τα απλά μένουν σημαντικά, όσος καιρός κι αν περάσει. Κι ας είμαστε ειλικρινείς: όσο μακρινό κι αν είναι το ταξίδι που πρέπει να κάνεις, όταν ξέρεις τι σε περιμένει στο τέλος του, αξίζει κάθε στροφή μέχρι να φτάσεις στον προορισμό σου.