Ο έρωτας κοιμάται και ξυπνά στο ίδιο κρεβάτι

«Έρωτας με την πρώτη ματιά»∙ φράση κοινώς αποδεκτή απ’ τους αθεράπευτα ρομαντικούς κι ίσως και λιγάκι ονειροπόλους. Αναρωτηθήκατε ποτέ πόσο ρεαλιστικό μπορεί να είναι κάτι τέτοιο; Όταν μιλάμε για συναισθήματα, βέβαια, η λογική μένει κάπου στην άκρη του ψυχισμού μας, να κάνει τα στραβά μάτια.

Ψάχνοντας, λοιπόν, σε λεξικά κι εγκυκλοπαίδειες –της παλιάς σχολής, βλέπετε– οδηγήθηκα στον ορισμό που τόσοι έχουν προσπαθήσει να του δώσουν. «Ο έρωτας είναι η ζωηρή έλξη μεταξύ δύο προσώπων, η οποία συνήθως σχετίζεται με την επιθυμία για συνουσία». Αλήθεια, μπορεί κανείς να δώσεις ορισμό σε ένα συναίσθημα, απ’ τη στιγμή που ο καθένας το ερμηνεύει και το βιώνει διαφορετικά, λιγότερο ή περισσότερο έντονα; Κι όσο κι αν προσπαθούμε να τον εξηγήσουμε, μπορούμε μόνο να τον νιώσουμε και να τον αφήσουμε να χρωματίσει τις ζωές μας.

Χημεία τώρα –για να αναζητήσουμε άλλες ερμηνείες– είναι η έλξη που νιώθουν δύο άνθρωποι όταν γνωρίζουν πως θα μπλέξουν -το μόνο σίγουρο. Γιατί αν είσαι λίγο θαρραλέος, θα διαλέξεις να παίξεις το παιχνίδι αυτό κι αν τα χαρτιά μοιραστούν σωστά κι οι στρατηγικές ακολουθηθούν πιστά, κάποιος θα βγει νικητής, χωρίς να ‘ναι απίθανο να βγουν ταυτόχρονα κι δύο. Μόνο βγάλτε τα όπλα σας απ’ τη φαρέτρα σας και μπείτε στον πόλεμο με μέσα θεμιτά, γιατί τα αθέμιτα πληγώνουν κι ο έρωτας είναι πολύ σπουδαίος για να αλλοιώνεται με φτηνά κόλπα.

Το παιχνίδι, λοιπόν, έχει ξεκινήσει, αφού κι οι ρομαντικές βόλτες, τα ποτά κι οι ατέλειωτες συζητήσεις αποτελούν μέρος του παιχνιδιού κι οι δύο πια ενδιαφερόμενοι καταλήγουν αργά ή γρήγορα να γίνουν εραστές. Το πρώτο φιλί θα δοθεί είτε σε μια γλυκιά καληνύχτα ή κάποια άλλη αιφνίδια στιγμή και θα γίνει η αφετηρία μιας νέας εμπειρίας.

Κι η επαφή ολοκληρώνεται όταν αυτοί οι δύο συνευρεθούν ερωτικά, κοινώς όταν κάνουν για πρώτη φορά σεξ. Αυτός είναι κι ο τρόπος για να ‘ρθουν δύο σώματα πραγματικά κοντά, για να νιώσουν ο ένας τον άλλον και να απογυμνωθούν κυριολεκτικά και μεταφορικά. Αυτό που μετράει, όμως, είναι αυτό που σου αφήνει μετά, αφού τελειώσει. Ολοκλήρωση, κενό, ή απλά μια αδιάφορη βραδιά;

Οι σκέψεις πολλές για να ερμηνεύσουν κι ίσως να ξεκαθαρίσουν αυτές τις διαφορές που τόσο εύκολα μπερδεύονται στο κεφάλι μας. Μόνο που αν δεν κοιμηθείς με κάποιον, αλήθεια πώς μπορείς να δηλώνεις παντού και κυρίως στον ίδιο σου τον εαυτό πως είσαι τρελά ερωτευμένος; Η συνουσία έρχεται, αλλά αυτή θα κρατήσει –πόσο;– είκοσι λεπτά -αν ανήκετε στον μέσο όρο των αποδόσεων. Ειρωνικό δεν είναι κάνουμε τα πάντα για είκοσι λεπτά ηδονής; Με όλο το υπόλοιπο παιχνίδι τι γίνεται; Θα έρθει η αγκαλιά ή ο καθένας θα γυρίσει στη γωνιά του; Θα απολαύσετε μια βραδιά εξομολογήσεων (όχι απαραίτητα ερωτικών) ή θα βυθιστείτε σε σιωπές; Κι αυτές θα ‘ναι αμήχανες ή οικείες, μέχρι να καταλήξετε να αποκοιμηθείτε αγκαλιά χωρίς καμία ιδιαίτερη προσπάθεια;

Αν δε νιώσεις το δέρμα σου να αγγίζει το δέρμα του άλλου, αν δε σε πάρει γλυκά ο ύπνος με άκρα μπλεγμένα, ακόμα κι αν δε σε ενοχλήσουν το ροχαλητό ή τα νευρικά τινάγματα των ποδιών, τότε πώς είσαι έτοιμος και πιστεύεις πως μπορείς να συγκαταλέξεις τον εαυτό σου στο club των ερωτευμένων;

Ασύγκριτο εκείνο το συναίσθημα, όταν ξυπνάς μέσα σε μια αγκαλιά, όταν ανοίγεις τα μάτια σου και το πρώτο πράγμα που συναντάς είναι ένα χαμόγελο, που γεννά αβίαστα ένα ακόμη, το δικό σου. Κάπως έτσι μοιάζει ο έρωτας, ένα όμορφο ταξίδι που ξεκινάει με χάδια, πειράγματα κι αχόρταγα βλέμματα που παρατηρούν κάθε σπιθαμή του ανθρώπου τους.

Να προσπαθεί να δει αν γαργαλιέσαι, να τον ενοχλούν τα παγωμένα σου πόδια, μα να προσπαθεί να στα ζεστάνει. Μην το μαρτυρήσεις πουθενά, αν και δε χρειάζεται, τα μάτια σου τα λένε όλα!