Όλα έχουν τα όριά τους μα δεν ξέρουμε ποτέ πού τελειώνουν

«Έχω φτάσει στα όριά μου», «Νομίζω πως έχω ξεπεράσει τα όριά μου», φράσεις που ακούμε ολοένα και περισσότερο, ειδικά σήμερα. Ζούμε σε μια εποχή, που δοκιμαζόμαστε καθημερινά για τις επιλογές μας, παράγοντες κι εμπόδια που βρίσκονται μπροστά μας και πρέπει να ξεπεράσουμε. Μα κάπου εδώ γεννάται ένα ερώτημα, υπάρχουν τελικά όρια; Τα όρια είναι αυτά που θέτουμε εμείς στον εαυτό μας καθώς και στους άλλους προς τα εμάς για το τι ανεχόμαστε και τι όχι.

Θέτουμε στόχους, έχουμε όνειρα και νομίζουμε ουτοπικά πως όλα θα κυλήσουν ομαλά και κάπου θα ζήσουμε βλέποντας ένα ωραίο ηλιοβασίλεμα καβάλα στ’ άλογο παρέα με τον έρωτα της ζωής μας. Μόνο που δεν είναι έτσι κι αυτή είναι κι η ομορφιά του να ζεις, δεν είναι μια παραγγελία ονείρων που θα παραδοθεί στην πόρτα μας. Δεν έρχεται η καθημερινότητα να σε ρωτήσει τι θέλεις να έχει το μενού, σού σερβίρει τα απρόοπτα κι εσύ τα τρως θες δε θες.

Όλοι μας κρύβουμε περισσότερη δύναμη, απ’ όση νομίζουμε κι αυτό το μαθαίνουμε στην πράξη. Όσα όρια κι αν έχουμε, όταν βρισκόμαστε μπροστά στο εμπόδιο, πια είναι θέμα επιβίωσης και τη γραμμή εκείνη που έχουμε μέσα μας την πάμε λίγο πιο μπροστά γιατί μπορούμε ν’ αντέξουμε κι άλλο, λίγο παραπάνω.

Υπάρχουν άνθρωποι που οπτικά, με την πρώτη ματιά σου δίνουν την εντύπωση πως είναι βολεμένοι κι όλα τους ήρθαν εύκολα στη ζωή, γιατί έχουν καταφέρει να κρύψουν πίσω από ένα γλυκό χαμόγελο τις εμπειρίες της ζωής τους. Γιατί όταν αντέχεις, όταν βλέπεις πως φτάνεις στα όριά σου, ένα πρωτοφανές πείσμα σε πιάνει και λες στον εαυτό σου, πως όχι, δε θα νικήσει η κατάσταση μα εσύ, γιατί είναι η μοναδική επιλογή που έχεις. Ναι, σίγουρα θα νιώσεις στιγμές που θα είσαι πολύ κοντά στην απελπισία, σίγουρα θα θελήσεις να τα παρατήσεις, σίγουρα κάποια στιγμή όλα θα φαίνονται πολλά. Το πείσμα είναι η κινητήριός σου δύναμη και το να ξεπεράσεις τα όριά σου η μόνη σου επιλογή.

Δεν είναι εύκολο και θα δεις πως θα σε αλλάξει, θα δημιουργήσει καινούριες άμυνες για κάθε πρωτοφανή δυσκολία που έχεις ν’ αντιμετωπίσεις. Μα δε σου επιτρέπει ο εαυτός σου να χάσεις και σου επιβάλλει να σταθείς όρθιος και τα όρια που νόμιζες πως είχες σήμερα, αύριο τα έχεις ξεπεράσει ήδη, γιατί κάθε φορά που λες πως τα κατάφερες, στη γωνία σε περιμένει μια καινούρια πρόκληση που είσαι δεν είσαι έτοιμος ν’ αντιμετωπίσεις, θα χρειαστεί να το κάνεις κι η νίκη είναι η μόνη σου επιλογή.

Συμπέρασμα, δεν έχουμε όρια γιατί τίποτα δεν μπορεί να περιορίσει τη δύναμη που έχουμε μέσα μας κι η άγρια ομορφιά της ζωής είναι πως πάντα θα σου δώσει την ευκαιρία ν αποδείξεις τι κρύβεις πίσω από το χαμόγελό σου. Αν νιώσεις ότι χάνεις, ότι είσαι έτοιμος να σηκώσεις λευκή σημαία, βρίσκεις τρόπο. Μια γλυκιά κουβέντα, μια μεγάλη ανάσα, μια αγκαλιά, ένα βήμα λίγο μεγαλύτερο, μια μικρή, τόση δα πράξη ελπίδας κι όλα πάλι είναι πιθανά. Καινούριος γύρος, λίγο πιο μακριά, λίγο πιο πέρα. Αντέχουμε.