Όταν ολόκληρη η ψυχολογία σου κρέμεται από ένα άτομο

«Μου χάλασε τη διάθεση», «ήμουν τόσο καλά και με μια κουβέντα με έκανε χάλια», «αν είσαι καλά, είμαι κι εγώ καλά». Αν αυτές οι φτάσεις σου μοιάζουν πολύ οικείες κι είναι λες και περιγράφουν ολόκληρη την ψυχολογία σου, τότε έχουμε πρόβλημα, να ξέρεις. Κόκκινος συναγερμός σημάνει στην ψυχοσύνθεσή σου γιατί έχεις δώσει τα κλειδιά αλλού κι ο οποιοσδήποτε μπορεί να μπει και να κάνει ό,τι θέλει με αυτή. Γιατί μάτια μου κάνεις αυτή ζημιά στον εαυτό σου; Γιατί έχεις σταματήσει να σ’ αγαπάς και ψάχνεις γύρω-γύρω για επιβεβαιώσεις;

Όσο κοινότυπο κι αν σου ακουστεί, όλα ξεκινάνε από την παιδική σου ηλικία, εκεί που μάθαμε να θωρακιζόμαστε, ή δε μάθαμε, εκεί που αντιληφθήκαμε την αγάπη, ή τη στερηθήκαμε, εκεί που νιώσαμε αποδοχή, ή μια διαρκή ανάγκη να αποδεικνύουμε ότι είμαστε ικανοί. Έτσι λοιπόν και στη δική σου περίπτωση, έμαθες να ζεις με τον φόβο πως αν οι γύρω σου δεν είναι καλά, και μάλιστα αν εσύ δεν είσαι η αιτία να είναι καλά, τότε δε δικαιούσαι καμία γαλήνη και καμία ευτυχία. Ίσως να έχεις μάθει πως η αγάπη έρχεται πάντα υπό προϋποθέσεις· να είσαι το καλό παιδί, να κάνεις τα χατίρια, να είσαι πάντα εκεί για τους άλλους. Κάπως έτσι έχεις εκπαιδευτεί και δε σου έμαθαν πως ο μεγαλύτερος σύμμαχός σου είναι ο εαυτός σου κι οι δικές σου δυνάμεις. Εσύ ορίζεις τη μοίρα σου, την τύχη σου, όπως θες πες το. Κανένα σύμπαν, κανένας σύντροφος, κανένας φίλος, κανένας γονιός μονάχα εσύ.

Πώς το πολεμάμε αυτό λοιπόν; Πέρα από την ανάγκη να χτίσεις ψυχική ανθεκτικότητα και να μην είσαι κλαράκι στις ορέξεις του καθένα, το κλειδί είναι η αυτοπεποίθηση. Αυτή η ικανότητα να πιστεύεις στον εαυτό σου, στα καλά σου και τα άσχημά σου, άλλωστε, όλα αυτά τα κομμάτια είναι δικά σου και κανενός άλλου. Καν’ τα δικά σου λοιπόν, κτήμα σου και τότε θα δεις πως η χαρά σου και η λύπη σου δε θα κρέμεται από τη διάθεση εκείνων που θέλουν να κάνουν ζογκλερικά με την ψυχολογία σου.

Επιτακτική η ανάγκη πια να γυρίσεις σελίδα, ή -για να είμαι πιο ειλικρινής- να κλείσεις αυτό βιβλίο και να ξεκινήσεις καινούριο. Με σένα πρωταγωνιστή πια, γράψε για τον ήρωά σου και δωσ’ του μορφή απ’ τη μορφή σου, με τα δυνατά σου σημεία και τα θέλω σου, γιατί έχεις, όσο και να μην το πιστεύεις. Δεν έχεις ανάγκη να χρησιμοποιείς τους άλλους για καθρέφτες της ευτυχίας σου, θολώνει έτσι το τοπίο περισσότερο. Αν δε σου αρέσει αυτό που βλέπεις, άλλαξέ το κι αν σου φαίνεται δύσκολο μάθε ν’ αναγνωρίζεις γιατί.

Η διάθεσή σου λοιπόν είναι στο χέρι σου, είναι η δύναμή σου ν’ αντιμετωπίσεις το κόσμο κι αν αυτή τη χαρίζεις μονίμως αλλού, τότε άσ’ τα να πάνε. Μα πες την αλήθεια κι εσύ, δεν κουράστηκες να πέφτεις στα πατώματα γιατί δε σήκωσε το τηλέφωνο, γιατί ο συνάδελφος στη δουλειά σού είπε πως δεν αξίζεις την αύξηση που πήρες, ο συγγενής ότι δεν τα έχεις καταφέρει ακόμα στη ζωή σου επειδή δεν έχεις παιδιά; Δεν κουράστηκες να είσαι μονίμως στο εδώλιο του κατηγορούμενου και να έχουν οι άλλοι δύναμη πάνω σου;

Χτίσε άμυνες λοιπόν, μάθε να βρίσκεις τη χαρά χωρίς να περιμένεις να σου επιβεβαιώσουν πως την αξίζεις. Βρες την αυτοπεποίθηση που ίσως να μη σου δίδαξαν πώς χτίζεται, όταν έπρεπε. Δεν έχεις άλλο καιρό πια και το ξέρεις. Χαμόγελα περισσότερο λοιπόν, πες πως εσύ είσαι πρώτος στις προτεραιότητές σου. Κάνε το πρόγραμμά σου κι αν οι άλλοι θέλουν να χωρέσουν, έχει καλώς, διαφορετικά δεν πειράζει. Από εδώ παν’ κι άλλοι. Μάθε ν’ ακούς τη μουσική που αρέσει κι ας μη συμβαδίζει μια ζωή με τα γούστα των άλλων.

Δεν είναι εύκολο, στο λέω. Ο δρόμος θα έχει πολύ ξενέρωμα γιατί όταν πάψεις να ζεις για να είναι άλλοι χαρούμενοι, θα φεύγουν κάποιοι από δίπλα σου. Μα θα μείνουν εκείνοι που κάνουν εσένα να χαμογελάς κι αυτό είναι το πιο σημαντικό.