H αδιακρισία είναι μια έννοια, που πολλοί από εμάς απεχθάνονται αλλά πολύ συχνά πέφτουμε και στην παγίδα της. Η αδιακρισία που πολλές φορές θα ντυθεί σαν γνήσιο ενδιαφέρον για τον άλλον, πίσω από όχι πάντα καλές προθέσεις. Σπάνια θα βρεις κάποιον να παραδέχεται πως έχει ξεπεράσει τα όρια του ενδιαφέροντος και πέρασε στο κουτσομπολιό ή τη σύγκριση, με το άλλοθι πως νοιάζεται για σένα και χώνεται από ενδιαφέρον- άλλωστε θέλουμε από τους ανθρώπους να νοιάζονται για τους άλλους.
Ζώντας σε μια χώρα που το κουτσομπολιό είναι συνώνυμό της κουλτούρας μας, σε μια κοινωνία που λατρεύει την κλειδαρότρυπα- δεν ξέρω κατά πόσο μπορείς να γλυτώσεις. Θα το δεις να συμβαίνει, ακόμα και στα πιο απλά πράγματα της καθημερινότητάς, φτάνοντας ως και τα σύνθετα. Όλοι έχουν μια άποψη για τη ζωή σου, είτε έχεις δώσει εσύ αυτή τη δύναμη είτε όχι- καμία σημασία δεν έχει τις περισσότερες φορές. Πληθώρα παραδειγμάτων θα απλωθούν μπροστά σου ως σημεία αναφοράς, από την ώρα που θα ξυπνήσεις μέχρι και τη στιγμή που θα κλείσεις τα μάτια σου να κοιμηθείς.
Η γειτόνισσα που μόλις βγεις στο μπαλκόνι θα δεις το βλέμμα της να καρφώνεται πάνω σου, χωρίς φυσικά ν’ ακούσεις καλημέρα. Άκουσε χθες να βγαίνει από το σπίτι σου λυπημένη μουσική, πρέπει να τσεκάρει τι σου συμβαίνει. Έλα, μην είσαι καχύποπτος, ενδιαφέρεται για το αν είσαι καλά. Ή μάλλον, θέλει να επιβεβαιώσει πως είναι καλύτερα από σένα, για να αισθανθεί οκ. Γιατί αυτό κάνουν οι άνθρωποι όταν γίνονται αδιάκριτοι. Επιβεβαιώνονται είτε από ομοιότητες που έχουν μαζί σου, είτε με τις διαφορές τους από σένα. Και στις δύο περιπτώσεις, με στόχο να ηρεμήσουν.
Ας περάσουμε στους ανθρώπους που έχεις επιλέξει εσύ στη ζωή σου κι έχεις ανοίξει τις πόρτες της ιδιωτικότητάς σου. Εκεί ναι, έχεις δώσει δικαιώματα και ναι, σίγουρα έχεις ζητήσει και λάβει το γνήσιο ενδιαφέρον και την όποια βοήθεια είχαν να σου προσφέρουν. Το πόσο καλοπροαίρετο είναι το πάθος να μάθουν για σένα, θα το δείξει η ιστορία. Οι πολλές ερωτήσεις, μπορούν να είναι και μέσο για να ευχαριστήσει την προσωπική περιέργεια κάποιος. Μπορεί να είναι ανταγωνισμός, μπορεί να είναι διάθεση ελέγχου-ειδικά αν προέρχεται από γονείς.
Τα όρια ενδιαφέροντος μ’ εκείνα τις αδιακρισίας δεν είναι τόσο εμφανή. Η βασική τους όμως, είναι ο τρόπος που αντιδρά κανείς όταν λάβει την πληροφορία που ζήτησε. Τις περισσότερες φορές είναι το ένστικτο εκείνο που θα σε σώσει, μαζί με την παρατηρητικότητα. Περισσότερο ακούει ή μιλάει εκείνος που σε ρωτάει; Κάνει μια ερώτηση ή δεκαπέντε; Μοιάζει να έχει στρες ή σε κοιτάζει προσπαθώντας να σε ανακουφίσει; Η αδιακρισία σε φέρνει σε αμηχανία ή σε ηρεμία;
Από την πλευρά σου, μπορείς ν’ απαλλαγείς από το σύνδρομο της κλειδαρότρυπας, αν απλώς αντιληφθείς ότι δε χρειάζεται να συγκρίνεσαι με κανέναν. Το ενδιαφέρον το αγαπούν όλοι, την αδιακρισία κανείς- εκτός από τα μεσημεριανά. Διάλεξε σε ποια πλευρά θες να είσαι, μάθε τι επιθυμείς εσύ να λαμβάνεις από τους ανθρώπους και δώσε πίσω σε περίσσευμα συμπεριφορές που αξίζουν να μείνουν. Αποφάσισε πώς θα σε θυμούνται. Σαν τη γειτόνισσα από το απέναντι μπαλκόνι, ή σαν το φίλο που είναι ανοιχτός ν’ ακούσει αυτό που έχεις να του πεις.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου