«Μετά την εξεταστική θα έχω ζωή» είπες κι η εξεταστική γέλασε

Η εξεταστική περίοδος είναι για τους περισσότερους μια στρεσογόνα κατάσταση όπου για να αντεπεξέλθεις στην ύλη απαιτείται μεγάλη πειθαρχία. Αφού λοιπόν, γράψεις και το τελευταίο μάθημα, θα ανυπομονείς για την πιο ανέμελη περίοδό σου. Ίσως όχι και τόσο ανέμελη, καθώς η περίοδος που ακολουθεί μετά τις εξετάσεις δε θα διακατέχεται από τόση όρεξη από πλευράς σου. Εκείνη, την επόμενη εβδομάδα, πιθανό να σε καταβάλει όλη η προηγούμενη κούραση των εξετάσεων. Αν κάποιος σε ρωτήσει τι είχες κάνει εκείνη την εβδομάδα μετά την εξεταστική περίοδο, μάλλον δε θα θυμάσαι να του πεις και πολλά.

Ίσως να αισθανθείς μια μονοτονία και κόπωση, ακόμη κι αν το διάβασμα τελείωσε. Όσο και να πεις, στην εξεταστική περίοδο ήσουν κάθε μέρα σε ένα πρόγραμμα, με ένα διαρκές άγχος και μια ενοχή κάθε που δε διάβαζες. Τώρα όμως; Από πού να καταπιαστείς; Από το δωμάτιό σου που έγινε στάβλος; Από τους φίλους σου που παραμέλησες για χάρη της μελέτης; Από τη διατροφή σου που δεν ήταν και η καλύτερη την περίοδο της εξεταστικής σου;

Κι όταν ο οργανισμός συνηθίζει στην πίεση, παθαίνει σοκ όταν ξαφνικά τον χαλαρώνεις. Πιθανό να κοιτάς συνεχώς το ρολόι σου, έτσι από συνήθεια. Ίσως πιάνεις και τον εαυτό σου να αγχώνεται υπερβολικά όταν μπαίνει στο σουπερμάρκετ. «Μήπως έκανα πολλή ώρα; Μήπως χαζεύω άσκοπα; Μήπως πρέπει να γυρίσω πίσω για να διαβάσω; Εκείνο το κεφάλαιο δεν το έχω τελειώσει ακόμη.» Μετά διαπιστώνεις «τελείωσε η εξεταστική», όμως το αίσθημα της ενοχής καλά κρατεί, ακόμη κι αν η επόμενη απέχει.

Βόλτες, ψώνια, αράγματα στον καναπέ, καφέδες, έξοδοι, παρακολούθηση των ταινιών που σημείωσες, αν και στο τέλος μπορεί να μη δεις και καμία. Αυτό είναι το πλάνο. Αρχικά τουλάχιστον. Μάντεψε τι γίνεται το τέλος! Δεν έχεις την όρεξη να κάνεις κανένα από τα παραπάνω. Κυριολεκτικά βαριέσαι να κάνεις το οτιδήποτε. Όλα σου φαίνονται ότι απαιτούν μεγάλη ενέργεια και προσπάθεια. Ακόμη και το να μαγειρέψεις σου φαίνεται πολύ κουραστικό.

Αν αναλώνεσαι στο να κάνεις πολλά σχέδια για μετά την εξεταστική, στο τέλος, κατά πάσα πιθανότητα, δε θα κάνεις τίποτα απ’ όλα αυτά. Εντάξει ίσως μερικά, αλλά και πάλι θα απογοητευτείς. Μετά θα έρθει η επόμενη εξεταστική, που πάντα έρχεται νωρίτερα από ό,τι θα έπρεπε και πάλι θα κάνεις ξέφρενα σχέδια γι’ άλλη μια φορά. Μέχρι το πτυχίο θα οργανώνεις, θα ματαιώνεις, θα ξεκινάς με ενέργεια και θα καταλήγεις στα πατώματα, με την εξεταστική να γελάει μαζί σου και με όλους τους φοιτητές, γιατί ξέρει να παίζει άτιμο παιχνίδι.

Αυτό που μπορείς να κάνεις για να το αντιστρέψεις είναι να πάρεις τον χρόνο σου, πιο ψύχραιμα, ιδίως αν χρειάζεται μετά την εξεταστική να επιστρέψεις στο πανεπιστήμιο ή στη δουλειά. Μην πιέζεις διαρκώς τον εαυτό σου για το μέγιστο ξανά αποτέλεσμα. Είναι μια εξεταστική όπου έδωσες το 100% του εαυτού σου, που ξενύχτησες πάνω στα βιβλία, που αγχώθηκες και πανικοβλήθηκες ότι δε θα προλάβεις να βγάλεις την ύλη. Σε μια εξεταστική που έχεις κάποιες προσδοκίες τέλος πάντων, κάποιο αποτέλεσμα να δεις, το να ξανά πέσεις με τα μούτρα σε επίτευξη κάποιου νέου στόχου, μάλλον θα ‘ναι μάταιο. Την υπερκόπωση πιθανότατα δεν τη γλυτώνεις.

Όπως κανείς δεν ανέβηκε τον Όλυμπο τρέχοντας, έτσι κι εσύ δε γίνεται να κάνεις σπριντ στα πάντα και για πάντα, χωρίς κάποια στιγμή να κλατάρεις. Πάρ’ το λίγο πιο χαλαρά, μην κάνεις μεγάλα σχέδια και κάθε που πετυχαίνεις έναν στόχο σου, επιβράβευσε τον εαυτό σου για την προσπάθειά σου. Έκανες ο, τι καλύτερο μπορούσες κι έτσι, δεν έχεις παρά να το απολαύσεις, όπως κι αν έρθει.