«Μωρό μου πάμε σουπερμάρκετ;»

«Τώρα;»

«Ναι, πότε, αύριο; Λες εσύ χαριτολογώντας.»

Έτσι τελικά συμφωνείτε εσύ και ο σύντροφός σου να κάνετε τα εβδομαδιαία ψώνια σας. Μιας που άδειασε το ψυγείο, χρειάζονται δύο χέρια να κουβαλήσουν όλα εκείνα τα ψώνια για να ξαναγεμίσει. Άσε που είναι η τέλεια ευκαιρία για καλή παρέα, λίγη κουβεντούλα, περνώντας την ώρα πιο ευχάριστα και τα ψώνια δε θα είναι άλλη μια αγγαρεία του σπιτιού.

Πηγαίνοντας λοιπόν, μαζί στο σούπερ μάρκετ, κάπου εκεί στο διάδρομο που προσπαθείτε να αποφασίσετε, ποιο αφρόλουτρο θα αρέσει και στους δύο, ακούς από τον σύντροφο σου μία ερώτηση του τύπου «Μωρό μου, αυτό το αποσμητικό δεν ήταν που έψαχνες;». Τον κοιτάς κατάματα και λιώνεις από έρωτα κι από συγκίνηση για το γεγονός ότι ξέρει τι χρειάζεσαι.

Προχωράτε προς άλλο διάδρομο με προϊόντα και ακούς άλλη μία ερώτηση από το ταίρι σου «Αυτό το προϊόν δε θα σου ήταν χρήσιμο;», «Α, πάρε κι έναν αφρό ξυρίσματος, σχεδόν σου έχει τελειώσει, το είδα τις προάλλες». Έχει προσέξει ποιας μάρκας αφρό χρησιμοποιείς, ποιο είναι το αγαπημένο σου αποσμητικό, ποιο προϊόν σου έχει σχεδόν τελειώσει και τα έχει καταγράψει βαθιά στη μνήμη του. Με τόσα στο μυαλό σου, ξέχασες και τα είδη προσωπικής περιποίησης που χρησιμοποιείς στην καθημερινότητά σου. Ευτυχώς όμως που υπάρχει στη ζωή σου κάποιος να σε παρατηρεί, να σε ξέρει και να σε προσέχει, που σε έχει μάθει απ’ έξω σχεδόν, που γνωρίζει τις ανάγκες σου σαν ποίημα να σου θυμίζει τι χρειάζεσαι και τι θα ταίριαζε σε σένα.

Κάποια στιγμή στο σπίτι βλέπεις την αγαπημένη σου μάρκα βρώμης να κοσμεί το ντουλάπι σου, σκαλώνεις για μια στιγμή κι αναρωτιέσαι αν εσύ την έχεις αγοράσει. Τελικά όμως θυμάσαι ότι δεν είσαι εσύ, αφού δεν είχες βγει καθόλου από το σπίτι αυτήν την εβδομάδα. Το ταίρι σου έκανε μια μικρή πράξη αγάπης, μόνο και μόνο για να τρως το πρωινό που θέλεις. Όσο σημαντικό είναι για σένα άλλο τόσο είναι γ’ αυτό.

Ξέρεις το μάρκετ είναι ο τέλειος τρόπος να τεστάρεις τις γνώσεις σου για το ταίρι σου. Να δεις αν θυμάσαι τι τρώει, τι του αρέσει να υπάρχει στο σπίτι, τι δεν τρώει ή ποιες είναι οι αλλεργίες του, ακόμα και τι θα προτιμούσε να μαγειρέψει. Είναι σαν κρας τεστ οικειότητας, κάτι σαν παιχνίδι γνώσεων που κερδίζει αυτός που έμαθε να παρατηρεί. Απόδειξη αγάπης αβίαστη.

Και στην τελική πολλές φορές δε χρειάζονται λόγια για να σου πει το ταίρι σου πόσο σε νοιάζεται κι αν όντως σε γνωρίζει, όπως κι εσύ το ίδιο. Ίσως μια μαρμελάδα ροδάκινο αρκεί. Ίσως οι πράξεις έχουν την ίδια δύναμη με τα λόγια, μη σας πω ίσως και μεγαλύτερη ισχύ καμιά φορά.

Οι πράξεις θα σε κάνουν να αισθανθείς πως είσαι εκεί που ανήκεις, εκεί που σε φροντίζουν και ξέρουν τις μικρές σου ανάγκες. Πράξεις σαν κι αυτές , δείχνουν τόσο εύκολα κι οργανικά αν ο άλλος σε θέλει και τέλος, αν οι προσωπικές σου ανάγκες μετράνε γι αυτόν.

«Τελικά, βρώμη πήραμε;»

Συντάκτης: Λουκία Κουμπαρή
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου