Όταν δεν ξέρεις κάτι, ρώτα!

Χρήσιμα όσα μάθαμε στο σχολείο, μετέπειτα στο πανεπιστήμιο, αλλά η δουλειά είναι δουλειά. Είναι διαφορετικό πράγμα, έχει άλλου είδους απαιτήσεις από το σχολείο. Έχεις συγκεκριμένα καθήκοντα που πρέπει να διεκπεραιωθούν μέσα στην ημέρα, επικαλείσαι να αναλάβεις σοβαρές ευθύνες, καινούρια πράγματα βγαίνουν κάθε μέρα στον τομέα σου που πρέπει να γνωρίζεις, όχι αύριο, αλλά χθες, όλα όσα καλείσαι να φέρεις εις πέρας.

Είτε σου δίνονται οδηγίες ή γενικές κατευθύνσεις από τον εργοδότη σου είτε ως ελεύθερος επαγγελματίας, δεν υπάρχει περίπτωση, κάποια στιγμή στον επαγγελματικό σου τομέα, -είτε με εργασία φυσικής παρουσίας είτε με εξ αποστάσεως, κάπου θα κολλήσεις. Ένα προβληματάκι θα προκύψει εκεί που δουλεύεις έτσι όμορφα κι ωραία, το οποίο δε θα ξέρεις πώς να το επιλύσεις. Όπως, για παράδειγμα, μια άτυχη μέρα να χαλάσει ο εκτυπωτής, ένα έντυπο να μην ξέρεις πώς να το συμπληρώσεις, σε μια τηλεφωνική συνομιλία με τον πελάτη δεν κατάλαβες τι ακριβώς ζητούσε ή ένας έντονα δυσαρεστημένος πελάτης μπήκε στο μαγαζί στο οποίο εργάζεσαι και δεν ξέρεις πώς να τον διαχειριστείς, έχεις μείνει κάγκελο που λέμε, με την προσβλητική συμπεριφορά του.

Το αρνητικό της υπόθεσης είναι ότι αν δε βρεθεί άμεσα μία λύση ή αν δεν κάνεις εκείνο το σωτήριο τηλεφώνημα στον εργοδότη σου που θα του ανακοινώσεις ότι «Αφεντικό έχουμε πρόβλημα», πιθανόν, εξαιτίας σου, να κολλήσει όλη η ομαλή λειτουργία της επιχείρησης και τότε δεν ξέρεις σε τι μπελάδες μπορεί να βρεθείς απέναντι στον εργοδότη σου, ή κι απέναντι σε άλλους, που έχει υποχρέωση να λογοδοτήσει το αφεντικό σου. Αποκρύπτοντας ότι δεν παρέλαβες εκείνο το έγγραφο, αφού ξεχάστηκες κι αμέλησες να το ζητήσεις ή αν δεν έχεις ιδέα πώς να συμπληρώσεις εκείνη τη φόρμα, αφήνοντας τη δουλειά σου στη μέση είτε λίγο είτε πολύ θα την βρεις μπροστά σου στο σημείο που την άφησες. Το βουνό θα αντιμετωπίσεις μόνο θα μεγαλώνει.

Και πάμε στο ζητούμενο. Εκεί που σκαλώνεις στη δουλειά σου, γιατί να την αφήσεις στη μέση, πιστεύοντας ότι θα λυθεί από μόνο του το πρόβλημα, επειδή πολύ απλά αρνείσαι να ζητήσεις βοήθεια;  Γιατί να επιτρέψεις στον εγωισμό σου να σε κρατάει μέσα στο καβούκι σου σε πείσμα του να μη λάβεις μια συμβουλή από τους άλλους συναδέλφους σου; Η ποσότητα της πληροφορίας εκεί έξω είναι τεράστια, ογκώδης, μάλλον άπειρη. Μη φοβάσαι να παραδεχτείς στον εαυτό σου και να ξεστομίσεις ότι «Δεν ξέρω πώς να το κάνω αυτό» κι έπειτα να μπεις στη διαδικασία να ρωτήσεις και να μάθεις αυτή την πληροφορία. Δε χρειάζεται ν’ ανησυχείς τόσο πολύ, δε θα βρεθείς σε μειονεκτική θέση, ούτε το αφεντικό σου θα σε θεωρήσει χαζό, ούτε θα πέσεις από τα μάτια του, ίσα-ίσα θα το δει ως θετικό που ενδιαφέρεσαι και θες να βελτιώνεσαι στη δουλειά σου.

Έτσι, λοιπόν, την επόμενη φορά που δε θα είσαι και πολύ σίγουρος πού να στείλεις εκείνο το επείγον email, ρώτα. Επίσης, ρώτα εκείνο τον συνάδελφό σου που μοιράζεστε μαζί το ίδιο γραφείο, πώς να συμπληρώσεις αυτή τη φόρμα που σου φαίνεται περίπλοκη κι αν ακόμη έχεις αμφιβολίες, ρώτα ξανά με αποφασιστικό τόνο φωνής «Θα μπορούσες να μου εξηγήσεις για ακόμη μία φορά, πώς τη συμπληρώνουμε, για να είμαι σίγουρος;».

Το θετικό της όλης διαδικασίας είναι ότι ρωτώντας και μαθαίνοντας, βοηθάς πρωτίστως τον εαυτό σου. Γιατί μαθαίνεις κάτι καινούριο το οποίο δε γνώριζες πριν, εξελίσσεσαι και στη δουλειά σου κι ως άνθρωπος, πνευματική καλλιέργεια που λέμε. Την επόμενη φορά που θα προκύψει το ίδιο πρόβλημα, θα ξέρεις πώς να το αντιμετωπίσεις. Θα ξέρεις στα σίγουρα ότι αν πάρει τηλέφωνο εκείνος ο ενοχλητικός πελάτης που με την παραμικρή αφορμή, προκαλεί μεγάλο θέμα στη δουλειά, θα το διαχειριστείς αναλόγως. Όπως, επίσης, θα γνωρίζεις πλέον ότι αν κολλήσει το φύλλο στον εκτυπωτή, μ’ αυτά τα τάδε βήματα μπορείς να το βγάλεις και να λειτουργεί άψογα, όπως πριν.

Μην κοντοστέκεσαι, ρώτα με δυναμικό τρόπο κι αποφασιστικότητα, πολλές φορές μετράει και το πώς θα θέσουμε τα ερωτήματά μας, με προσωπικό σου στόχο την δια βίου μάθηση. Και στην τελική, δεν έχεις να χάσεις και τίποτα. Το αφεντικό σου μπορεί να σου ζητάει και να σε ρωτάει πράγματα, εσύ δεν μπορείς;