Ποιος ένιωσε τον ίδιο έρωτα την ίδια ακριβώς στιγμή;

Γουστάρεις πολύ κάποιον, καθώς σκέφτεσαι την παρουσία του να σε πλησιάζει σε λούζει ένας κρύος ιδρώτας. Τα βράδια ατελείωτα, στριφογυρίζεις στο κρεβάτι σου και κοιμάσαι με τη σκέψη του. Μια μέρα βρίσκεις το θάρρος και παίρνεις την απόφαση να αποκαλύψεις το ερωτικό μυστικό σου. Προς εκπλήξεώς σου γίνεται το αναπάντεχο, εσύ άπλωσες τα χαρτιά σου κι ο άλλος είπε «ευχαριστώ κι αντίο».

Αργότερα γνωρίζεις έναν άνθρωπο που δε θες και πολλά πολλά, όπως μια σχέση λόγου χάρη, όμως αυτός έχει άλλα σχέδια για σας. Ονειρεύεται, ελπίζει, διεκδικεί και ζητάει. Μπορεί να σου χαρίσει, μπορεί να δώσει σε αυτό το ερωτικό σας σύμπλεγμα,  το θέμα είναι ότι εσύ δε θέλεις κάτι περισσότερο, δε ζητάς κάτι περισσότερο τη δεδομένη στιγμή. Και πληγώνονται οι άνθρωποι γιατί δε θέλουν το ίδιο πράγμα.

Κάποια στιγμή συνειδητοποιείς ότι κι εσένα σου έχει τύχει να θες και να μη θέλει, επαναφέρεις στο μυαλό τις μνήμες, που τότε ήταν κάποιος άλλος ο κακός της ιστορίας κι έλεγες πως εσύ δε θα φερθείς ποτέ έτσι, μέχρι που το έκανες. Γνωρίζεις κάποιον, καλός χαρακτήρας, θετική ενέργεια, με χιούμορ, όμως υπάρχει ένα αλλά εδώ. Και αυτό είναι ότι δε φαντάζεσαι πάντα τον εαυτό σου μαζί του να περπατάτε χέρι χέρι δίπλα στην παραλία και να χαζεύετε μαζί το ηλιοβασίλεμα. Δε θέλεις πάντα σχέση όταν θέλει ο άλλος, δε γουστάρεις πάντα με την ίδια ένταση που δέχεσαι, δεν είναι τα ταυτόχρονα συναισθήματα αυτά που συνήθως ζούμε.

Και φτάνει η στιγμή που νιώθεις μια κούραση και μια απογοήτευση από το ατελείωτο κυνήγι του έρωτα. Έχεις κουραστεί να μη βρίσκεις έναν άνθρωπο που να είστε στο ίδιο mood, να έχετε τα ίδια θέλω. Δε γίνεται να είσαι με ένα άνθρωπο που βαδίζετε παράλληλα στο ίδιο μονοπάτι;

Προτού προλάβεις να παραιτηθείς από τον έρωτα και να σταματήσεις πια να ψάχνεσαι, να σου πω πως το ταυτόχρονο κρύβει μέσα του μεγάλο ψυχαναγκασμό. Πώς δύο άνθρωποι με διαφορετικό μυαλό, κορμί, εμπειρίες, περιβάλλον και παρελθόν να θέλουν ακριβώς το ίδιο την ίδια στιγμή; Ακόμα κι εντός σχέσης, αυτό δε συμβαίνει ποτέ.

Ακόμη κι αν στην πορεία ο ένας αναθεωρήσει, όμως, αλλάξει γνώμη κι επιθυμεί κάτι άλλο από αυτό που έδειξε ότι θέλει μέχρι τώρα, δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου. Απλά οι δρόμοι σας τράβηξαν διαφορετική πορεία για τον καθένα χωρίς να σημαίνει αυτό και χωρισμό, σημαίνει ότι μπήκατε σε άλλη φάση. Κι αυτό είναι φυσιολογικό από εξελικτική σκοπιά, οι άνθρωποι εξελίσσονται, αναθεωρούν, αλλάζουν, όχι μόνο ως προς τον χαρακτήρα τους και τη συμπεριφορά τους αλλά και ως προς αυτά που ζητάνε στον έρωτα.

Και δεν πιστεύω ότι υπάρχει αυτό το σωστό timing όπως πολλοί υποστηρίζουν για την αποτυχία μιας κατάστασης. Απλά υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι ταίριαξαν μεταξύ τους. Ακόμη κι αν ο ένας βγήκε πρόσφατα από έναν άσχημο χωρισμό, του έκανες το κλικ και αποφάσισε να είναι μαζί σου. Τόσο απλά. Τα συναισθήματα είναι σαν ένα πεισματάρικο έφηβο ποτάμι. Δεν μπορείς να το ελέγξεις, θα βρει μια πέτρα και θα στρίψει. Είτε νιώθεις κάτι πολύ ή το νιώθεις λίγο είτε και καθόλου. έτσι πας και στον έρωτα, χωρίς οδηγό. Το σίγουρο είναι ότι κάποια συναισθήματα, κάποιων ανθρώπων, μπορούν να βρεθούν στο ίδιο σημείο, να συνυπάρξουν και να πλεχτούν μεταξύ τους, να μεγαλώσει το ποτάμι. Αυτή τη φορά όμως μαζί στο ίδιο μονοπάτι, στην ίδια ακριβώς στροφή. Κι αυτό είναι τυχαίο, όσο κι όμορφο, μα αν δε συμβεί, δε χάλασε κι ο κόσμος. Το νερό πάντα θα κυλάει.