Αν ακόμα νιώθεις κάτι, προλαβαίνεις

Η αλήθεια είναι πως αυτή η σχέση ξεκίνησε με χτυποκάρδι. Αν ανασύρεις εικόνες από ‘κείνες τις στιγμές, χαμογελάς όσο αναπολείς. Πολλά βράδια την έβγαλες στον καναπέ, φέρνοντας αντιμέτωπες εκείνες τις εικόνες με τις τωρινές σου σκέψεις, και κατέληγες να ρωτάς τον εαυτό σου τι κάνεις εκεί σήμερα!

Ψάχνουμε έναν άνθρωπο να μοιραστούμε τις χαρές μας, τον χρόνο μας, τα συναισθήματά μας κι όταν τον βρούμε και περνάνε τα χρόνια, αναρωτιόμαστε πώς καταλήξαμε έτσι. Όμως καταλήξαμε! Και σηκώνουμε το βλέμμα και πιάνουμε τον εαυτό μας να ζηλεύει τους ελεύθερους ή να κοιτάει φρέσκες σχέσεις όσο βυθιζόμαστε στη μιζέρια μας.

Στενάχωρο! Να νιώθεις αγάπη αλλά και τόση απελπιστική ρουτίνα. Το χειρότερο; Ο άνθρωπος που αγαπάς, σχεδόν πάντα, νιώθει τα ίδια -απλά σκέφτεται πώς να στο πει και τι να κάνει. Έχετε παραδοθεί κι οι δυο κι ίσως χρειάζεται κάποιος να ‘ρθει να σας ταρακουνήσει για να προλάβεις να μη σβήσει αυτό που με κόπο χτίσατε κι άρχισε να καταρρέει. Πριν προλάβεις να πεις δε γίνεται τίποτα τώρα πια, θα σου πω ότι είσαι ακόμα εκεί. Άρα. έστω κι αν έχει αρχίσει η κατάρρευση, μπορείς να μπεις μπροστά και να δώσεις τον ρυθμό για να ανανεωθείτε.

Κάνε έναν κόπο, πήγαινε λίγο στον πρώτο καθρέφτη που θα βρεις εύκαιρο και μετά συνέχισε να διαβάζεις. Μήπως λίγο σ’ αμέλησες; Ξεκίνα, λοιπόν, απ’ τα απλά! Σήμερα αφιέρωσε λίγο χρόνο παραπάνω σε ‘σένα και περιποιήσου τον εαυτό σου. Δε θα σου πει κανείς πώς. Θυμήσου όταν ήθελες αυτόν τον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου, ασχολιόσουν σίγουρα λίγο παραπάνω με την εμφάνισή σου.

Πλήξη κι ανία νιώθεις. Δες λίγο ότι το παράκανες. «Όλα μαζί!» Απ’ τη λαχτάρα σας πέσατε στο λάθος και δεν είχατε μάτια γι’ άλλους. Ακόμα και τους φίλους σας ως ζευγάρι τους βλέπατε. Προσωπικές στιγμές καθόλου, κι αυτές οι πολλές ώρες μαζί, ήρθαν κι έγιναν κουραστικές και κατέληξαν αδιάφορες.

Χάθηκε το μυστήριο μεταξύ σας και στρογγυλοκάθισε το δεδομένο. Εξαντλητική η σιγουριά του, εξαφανίζει το ενδιαφέρον. Ήρθε κι αυτή η υπερβολική οικειότητα και γκρέμισε τη μαγεία της σχέσης. Και ξαφνικά ο άνθρωπός σου κάθεται δίπλα κι ούτε στιγμή δε νιώθεις την ανάγκη να γυρίσεις το βλέμμα και να τον χαζέψεις, να τον αγγίξεις, να τον αγκαλιάσεις.

Κι όλο αυτό το ρουτινιάρικο «μαζί» έγινε καταπίεση κι αδιαφορία. Σταμάτησε να σου λείπει, γιατί δεν έλειψε και ποτέ. Όμως αυτός ο άνθρωπος, που είναι εκεί, δεν είναι δεδομένος. Χαθήκατε, αλλά υπάρχει μέσα σας η φλόγα. Γύρισε, κοίταξέ τον και πάρε και τη δική σου ευθύνη για όλο αυτό.

Βάλατε ψηλά στη λίστα σας τα μη σημαντικά και μπερδέψατε τις προτεραιότητες. Ήρθε η στασιμότητα, η έλλειψη σεξ, η κακή επικοινωνία. Εσύ αναρωτιέσαι γιατί, κι εγώ αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν ν’ αναρωτιέσαι.

Η λύση δεν είναι πάντα ένας άλλος άνθρωπος. Αν ταιριάζατε και το χάσατε, τότε η λύση βρίσκεται μέσα σου. Γιατί αν ζητάς την αλλαγή, θα σου πω ότι στο ίδιο σημείο θα καταλήξεις, αν και στην επόμενη σχέση κάνεις τα ίδια.

Κοίταξε τον άνθρωπό σου. Αν νιώθεις έστω και κάτι, βιάσου.  Δώσε χώρο στον εαυτό σου, ανανεώσου, επαναπροσδιόρισε τις επιθυμίες σου και φτιάξε τη λίστα προτεραιοτήτων μ’ άλλη σειρά. Αν πάλι δε νιώθεις τίποτα, βρίσκεσαι σε λάθος σημείο∙ ήρθε η ώρα να το δεις και να φύγεις.