Ανακαλύπτοντας τι είναι η ενσυνειδητότητα

Τρέχουν οι σκέψεις με ιλιγγιώδη ταχύτητα και χανόμαστε μέσα σ’ εικόνες και συναισθήματα. Στην προσπάθεια αναζήτησης ασφάλειας, ηρεμίας, ισορροπίας, γαλήνης, ταξιδεύει το μυαλό, πότε στο παρελθόν για ν’ αναζητήσει αναμνήσεις και να δώσει απαντήσεις σ’ εσωτερικές ανησυχίες, πότε στο μέλλον για να ονειρευτεί ένα καλύτερο αύριο, όμως και στις δύο περιπτώσεις εγκλωβίζοντας τις σκέψεις μας. Το μυαλό μας σαλεύει, χωρίς καν να συνειδητοποιούμε σε ποια στιγμή του χρόνου βρισκόμαστε.

Περνάνε τα δευτερόλεπτα και γεμίζουν οι ώρες, με τον περισσότερο χρόνο ν’ απουσιάζουμε από τις στιγμές που ζούμε, χαμένοι σ’ έμμονες ιδέες και σενάρια που πλάθουμε με τη δική μας οπτική, πιστεύοντας ότι είναι η μόνη απάντηση στα «γιατί» μας, ή η μόνη διαδρομή για το αύριο.

Χάνουμε τον εαυτό μας και καθημερινά μπαίνουμε στον αυτόματο πιλότο, προσθέτοντας άγχος στη μέρα μας και ανησυχίες που μας στερούν να απολαμβάνουμε το «εδώ» και «τώρα». Πώς μπορούμε όμως να βγούμε απ’ αυτή την κατάσταση και να ‘χουμε τον έλεγχο του σώματός μας, της σκέψης μας και των συναισθημάτων μας -κοινώς ν’ αποκτήσουμε ενσυνειδητότητα;

Πιστεύουμε πως ζούμε στο παρόν απολαμβάνοντας το σήμερα και δε συνειδητοποιούμε πως συχνά ανατρέχουμε στο παρελθόν ή σχεδιάζουμε το μέλλον, στην προσπάθεια να ερμηνεύσουμε τα γεγονότα ή να προλάβουμε τις εξελίξεις. Ποιος μπορεί να ζήσει, όταν δεν παρατηρεί τη στιγμή, δεν ακούει το σώμα του, δε νιώθει το συναίσθημα, δε σταματάει να κρίνει το περιβάλλον του εντός κι εκτός; Κανείς! Κι όμως νομίζουμε πως ζούμε.

Η ενσυνειδητότητα ακούγεται απλή, όμως όταν οι έρευνες δείχνουν ότι το 47% του χρόνου μας, ο νους χάνεται σε σκέψεις, η πραγματικότητα δείχνει ότι χρειαζόμαστε εξάσκηση. Το κλειδί λοιπόν είναι στο να επιτρέπουμε στις σκέψεις να έρχονται και να φεύγουν χωρίς να βυθιζόμαστε μέσα σ’ αυτές, αλλά ν’ ακούμε την εσωτερική μας φωνή καλύτερα, για ν’ αναγνωρίζουμε το σημείο που πρέπει να τις σταματάμε. Μια πρώτη άσκηση που μπορεί να μας φανεί βοηθητική, είναι απλές ασκήσεις αναπνοής, που θα μας βοηθήσουν να εστιάσουμε στο σώμα μας.

Η ενσυνειδητότητα μπορεί να καλλιεργηθεί μέσα από διάφορες απλές ασκήσεις, με τον διαλογισμό, με στιγμές αυτοσυγκέντρωσης, με γιόγκα, με εξειδικευμένα βιωματικά σεμινάρια και γενικά εστιάζοντας στο «εδώ» και «τώρα», μ’ όλο μας το είναι, εστιασμένοι στην κάθε στιγμή που βιώνουμε. Είμαι στο «τώρα», συνειδητά, χωρίς κριτική, αναγνωρίζοντας με διαύγεια τι μου συμβαίνει την κάθε στιγμή.

Σίγουρα δεν μπορούμε ν’ αλλάξουμε όσα μας φέρνει η ζωή, όμως μπορούμε ν’ αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο τ’ αντιμετωπίζουμε. Αν λοιπόν αφήσουμε χώρο στον εαυτό μας να είναι «παρών» στις στιγμές που βιώνει, θα καταφέρουμε να έχουμε πλήρη επίγνωση της ζωής μας και της πραγματικότητας, χωρίς να παρασυρόμαστε σε σκέψεις αρνητικές ή εμπειρίες του παρελθόντος.

Τα οφέλη είναι πραγματικά πρόκληση για να μπούμε σ’ αυτή τη διαδικασία. Καταρχάς θ’ αλλάξει ο τρόπος σκέψης μας, σταματώντας οι αρνητικές σκέψεις να λαμβάνουν πρωταρχικό ρόλο στη ζωή μας. Το άγχος που μας κατακλύζει στην καθημερινότητά μας θα μειωθεί, λαμβάνοντας τη σωστή διάσταση, ώστε να έχει παραγωγικό ρόλο στη ζωή μας και φυσικά θα έχουμε θετικά αποτελέσματα στην ψυχική και σωματική υγεία μας. Ζώντας το σήμερα στην πραγματική του διάσταση, είμαστε πιο κοντά στην ισορροπία, στη γαλήνη και την ευημερία.