Οι δυστυχείς κάνουν εμάς ευτυχείς;

Ακόμα μια φορά σε κατοπτεύω να ασχολείσαι μ’ ανθρώπους που σ’ έχουν ανάγκη, κάνοντας ό,τι καλύτερο μπορείς γι’ αυτούς. Βρίσκεσαι σε μια συνεχή εγρήγορση για τα προβλήματά τους, για όλα αυτά τα δύσκολα που βιώνουν. Σαν να ‘χεις έναν κρυφό μαγνήτη και κάθε νέα σου γνωριμία φέρνει κι έναν αδύναμο άνθρωπο στη ζωή σου, πονεμένο απ’ όσα έχει ζήσει.  Σ’ ακούω να μιλάς γι’ αυτούς κι αναρωτιέμαι, τελικά, έλκονται αυτοί από ‘σένα, ή έλκεσαι εσύ απ’ αυτούς;

Με τόση αφοσίωση είσαι εκεί για όλους, ν’ απαλύνεις τον πόνο τους, να τους ευχαριστήσεις, να τους δώσεις λίγη χαρά, να τους συμπαρασταθείς στα δύσκολα. Τι ανακουφιστικό που ακούγεται! Ασφαλές θα έλεγα και στο τέλος της ημέρας μεγαλειώδες να κάνεις τον απολογισμό σου και να δέχεσαι τόσα «ευχαριστώ».

Πείστηκες και σήμερα ότι είσαι μια χαρά, με τόση δυστυχία γύρω σου! Κι εκείνες οι σκέψεις που ήρθαν στο μυαλό για μια στιγμή για τα δικά σου αδιέξοδα, μια χαρά έφυγαν από μπροστά σου και μίκρυναν οι δικές σου έγνοιες. Σε παρατηρώ και δημιουργείται μέσα μου η απορία: Γιατί επιδίδεσαι σε τέτοιες επιλογές;

Ξέρεις και ξέρω! Αγνοείς τα προβλήματα, υποκρίνεσαι πως δεν υπάρχουν και νιώθεις μια χαρά. Νιώθεις μια χαρά; Φυσικά! Αν σκεφτείς ότι ο Γιώργος για δεύτερη φορά δίνει τη μάχη του με τον προχωρημένο καρκίνο, η Μαρία έχασε το παιδί της σε αυτοκινητιστικό, ο Γεράσιμος έμεινε άνεργος σε ηλικία 59 ετών, μη έχοντας βοήθεια από κανέναν κι ο κολλητός σου καθημερινά βιώνει ομηρικούς καβγάδες στο γάμο του, εσύ τέλεια είσαι!

Κοίτα με στα μάτια! Νιώθεις τέλεια ή εθελοτυφλείς; Οι συγκρίσεις με τους γνωστούς μας, τους γείτονες και τους φίλους, ποτέ δε μας βοήθησαν. Επιλέγω τελευταία τη σύγκριση με τον χθεσινό μου εαυτό. Σκέφτηκες ότι αυτοί οι άνθρωποι μπήκαν στη ζωή σου από δική σου επιλογή, για ν’ ασχολείσαι με τα προβλήματά τους και να καλύπτεις το κενό μέσα σου; Δεν έχει νόημα, λοιπόν, να ψάχνεις δικαιολογίες, όταν σε ρωτάω: «Γιατί τόση δυστυχία γύρω σου;». Την επέλεξες, δεν έτυχε, πέτυχε! Πέτυχε απ’ τις επιλογές ανθρώπων που κάνεις καθημερινά.

Είναι ασφαλές ν’ ασχολούμαστε με τους άλλους, να ‘χουμε δίπλα μας ανθρώπους που ‘χουν ουσιαστικά προβλήματα, ώστε αυτόματα τα δικά μας να μικραίνουν. Αλλά η καλύτερη απόφαση για τον εαυτό μας είναι να τον κοιτάξουμε κατάματα και ν’ αφοσιωθούμε σ’ αυτόν.

Επιλέγοντας την εσωτερική αναζήτηση, θα ‘ρθουν σίγουρα στην επιφάνεια δυσκολίες, εμπόδια, φόβοι και θα προσκληθούμε να τ’ αναγνωρίσουμε, να τ’ αγκαλιάσουμε και να μπούμε σε διαδικασία να τ’ αντιμετωπίσουμε. Αλλά θα γεμίσουμε τη ζωή μας με ουσία, με στόχους, με όνειρα. Μέσα από αυτό το δρόμο της αναζήτησης, θα βρούμε την εσωτερική γαλήνη και θα γνωρίσουμε το πιο σημαντικό πρόσωπο που πέρασε απ’ τη ζωή μας, τον εαυτό μας!

Στρέφοντας την προσοχή μας σε μας, θα ‘μαστε πιο ειλικρινείς και πιο ξεκάθαροι. Κάνοντάς το αυτό μαζικά, η κοινωνία μας θα ‘χει πιο ισορροπημένους ανθρώπους και πιο ήρεμους. Όλοι μας έχουμε δυνατά σημεία κι αδύνατα και κανένας δε βιώνει την τελειότητα. Μέσα, όμως, απ’ τη διαδικασία της αναζήτησης του εαυτού, θα ‘ρθει η πληρότητα.

Ασχολήσου με τις δικές σου μάχες κι εγώ με τις δικές μου κι όταν συναντηθούμε θα ‘μαστε κι οι δυο πιο έτοιμοι ν’ επικοινωνήσουμε, να προσφέρουμε, ν’ αγαπήσουμε.