Ξέρετε τι είναι χειρότερο από έναν άνθρωπο που αισθάνεται μόνος του; Ένας άνθρωπος που είναι στην πραγματικότητα μόνος του αλλά ψάχνει απεγνωσμένα συντροφιά. Κραυγάζουμε ότι αισθανόμαστε την ανάγκη να ερωτευτούμε αλλά κολλάμε πάντα σε μία βασική λεπτομέρεια. Για να ερωτευτούμε, πρέπει πρώτα να γνωριστούμε.
Δεν είναι όμως τόσο εύκολο όσο φαίνεται, ε; Οι άνθρωποι δεν είναι πίτσες να πληκτρολογείς τον αριθμό του delivery, να παραγγέλνεις το σύντροφο των ονείρων σου και μια σόδα για τη χώνεψη. Μη σου κάτσει βαρύς ο έρωτας και σε αφήνει άγρυπνο τα βράδια!
Κανονίζεις λοιπόν εξόδους με την παρέα σου η οποία παρεμπιπτόντως την τελευταία φορά που άλλαξε σύσταση ήταν της μόδας οι λατινοαμερικάνικες σειρές στην τηλεόραση. Μπανιαρίζεσαι, καλύπτεις τα κενά στην αυτοπεποίθησή σου με κολόνιες και το τυχερό σου εσώρουχο, περνάς το κατώφλι του σπιτιού σου με την ελπίδα ότι «κάτι καλό» θα σου τύχει κι απλά γυρνάς πίσω και πέφτεις για ύπνο. Το «καλό» θα αργήσει για ακόμη ένα βράδυ! Γυρίστε πλευρό και κοιμηθείτε.
Πόσα βράδια πέσατε λοιπόν για ύπνο μόνοι και με μία καληνύχτα αμανάτι γιατί το δικό σας «καλό» βρήκε μάλλον κίνηση και θ’ αργήσει πάλι χωρίς να ενημερώσει μάλιστα;
Με την ελπίδα ότι ο έρωτας θα σας πετύχει στο πάρκο που βγάζετε βόλτα τον σκύλο ή χαζεύοντας τις φωτογραφίες που ποζάρατε με χάρη στο γνωστό κλαμπάκι, περνάει μια υποψία απ’ το μυαλό και σας πιάνει ταραχή. «Μπας και το δικό μου έτερο ήμισυ βρίσκεται στην άλλη πλευρά της Γης και φοβάται τα αεροπλάνα;»
Μα γιατί γελιόμαστε; Εδώ δεν είμαστε ικανοί να βρούμε το άλλο μισό της κάλτσας μας! Τις ψάχνουμε μόνιμα είτε στο καλάθι με τα άπλυτα είτε στο συρτάρι με τα φρεσκοπλυμένα και τελικά το έχει ρουφήξει το πλυντήριο. Αντίστοιχα, τον έρωτα προσπαθούμε να τον ξεθάψουμε απ’ τα βρόμικα απωθημένα του παρελθόντος ή από ολόφρεσκες γνωριμίες.
Ας αφήσουμε τις μανταρισμένες κάλτσες στη άκρη να τις ξεπλύνει το παρελθόν σε κάποιο κλειδωμένο συρταράκι της μνήμης. Καιρός είναι να φορέσουμε τις καινούριες μας στο φρεσκοσφουγγαρισμένο παρκέ των ανθρώπινων σχέσεων. Γλιστράει πολύ και κινδυνεύεις να σκοντάψεις σε ντροπές και στην αμηχανία της πρώτης κίνησης.
Μία είναι λοιπόν η λύση! Ενώστε επιτέλους τις παρέες μήπως κι ερωτευτούμε! Ιδού το καλοκαίρι, ιδού και η γνωριμία! Αφήστε στην άκρη υπεροπτικά βλέμματα και απενεργοποιήστε τον πεφτουλοσυναγερμό όταν κάποιος άγνωστος σας προσεγγίζει στο ένα μέτρο.
Έρχεται η ιδανική εποχή που τα προβλήματα μπαίνουν, άθελα μας ή και λίγο σκόπιμα, σε δεύτερη μοίρα. Αντί λοιπόν να σκεφτόμαστε ότι τα μαθήματα που χρωστάμε για πτυχίο εξακολουθούν να είναι παραπάνω απ’ την ηλικία μας, επικεντρωνόμαστε στον τύπο που μας χαρίζει κρυφές ματιές απ’ τη διπλανή ξαπλώστρα.
Αντί να μείνει λοιπόν ο καθένας κάτω απ’ την ομπρέλα του, τι θα λέγατε φέτος να μπερδευτείτε μεταξύ σας και να καταλήξετε όλοι μαζί το βράδυ μια παρέα με μπίρες στην παραλία. Μέχρι το ξημέρωμα κι η αμήχανη συζήτηση να αποφασίσουν πού θα καταλήξει αυτή η δοκιμαστική μίξη. Ας συνδυάσουμε έξυπνα τις κλίκες μας. Είναι κρίμα δύο άνθρωποι να είναι χωριστά μόνο και μόνο γιατί δεν έτυχε να γνωριστούν. Στο χέρι μας είναι να το κάνουμε να τύχει και να πετύχει!
Αν τα καλοκαίρια δεν πρέπει να τα περνάς μόνος, τους χειμώνες δύσκολα το αντέχεις. Κανείς δε σου πιστοποιεί βέβαια ότι η πιθανότητα να σε πετύχει ο έρωτας κατακούτελα φλερτάρει με την εξίσωση «Πόσοι σου μίλησαν πλην πόσους έγραψες στα παλιά μου τα παπούτσια δια τον αριθμό των εξόδων υψωμένα στην καλοκαιρινή διάθεση».
Αλλά ποιος ξέρει; Μπορεί να κερδίσεις εναλλακτικά μια καλή φιλία, μια συναρπαστική εμπειρία ή απλά στιγμές ξεφαντώματος που θα θυμάσαι για καιρό. Ακόμη καλύτερα, το κέφι κι η αυτοπεποίθησή σου θα ουρλιάζουν ενθουσιασμένες ότι θέλουν να το ξαναζήσουν και δε θα τους χάλαγες ποτέ χατίρι!
Επιμέλεια Κειμένου Θεοδώρας Μαρίας Βένου: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Θεοδώρα Μαρία Βένου
