Ο κουστουμαρισμένος πορτιέρης  ο οποίος πριν καν πατήσεις το πόδι σου στο κατώφλι θα έχει σκανάρει μέχρι και το εσώρουχό σου. Η τούμπανο barwoman η οποία ενδέχεται να φοράει μόνο τα στοιχειώδη για να ανέβει η κατανάλωση. Οι σερβιτόροι, συνήθως ντυμένοι ομοιόμορφα, με την υποχρέωση να ελίσσονται ευέλικτα ανάμεσα στους ξετρελαμένους θαμώνες. Καλώς ήρθατε στην ανατομία ενός «ορθάδικου» και καλή επιβίωση!

Η διαδικασία είναι γνωστή. Κατά την είσοδό σας στο μαγαζί, περνάτε από έλεγχο πιο αυστηρό από των αεροδρομίων για να σας κατατάξουν εκεί που ανήκετε. Τα κριτήρια πολλά! Είναι κοντή η φούστα ή το τακούνι αρκετά ψηλό; Πόσο γοητευτική φυσιογνωμία τυχαίνει να είστε ή πόσα μπουκάλια σκοπεύετε να ανοίξετε;

Αν πληροίτε τις προϋποθέσεις, θα σας τοποθετήσουν κάπου κεντρικά ως αντικείμενο θαυμασμού. Αν πάλι όχι, πάρτε το ποτάκι σας και βολευτείτε κάπου δίπλα στις τουαλέτες και μην γκρινιάζετε γιατί το μισό μαγαζί από εκεί θα περάσει κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της βραδιάς.

Οι μουσικές επιλογές ποικίλες αλλά τις περισσότερες περιπτώσεις ακολουθείται ένα βασικό μοτίβο. Χαλαρή μουσική για το καλωσόρισμα. Με το πέρασμα της ώρας, τα πράγματα αρχίζουν ωστόσο να αγριεύουν. Η μουσική δυναμώνει  και βρίσκεσαι εγκλωβισμένος χωρίς να το καταλάβεις μέσα στην πήχτρα. Στην παράδοξη εναλλαγή των μουσικών ειδών από RnB σε τσιφτετέλι και πάλι απ’ την αρχή, εσύ απλά προσαρμόζεσαι ή αποχωρείς. 

Σε αυτού του είδους τα μαγαζιά πρέπει να πηγαίνεις με τη δική σου παρέα για να είσαι σίγουρος ότι θα περάσεις καλά. Με εκείνους τους μισότρελους φίλους με τους οποίους η κάθε χορευτική κίνηση, όσο γελοία και να φαντάζει στους υπόλοιπους, θα πυροδοτήσει την έναρξη μιας βραδιάς που θα θυμάστε για καιρό.

Οι περισσότεροι έχουμε μια φωτογραφία με την υπογραφή νυχτερινού μαγαζιού την οποία θέλουμε να ξεχάσουμε. Λίγο το φλας που σε τύφλωσε, λίγο ο φακός που σε έπιασε ανυποψίαστο, λίγο που στήθηκες περισσότερο από τη Madonna σε video clip. Το χαριτωμένο αποτέλεσμα θα σε περιλαμβάνει είτε στο προσκήνιο με φάτσα τυφλοπόντικα, είτε κάπου στο βάθος να ξύνεις το κεφάλι σου.

Ελάτε, παραδεχτείτε το! Όλοι κάποτε είχαμε έναν φίλο ο οποίος περιχαρής ήρθε να μας ανακοινώσει ότι αισίως έπιασε δουλειά ως PR. Θυμίσατε λίγο ύφος ηλικιωμένης με την απορία «Πού έμπλεξες πάλι, γιε μου;» και δεν είχατε ιδέα τι σας περίμενε στη συνέχεια. Τηλεφωνήματα και προσκλήσεις του στιλ «ελάτε να με στηρίξετε όλοι στη νέα μου προσπάθεια». Και εκεί που είχατε μαύρα μεσάνυχτα, αποστηθίσατε τους στίχους απ’ όλες τις νέες επιτυχίες.

Εμείς που το μέλημά μας είναι απλά να περάσουμε καλά, δε θα λικνιζόμαστε αισθησιακά φορώντας το πιο λάγνο βλέμμα μας ούτε θα τριγυρνάμε τσουγκρίζοντας το ποτήρι μας με  ό,τι μυρίζει διαθέσιμο. Επίσης, δε θα κρίνουμε την κοπελίτσα που δεν έχει κατέβει από το τραπέζι και δύο- τρία λιγούρια παρακολουθούν ντέρμπυ κάτω από τη φούστα της. Τα επιφωνήματα έκπληξης κι αποδοκιμασίας «Τς τς τς» κι «Αυτή γονείς δεν έχει;», τα αφήνουμε για τις γειτόνισσες που γνωρίζουν ακόμα και ποιοι μας συνοδεύουν στο σπίτι μας τα βράδια. 

Επίσης, δε θα γελάσουμε λίγο με τον τύπο δίπλα μας που μέσα στη σούρα του προσπαθεί να χορέψει τσιφτετέλι ακόμη και τα κάλαντα. Θα γελάσουμε πολύ κι ενίοτε θα πάμε να χορέψουμε μαζί του όσο πιο τρελά μπορούμε. Κι όσο για εκείνον που κάθεται τιμωρημένος σε μια γωνία με το ένα πόδι πάνω και το κινητό στο χέρι, θα τον ρωτήσουμε με συμπόνια πώς πάει σε likes το check in.

Πέρα από τη δηθενιά και την ψευδαίσθηση της μεγάλης ζωής με τις ποτάρες και τα επαναλαμβανόμενα φλας, η νύχτα κρύβει και μία άλλη όψη την οποία οι περισσότεροι ξεχνάνε. Όλα εκείνα τα παιδιά που δεν έχουν την πολυτέλεια να βγουν με την παρέα τους για να σερβίρουν τη δική σου. Τους αξίζει λοιπόν ένα χαμόγελο και λίγος χώρος για τα αναρίθμητα «πήγαινε-έλα» τους. Κατά τ’ άλλα, στην υγειά σας και καλά να περάσετε!

 

Επιμέλεια Κειμένου Θεοδώρας Μαρίας Βένου: Πωλίνα Πανέρη

Συντάκτης: Θεοδώρα Μαρία Βένου