Μην την πέφτετε για την πλάκα σας

Απόρριψη. Πολλοί τη μίσησαν, πολλοί τη βίωσαν, λίγοι τη δέχτηκαν. Δύσκολο να δεχτείς ότι υπάρχουν άνθρωποι πάνω σε αυτή τη Γη που δεν τους ελκύεις με τα εσωτερικά και εξωτερικά σου χαρίσματα. Η χυλόπιτα κατεβαίνει αμάσητη και σου βαραίνει την αντίληψη ότι είσαι τόσο αξιολάτρευτος όσο έλεγε η μάνα σου από παλιά.

Όλοι οι οιωνοί μοιάζουν ευνοϊκοί και μετά από ανάλυση των αδιόρατων κινήσεων σας, έχουμε κι εμείς αρχίσει να πιστεύουμε ότι η τύχη γύρισε και σας αρέσουμε. Εκεί λοιπόν που μελετάμε με στρατηγικούς όρους τις επόμενες κινήσεις μας ώστε να μη χαλάσει το πράγμα, το πράγμα χαλάει από μόνο του γιατί στην ουσία δεν ήταν ποτέ φτιαγμένο.

Είναι σαν εκείνο το γνωστό «θα σας τηλεφωνήσουμε». Όταν το ακούς ενώ μέσα σου διατηρείς ακόμα κάποιες ελπίδες, ενδόμυχα γνωρίζεις ότι υπονοείται ένα «δε» μπροστά από το «θα» και ξεροκαταπίνεις για να μη σου κάτσει η απόρριψη στο λαιμό.

Δε θα τηλεφωνήσει ή ακόμη σωστότερα δε θα στείλει. Μούγκα στις πολύωρες συζητήσεις σας στο chat ενώ το πράσινο κυκλάκι βαράει υπερωρίες. Ούτε καν like στην ολοκαίνουρια και σπαρταριστή φωτογραφία προφίλ. Αυτό όμως παραπάει κι αποφασίζεις να ξανανοίξεις εσύ το δίαυλο επικοινωνίας. Όχι ότι σε νοιάζει, απλά σε καίει και σε τσουρουφλάει.

Με τρεμάμενα χέρια λοιπόν, πληκτρολογείς ένα αμήχανο «γεια» κι αναμένεις. Είτε λάβεις απάντηση κατευθείαν, είτε μετά από μια βδομάδα, είτε ποτέ, ο ψυχρός κι αδιάφορος χαρακτήρας της συζήτησης που θα ακολουθήσει, θα σας αφήσει να αναρωτιέστε τι πήγε στραβά. Το αποκορύφωμα έρχεται όταν ο συνομιλητής σας ξεφορτωθεί βεβιασμένα με μία δικαιολογία ή απλά κάποια στιγμή σταματήσει να σας απαντάει.

Σε εκείνο το στάδιο, εσάς σας περνάνε χίλια-δυο πράγματα από το μυαλό κι η αυτοπεποίθηση πιάνει πάτο. Ρίχνετε ευθύνες στο εαυτό σας που ενθουσιαστήκατε τόσο γρήγορα. Υπεραναλύετε τις ενδείξεις απ’ την αρχή και τώρα δε σας φαίνεται τελικά και τόσο ξεκάθαρο το πέσιμο ενώ περνά απ’ το μυαλό σας ότι ίσως και να παρεξηγήσατε κάτι τελικά. Φτάνετε σε σημείο να βρίζετε και την απέναντι πλευρά γιατί εξαφανίστηκε έτσι χωρίς καμία εξήγηση.

Κανείς δεν είναι υπόχρεος σε αυτό το στάδιο να απολογηθεί για την επιλογή του να μην προχωρήσει τη σχέση του μαζί σας. Μπορεί όντως να διαπίστωσε στη διάρκεια ότι κάτι δεν κολλάει μεταξύ σας. Μπορεί να βρήκε κάτι που να του ταίριαξε περισσότερο. Μπορεί να έλαβε μεθυσμένο μήνυμα από πρώην και να αποφάσισε να δώσει δεύτερη ευκαιρία. Όλα δεκτά. Η μόνη εκδοχή που καταδικάζουμε είναι η πιθανότητα να μην του αρέσατε ποτέ απ’ την αρχή κι απλά να έπαιζε μαζί σας για να τονώσει τη δική του αυταρέσκεια.

Και για όσους σπεύσουν να ισχυριστούν ότι τέτοια πράγματα δε γίνονται, είναι οικτρά γελασμένοι. Γίνονται και παραγίνονται. Άνθρωποι που το έχουν σύστημα να πετάνε δολώματα στο πέρασμα τους και μετράνε την αξία του σε όρους κατακτήσεων. Μόλις λοιπόν το ανυποψίαστο ψαράκι «τσιμπήσει» κι υπνωτισμένο παρασυρθεί σε άγνωστα νερά, το παρατάνε εκεί με την προσταγή «άντε τώρα, κολύμπα». Η ανταπάντηση θα έπρεπε να είναι κάτι του στιλ «άντε και πνίξου» αλλά έχουμε και κάποιο επίπεδο, οπότε τη φυλάμε για ιδιωτική χρήση.

Τέλος λοιπόν στα άσκοπα πεσίματα. Φυλάξτε την ευρηματικότητα που σας χαρακτηρίζει για κάποιον που σας αρέσει πραγματικά και παρατήστε μας απλά ήσυχους. Έτσι μόνο θα απαλλαγείτε εσείς απ’ την ευθύνη να δικαιολογήσετε μια τόσο απότομη αλλαγή πλεύσης κι εμείς δε θα χρεώσουμε άδικα ακόμη μία άσκοπη χυλόπιτα στο ιστορικό μας και στον εγωισμό μας.