«Στην υγειά μας κι από Δευτέρα δίαιτα» λέμε και τσουγκρίζουμε τα ποτήρια μας μετά από ένα πλούσιο γεύμα. Σε λίγο θα βογκάμε από το βαρυστομάχιασμα. Γι’ αυτό, λοιπόν, πίνουμε στη μνήμη όλων των αποτυχημένων προσπαθειών δίαιτας που ξεκίνησαν Δευτέρα και κατέληξαν μοιραία την ίδια μέρα, άντε το πολύ ξημερώματα Τρίτης. Να ‘ναι καλά οι νυχτερινές επιδρομές στο ψυγείο.
Φέτος, θα φορεθούν τα ψηλόμεσα παντελόνια, τα παρδαλά πουκάμισα, τα κοκάλινα γυαλιά κι οι ψηλές κάλτσες ποδοσφαιριστή. Αν του χρόνου η μόδα επιβάλλει να κυκλοφορείς με τραπεζομάντιλο και μια γλάστρα για καπέλο; Υπερβολικό; Μπορεί!
Άντρες και γυναίκες ζωγραφίζουν καθημερινά το εξιδανικευμένο προφίλ τους και το εξαργυρώνουν με δεκάδες «selfies» και «check in» με τη λεζάντα «Πόσο τέλεια περνάμε». Περνάς καλά; Χαιρόμαστε που το μαθαίνουμε! Κάποιες φορές μας αφήνει παγερά αδιάφορους. Ε ψιτ, εσύ, τα έμαθες τα νέα; Αν ζυγίζεις την αξία σου σε «likes», δε θα αποκτήσεις απευθείας και την πορεία που δείχνει το γνωστό χεράκι προς τα πάνω.
Αν σου πάει κάτι, φόρα το και καμάρωνε! Αν θες να αποκτήσεις το χτένισμα του Ronaldo, άντε και κουρέψου! Τίποτα δε θα σε κάνει, όμως, ανώτερο ον αν ασχοληθείς λίγο παραπάνω με την κυτταρίτιδά μου ή με τη μπιροκοίλι του διπλανού. Τι να κάνουμε; Εμένα μου αρέσουν τα τηγανητά και του διπλανού οι μπίρες και δε σου πέφτει κανένας λόγος.
Εστίασε καλύτερα σε ‘σένα. Κάνε μία βουτιά από την επιφάνεια στο βαθύτερο «εγώ» σου κι αναζήτησε λόγους για να το αγαπήσεις. Αν αυτοί σου φαίνονται πάλι λίγοι, φρόντισε να τους πολλαπλασιάσεις. Από ‘σένα εξαρτάται κι όχι από το αν θα κόψω εγώ τα τηγανητά!
Κάνε δίαιτα απ’ το φαί αν πιστεύεις εσύ ότι το χρειάζεσαι. Ακούς; Εσύ, ούτε η μάνα σου ούτε ο γυμναστής σου ούτε ο σύντροφος σου ούτε η παρέα σου ούτε καν ο σκύλος σου.
Ας νιώσουμε επιτέλους άνετα μέσα στο κορμί που μας φιλοξενεί. Δεν πειράζει που δε γεννηθήκαμε ψηλοί με θεληματικό πηγούνι. Δεν πειράζει που τα πόδια μας είναι στραβά, τα αυτιά μας λίγο πεταχτά ή η μύτη μας μεγάλη. Τι κι αν δε κατεβούμε και φέτος νούμερο στο παντελόνι; Όταν δεν κάνουμε δίαιτα από τον αυτοσεβασμό, δεν κινδυνεύουμε να χάσουμε εκείνο το κομμάτι του εαυτού μας που μας κάνει αξιολάτρευτους.
Υπάρχουν άτομα που τη «δίαιτα της Δευτέρας», τη μετέτρεψαν σε μπουκιά της εβδομάδας για να χωρέσουν στο τζιν της έκτης δημοτικού. Οι μαμάδες μας μάθαιναν από μικρούς ότι δεν πρέπει να παίζουμε με το φαί μας. Τι συμβαίνει, όμως, όταν το φαί μας δε μας παίζει; Όταν πάσχεις από νευρική ανορεξία ή βουλιμία, αντικρίζεις ένα είδωλο στον καθρέφτη που δε σου μοιάζει και πολύ περισσότερο δε σου αρέσει. Η τροφή μετατρέπεται σταδιακά από απόλαυση σε καύσιμο και τέλος σε «θανάσιμο αμάρτημα».
Μπορεί τώρα να χλαπακιάζεις μία πίτσα στην καθισιά σου και να γελάς λέγοντας ότι δεν πρόκειται να τύχει ποτέ σε ‘σένα. Τα ίδια έλεγαν κι όλοι εκείνοι αλλά κάποια στιγμή εντελώς ξαφνικά κι αυθόρμητα άρχισαν να παραλείπουν γεύματα. Συνέχισαν να ξημεροβραδιάζονται στο γυμναστήριο, ξεκίνησαν να μετράνε τη διαφορά στο βάρος τους σε γραμμάρια ενώ έβλεπαν μέρα με τη μέρα τα ρούχα τους να πέφτουν σα σακιά στο συρρικνωμένο σώμα τους. Αν πάλι κατεβάζεις τον άμπακα κι η επόμενη στιγμή σε βρίσκει στην τουαλέτα να προσπαθείς να βγάλεις όλα σου τα σωθικά, τότε μπορεί να θεωρήσεις τον εαυτό σου και βουλιμικό.
Κοινό σημείο οι τύψεις! Φαντάζουν με σκελετωμένες μαριονέτες με λεπτά ξύλινα ποδαράκια. Κουνιούνται με χάρη στο χορό που επιβάλλουν προπονητές, δασκάλες χορού, περιοδικά, τηλεόραση και καθρέφτες. Ένα σπάσιμο που θέλουν αυτοί οι άτιμοι οι καθρέφτες!
Αγαπήστε ολόκληρους κι ατελείς ανθρώπους. Να τη φοβάστε την τελειότητα γιατί είναι η πρώτη υποψήφια για να σας βγάλει κουσούρια. Έλεος πια με τα ντεκολτέ και τα οπίσθια! Αυτά κάποια στιγμή θα πέσουν. Ερωτευτείτε χαμόγελα, που διαχρονικά ομορφαίνουν τις ρυτίδες. Μην τα ερωτεύεστε απλά, δημιουργήστε τα!
Επιμέλεια Κειμένου Θεοδώρας Μαρίας Βάνου: Πωλίνα Πανέρη