Είναι κοινό μυστικό! Όλοι έχουν στην κατοχή τους κάτι παρόμοιο, αλλά λίγοι θα το παραδεχτούν. Κουτί; Μπαούλο; Συρτάρι; Το μέρος δεν έχει ιδιαίτερη σημασία αρκεί να μένει κρυφό απ’ τα αδηφάγα βλέμματα. Ο σκοπός όμως είναι ένας και μοναδικός. Κανένας δεν πρέπει να μάθει τι στην ευχή έχεις καταχωνιάσει εκεί μέσα. Σε διαφορετική περίπτωση πρέπει να πεθάνει!
Όλοι οι άνθρωποι είναι εξοπλισμένοι με εκείνο το καμπανάκι το οποίο χτυπάει σαν τρελό όταν ξεπεράσεις τα όρια της ιδιωτικότητάς τους. Για άλλους αυτά τα όρια είναι τόσο στενά όσο τα τζιν σου όταν βγαίνουν φρεσκοπλυμένα απ’ το πλυντήριο ενώ για άλλους σχεδόν ανύπαρκτα.
Για αυτόν ακριβώς το λόγο τα μέρη που ο καθένας χρησιμοποιεί για να φυλάξει τα προσωπικά του είδη κυμαίνονται απ’ το εσωτερικό μιας κάλτσας σε ένα χρηματοκιβώτιο με δεκαψήφιο κωδικό κάπου κοντά στη χαμένη Ατλαντίδα ως ένα ξεκλείδωτο κουτί χύμα πάνω στο τραπεζάκι του σαλονιού με φωτεινή πινακίδα «άνοιξέ με».
Θα υπάρξουν άτομα που θα βάλουν σε λειτουργία όλες τις δυνατότητες ντεντέκτιβ που διαθέτουν μόνο και μόνο για να ανακαλύψουν τα μυστικά σας. Όταν η μάνα κάνει τάχα ότι ξεσκονίζει ενώ στην πραγματικότητα ψάχνει σα μανιακή για τσιγάρα και προφυλακτικά στη «γιάφκα» του γιου της που είναι σαν να έχει προ ολίγου σωθεί από έκρηξη πυρηνικής βόμβας. Παρομοίως, δε θα παραλείψει να κάνει το δωμάτιο φύλλο και φτερό για να εντοπίσει το ημερολόγιο της έφηβης κόρης όπου καταγράφονται όλες οι απόκρυφες πτυχές της ζωής της.
Αυτά τα ειδικά κι απομονωμένα σημεία μας χρειάζονται επίσης για να θάβουμε τις αναμνήσεις μας. Γράμματα, σημειωματάκια και φωτογραφίες! Πολλές φωτογραφίες. Φωτογραφίες που φρόντισαν να σε βγάλουν οι γονείς σου μωρό αλλά τσίτσιδο κι εσύ κατάφερες να τις συλλέξεις ώστε να μη σε δείχνουν με περηφάνια σε κάθε συγγενή που περνάει απ’ το σπίτι.
Φωτογραφίες απ’ το γυμνάσιο με το ανεκδιήγητο κούρεμα και τα παρδαλά ρούχα που δε σου πάει η καρδιά να πετάξεις, αλλά πρέπει οπωσδήποτε να μείνουν κρυφές. Φωτογραφίες απ’ τις περσινές διακοπές που ο πρώην σε κρατάει αγκαλιά κι εσύ ρίχνεις ένα δάκρυ είτε επειδή σου λείπει είτε από γέλιο χάρη στο παρδαλό λουλουδάτο μαγιό του.
Αν ανοίξεις το δικό μου μυστικό συρτάρι, θα αντικρίσεις το απόλυτο χάος. Δεκάδες μπερδεμένα μεταξύ τους πράγματα, μερικά απ’ τα οποία βρέθηκαν εκεί λίγο τυχαία. Ένας φάκελος με χαριτωμένα κοριτσίστικα σχεδιάκια με όλα τα γράμματα και τις ευχετήριες κάρτες που έχω λάβει κατά καιρούς. Λίγο πιο δίπλα σκόρπια δύο-τρία εισιτήρια από εκδρομές να κάνουν παρέα σε μία κουτσουρεμένη τράπουλα και στα ραβασάκια με όλα τα κουτσομπολιά του γυμνασίου. Επίσης, κάπου στον πάτο είναι θαμμένα δύο- τρία μουτζουρωμένα φύλλα με τα πρώτα μου εγχειρήματα στο γράψιμο. Μεταξύ μας όμως. Μην το πείτε πουθενά!
Δεν είναι θέμα πάντα στενής ιδιωτικότητας ούτε όλοι οι άνθρωποι τυγχάνουν ρακοσυλλέκτες αναμνήσεων. Απλά υπάρχουν εκείνα τα άψυχα αντικείμενα που κρύβουν μέσα τους τόση ψυχή που είναι κρίμα να χαθεί στα αζήτητα.
Απ’ την άλλη, σίγουρα πάντα θα υπάρχει κάτι το οποίο όσο θέλουμε να το κρατήσουμε, άλλο τόσο θέλουμε να το κρύψουμε, ίσως από ντροπή και προς αποφυγή αδιάκριτων ερωτήσεων. Κλειδώστε το λοιπόν κι άμα λάχει, καταπιείτε τα κλειδιά. Αλλά πάνω απ’ όλα προσοχή στους διαρρήκτες!
Επιμέλεια Κειμένου Θεοδώρας Μαρίας Βένου: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Θεοδώρα Μαρία Βένου
