Είμαστε κάποιοι άνθρωποι τόσο ανυπόμονοι που εκνευριζόμαστε κάθε φορά που κάποιος αργεί να μας δώσει απαντήσεις. Αυτό το χαριτωμένο κουσούρι το κουβαλάμε σ’ όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας, ακόμη και στα social media. Σκάμε απ’ το κακό μας κάθε φορά που πρέπει να περιμένουμε ώρες ολόκληρες μέχρι να αξιωθεί ο συνομιλητής να μας δώσει λίγη σημασία.
Η κουκίδα καταπράσινη να μας δηλώνει ότι η αντίπερα όχθη τυγχάνει ενεργή. Το παράθυρο συνομιλίας μας ενημερώνει ότι ο συνομιλητής συνδέθηκε πάνω από εκατό φορές απ’ τη στιγμή που του στείλαμε το μήνυμα. Και το αποκορύφωμα; Κάποια στιγμή πέρα απ’ το «παραδόθηκε», ακαριαία αποτυπώνεται και η ένδειξη «διαβάστηκε» αλλά ο συνομιλητής χέστηκε και ουδεμία απόκριση. Εκείνες τις ώρες της αναμονής, στήνεις διάφορα σενάρια στο κεφάλι σου.
Είναι μερικοί που το έχουν σύστημα γιατί έτσι, τάχα μου, αποφεύγουν να δείξουν το ενδιαφέρον σε όλη του την έκταση σ’ ένα άτομο που πραγματικά τους ενδιαφέρει και αντίστοιχα ενδιαφέρεται γι’ αυτούς. Το παράλογο στο μεγαλείο του. «Μη νομίζει ότι ήμουν κολλημένος και με το κινητό στο χέρι και περίμενα μήνυμα. Ας το παίξω λίγο χαλαρό τυπάκι μη μας πάρει και τον αέρα από τώρα».
Στην ίδια κατηγορία υπάγεται και η περίπτωση της κοπέλας, η οποία έχει πάρει διαστάσεις ανέκδοτου. Είναι εκείνη που πρήζει τις κολλητές της ότι το γαϊδούρι δεν της στέλνει. Ας σημειώσουμε ότι, εξ’ ορισμού, δε θα σηκώσει ποτέ το κουλό της να κάνει την αρχή με τη δικαιολογία ότι οι άντρες είναι οι κυνηγοί. Με τη φιλοσοφία της ντίβας, λοιπόν, μόλις το εκάστοτε «γαϊδούρι» αξιωθεί να της στείλει, αφήνει κάτω το κινητό και πιάνει το ρολόι υπολογίζοντας με περίπλοκους αλγόριθμους πόση ώρα ενδείκνυται να αργήσει την απάντηση ώστε να μη φανεί απελπισμένη. Τότε άδικο έχει το «γαϊδούρι» που θα πάει να γκαρίσει με την άλλη που του απάντησε αμέσως;
Το αντίστοιχο σε ανέκδοτο έχει επικρατήσει και για το αντρικό φύλο, το οποίο δε θα μπορούσαμε με τίποτα να αφήσουμε παραπονεμένο. Βρίσκεται ο άλλος με τους κολλητούς, ο ήχος του chat ηχεί σαν ευχάριστη είδηση αλλά παρά τον ενδόμυχο ενθουσιασμό, το αγοράκι δε θα πιάσει καν το κινητό για να μην ακούσει και το δούλεμα της αντροπαρέας. Δε γλιτώνει όμως γιατί θα τ’ ακούσει όλα μαζεμένα εκ των υστέρων.
Κακά τα ψέματα, ωστόσο, κάποιοι κυριολεκτικά μας γράφουν κι εμείς πρέπει απλά να το δεχτούμε. Είτε επειδή δε μας θεωρούν και τίποτα σημαντικό, είτε επειδή τους έχουμε γίνει βδέλλες και θέλουν να μας αποφύγουν, είτε επειδή απλά δε μας συμπαθούν, επιλέγουν την αδιαφορία εκούσια ή υποσυνείδητα για να μας δώσουν με τη βουβαμάρα τους μία τρανταχτή απάντηση του στιλ «άφησέ με στην ησυχία μου».
Μερικοί απλά δε δίνουν σημασία. Δεν είναι όλοι κολλημένοι με την εικονική πραγματικότητα των social media και δεν τους καίγεται καρφάκι ειδικά σε στιγμές χαλάρωσης ή δουλειάς. Είναι κι εκείνοι που πραγματικά τρέχουν όλh μέρα και βρίσκουν την ευκαιρία να επικοινωνήσουν στο διάλειμμα απ’ τη μία ασχολία στην άλλη. Αυτούς τους ανθρώπους πρέπει να τους μυρίζεστε από μακριά και να αισθάνεστε περήφανοι που τον ελάχιστο χρόνο τους τον αφιέρωσαν σε εσάς.
Βέβαια το μέγεθος της αναμονής ποικίλει ανάλογα και με τη σχέση που έχεις με το συνομιλητή κι από το περιεχόμενο του μηνύματος. Για παράδειγμα, διαφορετικό εκνευρισμό νιώθεις όταν ζητάς από ένα άτομο που σου αρέσει να βγείτε έξω κι εκείνο σου απαντάει στην καλύτερη περίπτωση την άλλη μέρα το πρωί. Διαφορετικά είναι όταν ρωτάς τη σπιτονοικοκυρά πότε να περάσεις να αφήσεις το ενοίκιο, δε σου απαντάει και εσύ πηγαίνεις και το πίνεις μπίρες.
Δεν πρέπει όλα όμως να τα παίρνουμε τοις μετρητοίς. Υπάρχουν φυσικά και οι περιπτώσεις που ο αγαπητός συνομιλητής μας έχει πέσει στην αγκαλιά του Μορφέα, μπροστά στην αναμμένη οθόνη ενός υπολογιστή ή με το αυτί κολλημένο πάνω στο κινητό με την ακτινοβολία να «καίει» εγκεφαλικά κύτταρα κι όνειρα. Εδώ στην καλύτερη των περιπτώσεων θα παίρναμε ως απάντηση ασυνάρτητες λέξεις ή γράμματα με αποτέλεσμα να νομίζουμε ότι μας κοροϊδεύουν.
Όχι, δεν ισχύει πάντα ότι ο συνομιλητής μας γράφει γιατί του είμαστε παγερά αδιάφοροι. Πολλές φορές, ίσως επιθυμεί να παρατείνει μια συζήτηση μαζί μας δίνοντας μια ανελέητη μάχη με τη νύστα ή παραμελώντας άλλες υποχρεώσεις, αλλά δυστυχώς βγαίνει ηττημένος. Η εξιλέωση μπορεί να έρθει έστω την επόμενη μέρα γιατί δεν αντιστέκεσαι σε μία καλημέρα και σε μία πειστική δικαιολογία.
Επιμέλεια κειμένου Θεοδώρας Μαρίας Βένου: Ελευθερία Παπασάββα.
Συντάκτης: Θεοδώρα Μαρία Βένου
