«Να πάρεις χαμογελαστή γυναίκα! Μόνο οι χαμογελαστοί άνθρωποι είναι καλοί!»

Κλασική συμβουλή Ελληνίδας γιαγιάς η οποία έχει άποψη για όλα. Συνοδεύεται με το γνωστό «να ‘ναι νοικοκυρά, μη σε αφήνει άπλυτο και νηστικό». Επίσης, σε περίπτωση που δεν το ξέρετε, οι δικηγόροι είναι ψεύτες, οι λογιστές κλέφτες και οι γιατροί απατεώνες. Απλές σκέψεις μέσα από νοοτροπίες που έχουν αγκιστρωθεί σχεδόν με τη βία στο υποσυνείδητο και σου επιτρέπουν να ερμηνεύεις τον κόσμο απλά όπως σε βολεύει. Αλλά λυπάμαι, δεν είναι πάντα έτσι ή μάλλον, χειρότερα, δεν είναι ποτέ έτσι.

Αρχικά, ας συμφωνήσουμε ότι δεν υπάρχουν καλοί και κακοί άνθρωποι. Οι άνθρωποι δεν είναι μήλα και πορτοκάλια για να τους ξεχωρίσεις, να τους στοιβάξεις σε κασόνια και να τους πας στη λαϊκή προς πώληση. Οπότε το να προσπαθείς να τους κατατάξεις σε κατηγορίες, είναι σα να διαχωρίζεις κόκκους σκόνης ανάλογα με το μέγεθος τους. Ανώφελο κι αδύνατο.

Ένας άνθρωπος που χαμογελάει, δεν πλέει πάντα σε πελάγη ευτυχίας, μπορεί στην πραγματικότητα να πνίγεται και να στέλνει χαλασμένα μηνύματα SOS. Επίσης, το γεγονός ότι κάποιος σου χαμογελάει, δε σημαίνει ότι σε συμπαθεί τρελά. Μπορεί να το κάνει από ευγένεια, από συμφέρον, με το ζόρι ή απλά έτσι γιατί του κάπνισε. Για να αντιληφθείς τα σήματα που σου στέλνει κάποιος χαμογελώντας, χρειάζεται συντονισμός και υπομονή. Αναβαθμίστε τα ραντάρ σας, πάρτε χαρτί και μολύβι και ξεκινάμε.

Τα νοθευμένα χαμόγελα βρομάνε από μακριά. Δε λάμπουν τα μάτια, δεν εκπέμπει όλο το σώμα σε συχνότητες ευτυχίας. Είναι αυστηρά, συγκρατημένα, τυποποιημένα, σχεδόν πλαστικά. Σαν να πήρες ένα μαρκαδόρο και ζωγράφισες σε ένα άδειο πρόσωπο δύο χείλη με τις γωνίες να κοιτάνε προς τα πάνω. Κάποια συναισθήματα είναι όμως κακοί καλλιτέχνες και δεν καταφέρνουν τίποτα καλύτερο από άχαρες μουτζούρες.

Τα χαμόγελα υπάρχουν για να στολίζουν τα πρόσωπα των ερωτευμένων. Λες και η φύση μας έχει προικίσει με ένα ακόμα τρόπο για να δείχνουμε πιο ελκυστικοί στο ταίρι μας. Και ποιος δεν έχει ακούσει την ερώτηση «ερωτευμένος είσαι;» όταν βρέθηκε να χάσκει αφηρημένος με ένα πλατύ ανεξήγητο χαμόγελο, ενώ στην πραγματικότητα στο μυαλό του είχε το παστίτσιο που τον περιμένει στο σπίτι. Και ποιος δεν μπήκε στον πειρασμό να φιλήσει τα λακάκια που τόσο χαριτωμένα αποτυπώνονται σε κάποια πρόσωπα. Αγαπάμε τα λακάκια. Αγαπάμε ακόμα και τις ρυτίδες που δειλά-δειλά εμφανίζονται στα χαμογελαστά πρόσωπα και είναι κι αυτές ακαταμάχητες!

Το χαμόγελο το χρησιμοποιούμε σαν όπλο είτε επιθετικά, είτε αμυντικά. Ακριβώς εκείνη την στιγμή που αναρωτιέσαι «πόσο χειρότερα μπορεί να γίνουν τα πράγματα;», το σύμπαν σου έχει έτοιμη την απάντηση και στο αποδεικνύει έμπρακτα -έτσι, για να μη μείνεις με την απορία βρε παιδί μου. Τι κάνεις εσύ τότε; Χαμογελάς κι ανταποδίδεις. Ένα, δύο, τρία, πυρ και όποιον πάρει ο χάρος. Παρόμοια, μπορείς να τα συνοδεύσεις με ένα ωραιότατο σηκωμένο φρυδάκι και μ’ αυτόν τον τρόπο να αποδείξεις πόσο αχώνευτος μπορεί να γίνει ένας άνθρωπος όταν κριτικάρει ή ειρωνεύεται.

Για το τέλος, αφήσαμε το χαμόγελο της «βαρηκοΐας» και το χαμόγελο του «τρελού». Το πρώτο θα το συναντήσετε σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας τα οποία ακούνε μόνο όταν θέλουν να ακούσουν και καταλαβαίνουν ό,τι τους συμφέρει, εξού και η ευχαρίστηση. Θα το έχετε πάθει και εσείς σε club που λόγω της δυνατής μουσικής κουνάτε το κεφάλι χαμογελαστός, ενώ ο συνομιλητής σας μπορεί να σχολιάζει πόσο χάλια είναι η μάπα σας. Όσο για το δεύτερο, θυμηθείτε τα τσιτωμένα χαμόγελα των serial killer σε θρίλερ που έχουν γυριστεί κατά καιρούς και αν κοιταχτείτε στον καθρέφτη και μοιάζετε με κάποιον από αυτούς, μακριά από μαχαίρια κι έντονες συγκινήσεις!

Το συμπέρασμα είναι κλεμμένο από τον πίνακα πάνω από το χειρουργικό τραπέζι ενός νοσοκομείου: «Χαμογελάστε! Και αν πάει κάτι στραβά, χαμογελάστε στραβά». Κάνει τους άλλους να αναρωτιούνται τι σκέφτεστε ενώ στην πραγματικότητα παθαίνετε απανωτά εγκεφαλικά! Εξάλλου, η λέξη χαμόγελο κρύβει πολύ χαμό, μπόλικο γέλιο και έναν καλό οδοντίατρο!

 

Επιμέλεια Κειμένου Θεοδώρας Μαρίας Βένου: Σοφία Καλπαζίδου

Συντάκτης: Θεοδώρα Μαρία Βένου