Τουλάχιστον άνοστη μια ζωή χωρίς μουσική

Ένας απ’ τους μεγαλύτερους ψυχαγωγούς και ψυχοθεραπευτές στη ζωή μας, απ’ τα αρχαία ακόμη χρόνια, είναι η μουσική. Ασχέτως είδους, εθνικότητας και ρυθμού ασκεί τεράστια επιρροή στην ψυχολογία μας. Μας ρίχνει, μας σηκώνει, μας βάζει σε σκέψεις και μας ωθεί να παλέψουμε για όσα  φοβόμαστε.

Ένας ψυχολόγος μονίμως δίπλα μας, ετοιμοπόλεμος για κάθε σκαμπανέβασμά μας. Ένας τρόπος έκφρασης χωρίς καν να χρειαστεί να πούμε λέξη. Πατώντας απλά το play στο κατάλληλο τραγούδι εξωτερικεύουμε όλα τα συναισθήματά μας και ξορκίζουμε κάθε δαίμονά μας, μόνο ακούγοντας κάτι που κάποιος άλλος έγραψε και τραγούδησε -αλλά μοιάζει να μιλάει για μας ή σε μας. Δίχως καν να χρειαστεί να τραγουδήσουμε η να δώσουμε κάποια έμφαση εμείς, ένα ξέσπασμα ψυχής χωρίς προσπάθεια. Μονάχα με έναν ταιριαστό ήχο.

Είναι ο πιο σταθερός συμπαραστάτης μας στα δύσκολα. Μόνιμο στήριγμα στα προβλήματά μας και πρόθυμη να πανηγυρίσει μαζί μας κάθε χαρά μας. Αυτή που θα μας ψιθυρίσει μερικά ανατριχιαστικά λόγια για να ‘χουμε να θυμόμαστε, ίσως κι αυτά που θα συνδεθούν αυτόματα με κάποιον περασμένο έρωτα. Είναι αυτή που ξέρει πολύ καλά τι νιώθουμε και τι ζόρι τραβάμε και μας στέκεται χωρίς να χρειαστεί να το αναλύσουμε.

Είναι η συντροφιά στο ποτό και τη μοναξιά μας. Η παρέα στις αναδρομές μας. Η μούσα όλων των χωρισμών κι όλων των ευτυχισμένων στιγμών μας. Ο μεγεθυντικός φακός των συναισθημάτων μας. Είναι οι ώρες που τα δίνει όλα σε ένα δυναμικό ρεφρέν ξεσπώντας τα δικά μας συναισθήματα εκ μέρους μας. Αυτή που με μια νότα ή ένα στίχο θα ανάψει όλες τις αναμνήσεις μας που νομίζαμε πως κάψαμε.

Ατελείωτα πανέμορφα ταξίδια στις παλιότερες ξεχασμένες εικόνες του νου, τραγούδια συνδεδεμένα με όμορφους καιρούς, ολονύχτιες συντροφιές ξεσπάσματος κι αναταραχής, μια ατελείωτη δεξαμενή συναισθημάτων προσβάσιμη σε όλους ανά πάσα στιγμή.

Το σωστό τραγούδι οδηγεί σε μια ακόμη κατάθεση ψυχής. Και πατώντας το replay επανειλημμένα αναλύουμε προβλήματα, καταπολεμάμε ήττες και παίρνουμε δύναμη να δώσουμε μάχη για τα επόμενα βήματα.

Ας φανταστούμε μια ζωή χωρίς μουσική. Μια ζωή που το κινητό μας θα χτυπάει κάνοντας θόρυβο κι όχι παίζοντας το αγαπημένο μας τραγούδι. Ας φανταστούμε μια αλκοολική νύχτα χωρίς την παρουσία ούτε μιας νότας. Ένα χωρισμό πνιγμένο σε σκέψεις χωρίς μουσικό χαλί για το σβήσιμο της βραδιάς. Χωρίς τα χιλιοπαιγμένα λόγια κανενός λαϊκού και ψημένου στη ζωή ερμηνευτή. Έναν έρωτα χωρίς μπαλάντες στα αφτιά μας, χωρίς το δικό του κομμάτι. Ας φανταστούμε ένα κατεβατό στίχους χωρίς ερμηνευτή και μελωδία. Μια διαδρομή στο αυτοκίνητο χωρίς ανοιχτό το ράδιο και μια καφετέρια κοινής ησυχίας. Μια ζωή χωρίς μουσική θα ήταν κενή συναισθηματικά.

Η δύναμη που ασκεί στην ψυχολογία μας φτάνει σε σημείο ακόμα και να αλλάξει την τροπή μιας δύσκολης μέρας ή να μας βοηθήσει να προσπεράσουμε ένα άσχημο περιστατικό. Αλήθεια, πόσες φορές χαλαρώσαμε συντροφιά της μετά από ένα πιεστικό οχτάωρο; Πόσες φορές μας κοίμισε και πόσες βραδιές τα δώσαμε όλα χάρη στα ακούσματά της στην υγειά όλων αυτών που μας θυμίζει; Άραγε, συνειδητοποιούμε πόσα αξίζει τελικά στη ζωή μας;