Κι αυτός που απορρίπτει έρχεται σε (ίσως πιο) δύσκολη θέση

Οι ερωτικές ανθρώπινες σχέσεις είναι απ’ τις ομορφότερες εμπειρίες στη ζωή μας. Δύο άνθρωποι που ερωτεύονται κι αποφασίζουν να είναι μαζί, παίρνουν στις πλάτες τους ένα ξεχωριστό βάρος, χωρίς όμως να γνωρίζουν την κατάληξη αυτού του ταξιδιού που λέγεται σχέση. Είναι, άλλωστε, δεδομένο πως άλλοτε πετυχαίνει και κρατάει κι άλλοτε όχι. Για κάποιους ο αριθμός αυτού του βάρους μειώνεται και συνεχίζουν ευχάριστα με ευκολία, ενώ για κάποιους άλλους ξεφεύγει απ’ τα όρια των αντοχών τους. Κάπου εκεί, πολύ πιθανόν, να έρθει κι ο χωρισμός.

Χωρισμός. Δύσκολη υπόθεση, ωστόσο δεν αξίζει να σταθούμε εδώ. Υπάρχουν πολλοί τρόποι κι ακόμα περισσότεροι λόγοι για να χωρίσουν δύο άνθρωποι. Σχεδόν κατά κανόνα, ανάμεσα σε ένα πρώην ζευγάρι υπάρχει αυτός που απέρριψε κι αυτός που απορρίφθηκε. Ας επικεντρωθούμε σε έναν οριστικό χωρισμό κι όχι σε μία διαδικασία πισωγυρισμάτων. Αν μπούμε στη διαδικασία να συλλογιστούμε γιατί κάποιος χωρίζει κάποιον ή γιατί χώρισε εμάς τους ίδιους, θα βρούμε σίγουρα πολλούς λόγους. Ωστόσο το θέμα είναι πως κι ο ένας κι ο άλλος βρίσκονται σε εξίσου δύσκολη και θλιβερή θέση. Δε στεκόμαστε στο πόσο καημένος κι αδικημένος διαλαλεί πως βγήκε ο καθένας μέσα από αυτόν το δεσμό, αλλά πώς αντιμετωπίζει τη συνέχειά του.

Κανείς δεν ξύπνησε λέγοντας στον εαυτό του «Τι να κάνω σήμερα; Ας χωρίσω, μωρέ!». Χωρίζει γιατί έπληξε τραγικά πολύ, γιατί ίσως ανέχτηκε πολλά, γιατί μπορεί να προδόθηκε ή να ερωτεύτηκε κάποιο άλλο πρόσωπο και για πόσους ακόμα καθημερινούς λόγους. Η θέση του παραμένει δύσκολη γιατί το να πεις «θέλω να χωρίσουμε» δεν είναι μια απόφαση που την παίρνεις τόσο εύκολα και σίγουρα δεν την πράττεις ευκολότερα. Το βάρος του διπλασιάζεται, αλλά όταν καταλήξει πως αυτή είναι η σωστή απόφαση, θα νιώσει ανακουφισμένος.

Όσο σίγουρος κι ανάλαφρος κι αν αισθανθεί, όμως, θα περιμένει τη βοήθεια και την κατανόηση του πρώην συντρόφου του για να απομακρυνθεί εξ ολοκλήρου από μία σχέση που πλέον δε νιώθει να τον γεμίζει, αλλά περισσότερο τον αλλοιώνει. Πολλές φορές όταν μας αφήνει το άτομο που αγαπήσαμε ή ερωτευτήκαμε –από πραγματικό συναίσθημα ή απλά από εγωισμό– δε θέλουμε να το δεχτούμε κι έτσι εξακολουθούμε να το προσεγγίζουμε. Σωστή μέθοδος εφόσον «ο επιμένων νικά», αλλά δεν ωφελεί όταν ο άλλος σου δείχνει με κάθε πιθανό τρόπο ότι δεν υπάρχουν περιθώρια γυρισμού. Χάνεται η ουσία με λίγα λόγια κι ίσως η κουραστική επιμονή μας να εδραιώνει κι άλλο την τελεσίδικη απόφασή του.

Η απογοήτευση αυτή ενός τέλους που δε διάλεξαν παίρνει μπάλα πολλούς και τους μετατρέπει σε καταθλιπτικές πεισματάρικες υπάρξεις που δε λένε να το βάλουν κάτω ή μάλλον που δε λένε να συνειδητοποιήσουν ότι αξίζει να προχωρήσουν κι όχι να προσπαθήσουν να σκαλίσουν τα περασμένα.

Η επιμονή τους γίνεται πια η εμμονή να κερδίσουν αυτό που έχασαν κι όλο αυτό το πνίξιμο δημιουργεί αμήχανα συναισθήματα, κυρίως για αυτόν που πήρε την απόφαση να αφήσει αυτή τη σχέση, σε σημείο να χάνει πάσα ιδέα για τον πρώην άνθρωπό του. Κάποιος που δεν αποδέχεται την άρνηση κι εξακολουθεί να βάζει τον εαυτό του σε μια διαδικασία μάταιου κυνηγητού και παρακαλετού, μειώνει μόνος του την αξία του και χάνει την παλιά σίγουρη γοητεία του, ίσως σε ένα βαθμό και την αξιοπρέπειά του.

Όσοι παίρνουν απόφαση να χωρίσουν σημαίνει πως θέλουν να ξεφύγουν από κάτι. Η επιμονή μας μπορεί να τους κάνει κάποτε να γυρίζουν, αλλά άλλοτε και να φεύγουν ακόμα πιο μακριά. Μέσα στη βαλίτσα τους βάζουν και τη σταθερή τους απόφαση  χωρίς να θέλουν να τους τη θίξουμε. Άλλωστε, δε μιλάμε για χωρισμό από πείσμα, αλλά για ένα τέλος που είχε λόγους για να ‘ρθει. Είναι πιθανό να θεωρήσουν άρρωστα εμμονικό το πρώην ταίρι τους όταν φτάνει στο σημείο να μη διαισθάνεται τον όρο του “it’s over”.

Έρχονται κι εκείνες οι στιγμές που κουράζονται όταν δεν τους καταλαβαίνουμε με αποτέλεσμα να αντιδράν τόσο άσχημα απέναντί μας, σαν να ξέχασαν κάθε στιγμή έρωτα και πάθους που κάποτε ζήσαμε μαζί. Το σημαντικό είναι ότι δε γίνεται εσκεμμένα. Από ένα σημείο κι έπειτα νιώθουν ότι δε γίνονται σεβαστές οι απόψεις κι οι αποφάσεις τους κι έτσι αναγκάζονται να φερθούν εγωιστικά και πολλές φορές υπερβολικά, με άσχημο τρόπο που θα πληγώσει και τους δύο.

Απ’ την άλλη υπάρχουν κι οι περιπτώσεις εκείνες που όταν παλεύουμε να τους αλλάξουμε γνώμη, ώστε να μη μας αφήσουν, προσπαθώντας να ξαναμπούμε στη ζωή τους, αυτοί καμαρώνουν και το χαίρονται φτάνοντας στο σημείο να το χλευάζουν. Είναι λογικό να ανεβαίνει το ηθικό τους όταν νιώθουν πως τους διεκδικούμε, αλλά δεν τους τιμά να το διασκεδάζουν, υπερτιμώντας τους εαυτούς τους, όταν πέφτει το ηθικό του πρώην τους στην προσπάθειά του να τους κατακτήσει.

Όσο εσύ προσπαθείς να φέρεις την κατάσταση στην αρχική της θέση, εκείνος θα προσπαθεί να κόψει κάθε επαφή μαζί σου.  Το να του δημιουργήσεις συναισθήματα φυγής, καλώς ή κακώς, θα φέρει αυτά τα αποτελέσματα. Αυτός που αποφασίζει να τελειώσει μια ιστορία βάζοντας την τελευταία πινελιά που ονομάζεται χωρισμός, μπορεί να σκεφτεί πολλούς τρόπους για να σε αποφύγει όταν δε λες να καταλάβεις ότι δεν υπάρχει συνέχεια στη σχέση σας.