Αντί να μετράς τι σου λείπει, μέτρα τι έχεις

Η «αρρώστια» του 20ου αιώνα είναι η απογοήτευση κι η δυστυχία των περισσότερων ανθρώπων. Όπως είναι φυσικό ο άνθρωπος επιζητεί κάθε φορά αυτό που δεν έχει. Σιγά, ρε παιδιά, το σύμπαν δεν είναι τζίνι που κάνει τις επιθυμίες πραγματικότητα. Λειτουργεί δίκαια –σχεδόν πάντα– κι όταν είσαι έτοιμος να δεχτείς αυτά που σου δίνει και να τα εκτιμήσεις.

Οπότε, μάνα μου, χαλαρά που λένε και στη συμπρωτεύουσα. Ηρέμησε και κάνε καταμέτρηση των κεκτημένων. Όχι μόνο αυτών που δεν κατέχεις, αλλά και των πραγμάτων που έχεις κατακτήσει.

Τους φίλους, την οικογένεια, τη δουλειά, τις σπουδές. Ό,τι κι αν είναι αυτό που έχεις κατακτήσει. Απλά αναλογίσου ότι το έχεις δικό σου. Ενώ υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν ούτε τα μισά από όσα έχεις εσύ κι είναι κι ευγνώμονες γι’ αυτά.

Το αίσθημα του ανικανοποίητου είναι πολύ άσχημο χαρακτηριστικό του ανθρώπου κι όμως είναι το πιο σύνηθες. Εξαιτίας αυτού επέρχεται κι η κάθε απογοήτευση και δυστυχία. Μπορεί να μη βρίσκεσαι αυτή τη στιγμή σε μια σχέση ή οι φίλοι σου να μην είναι πάντα αυτό που θα ήθελες ή η οικογένειά σου να μην είναι εκεί για σένα κάθε στιγμή. Πάντα όμως υπάρχει ένα αποκούμπι να σε βοηθήσει. Ο καθένας αποφασίζει να το ονομάσει διαφορετικά. Άλλως θεό, άλλος  σύμπαν, άλλος συγκυρίες. Υπάρχουν όμως και τα πράγματα θα γίνουν όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου.

Κι αν πάλι είσαι «δυστυχής» λόγω έλλειψης της ύλης –οτιδήποτε και αν σημαίνει αυτό είτε σπίτι είτε αυτοκίνητο, ό,τι κι αν είναι– βοηθά πολύ να αποστασιοποιηθείς λίγο και να δεις τη ζωή σου ως τρίτος. Ως παρατηρητής. Θα βρεις πραγματικά αυτά που έχουν αξία. Από ένα καφεδάκι με ένα φίλο, μέχρι ένα πιάτο φαγητό στο σπίτι και τους γονείς να σε περιμένουν.

Πράγματα που φαίνονται αστεία κι ασήμαντα, αλλά δεν είναι καθόλου, αντιθέτως είναι τα πιο σημαντικά. Και θα το συνειδητοποιήσεις όταν αντιληφθείς πως δε θα τα έχεις για πάντα. Οπότε τώρα που έχεις ακόμα την τύχη να τα έχεις μπορείς να τα εκτιμήσεις και να τα απολαύσεις.

Όταν κατορθώσεις να αποκτήσεις το σπίτι, για παράδειγμα, που θες, μπορεί να μην έχεις κοντά σου τους αγαπημένους σου για να το χαρείς. Οπότε μην αγχώνεσαι, όλα θα γίνουν και θα γίνουν στην ώρα τους. Απλά νιώσε τι έχεις κι επικεντρώσου σε αυτά κι όχι σε αυτά που σου λείπουν.

Να είσαι ευτυχής για όσα πήρες για όσα έδωσες και για όσα για κάποιο λόγο στερήθηκες. Μην ξεχνάς πως η ζωή είναι απρόβλεπτη, οπότε ζήσε το τώρα και μην αναλώνεσαι στα «γιατί» και στα «πώς». Η ευτυχία είναι τρόπος ζωής. Να είσαι ευτυχισμένος με όσα έχεις! Ο κάθε ένας περνά το δικό του μικρό Γολγοθά. Έχει το δικό του σαράκι και τη δικιά του στεναχώρια μα μέσα σε όλα αυτά, πάντα υπάρχει σίγουρα μια μικρή ηλιαχτίδα. Μια χαρούμενη νότα, ένα χέρι να σε κρατά σφιχτά.

Κάτι έχεις που σε κρατάει να προχωράς, αρκέσου σε αυτό και νιώσε ευγνώμων. Ευχαρίστησε το σύμπαν που σου το πρόσφερε και θα σου δώσει αυτό που χρειάζεσαι -αν όχι αυτό που θες. Εμπιστεύσου το και θα σε ανταμείψει.

Δε χρειάζεται πολλά ο άνθρωπος για να είναι ευτυχισμένος, λίγο ψωμί και μεγάλες λιακάδες, όπως αναφέρει ο ποιητής. Στην πραγματικότητα όσα χρειάζεται είναι δωρεάν και τα παρέχει απλόχερα ο κόσμος γύρω. Φτάνει να μπορείς να χαίρεσαι τον ήλιο, τον ουρανό, τη νύχτα, τη μέρα. Φτάνει να μπορείς.