Όταν δεν κάνω αυτό που θεωρώ ότι γεννήθηκα να κάνω νιώθω μισός χωρίς σκοπό. Α ρε Πλάτωνα. Στη δική σου ουτοπική πολιτεία μόνο χωράει το ρητό σου. Μόνο για την εποχή σου ισχύουν. Πού να ήξερες ότι εν έτη 2015 ένας σύγχρονος νέος κάνει συλλογή από «χαρτιά». Με κόπο, διάβασμα και επένδυση χρημάτων για να καταλήξει σε γνωστά παραλιακά καφεστιατόρια; Το έχεις σκεφτεί ποτέ πώς θα ήταν ο κόσμος αν ο καθένας από εμάς έκανε αυτό που αγαπούσε; Ούτε για τα χρήματα, ούτε για το ωράριο ούτε για τίποτα ευτελές. Μα μονάχα γιατί το αγαπούσε. Γιατί αυτό είναι το πάθος του.
Ο κόσμος θα ήταν πιο χαρούμενος, γεμάτος και ικανοποιημένος και πολύχρωμος. Αντί για βαρετός, μουρτζούφλης και γκρίζος όπως σήμερα. Όταν κάνεις κάτι με την καρδιά σου πάντα το κάνεις καλύτερα, αποδεδειγμένο. Μπορείς να το καταλάβεις κι εσύ.
Ζεις τα τρία τέταρτα της ζωής σου στη δουλειά σου. Φρόντισε να είναι καλή. Για σένα. Για να είσαι καλύτερος άνθρωπος. Σε ό,τι επιλέξεις να κάνεις να είσαι ο καλύτερος. Είτε γιατρός, είτε καθηγητής είτε σερβιτόρος είτε αισθητικός. Δεν είσαι μισός μόνο όταν σου λείπει ο έρωτας φίλε. Μισός είσαι και όταν δεν παράγεις, δε δημιουργείς. Αυτό που κάνεις δε σε εξιτάρει, δε σε γεμίζει, δεν έχεις κίνητρο πώς το λένε.
Σκέψου το, σίγουρα σου έχει τύχει. Όταν έχεις να κάνεις κάτι που σε ευχαριστεί απολαμβάνεις τη διαδικασία. Δίνεσαι ολοκληρωτικά. Δε σε απασχολεί οτιδήποτε άλλο κατά τη διάρκεια, είσαι εκεί.
Φαντάσου έγχρωμα ανθρωπάκια μέσα σε ένα μαυρόασπρο φόντο. Έτσι είναι οι άνθρωποι όταν κάνουν αυτό που τους γεμίζει. Αυτό για το οποίο νιώθουν ότι είναι προορισμένοι να επιτελούν. Ένα ανώτερο ιδανικό, μια ιδέα. Αλλιώς είναι καλοκαρδισμένα ανθρωπάκια που πράττουν μηχανικά αυτό που κλήθηκαν να διεκπεραιώσουν. Μιζεριάζουν, σκέφτονται τα λεφτά, τους πιάνει η μίρλα, η κακοκεφιά η ανία και αναπόφευκτα οδηγούνται στη σύγχρονη ασθένεια της εποχής τη γλυκιά κατάθλιψη. Λίγο, πολύ όλοι έχουν περάσει ένα φεγγάρι από αυτή τη μεθυστική κυρία. Μεθυστική γιατί σε αφήνει να βουλιάζεις και να μην το καταλαβαίνεις. Και όλα αυτά γιατί δεν εκπληρώνουν αυτό για το οποίο είναι φτιαγμένοι να υπηρετούν.
Κρίμα είναι. Το ξέρω δύσκολο και σοβαρό πρόβλημα ειδικά για τη νεολαία σήμερα. Αλλά τίποτα δεν είναι αντιμετωπίσιμο. Φτάνει μόνο να έχεις αυτή την κινητήριο δύναμη που κάνει τα πάντα να κινούνται στους δικούς της ρυθμούς σαν στρατιωτάκια. Τη θέληση, ναι, αυτή τη μαγική θεά.
Κάθε πρόβλημα έχει τη δική του λύση και βρίσκεται την κατάλληλη στιγμή για να μπορέσεις να γίνεις ο καλύτερος σου εαυτός. Να πραγματώσεις αυτό για το οποίο είσαι προορισμένος. Με όσα εμπόδια και να συναντήσεις, μην τα βάλεις κάτω.
Μην καταδέχεσαι να είσαι μαριονέτα στη ζωή σου, να είσαι ο σκηνοθέτης της. Με λίγη βοήθεια από ψηλά γίνονται θαύματα, φτάνει να τα πιστέψεις και να τα διεκδικήσεις. Γίνε εσύ ο δημιουργός και όχι ένας απλός κατασκευαστής. Ο σκοπός στη ζωή είναι πυξίδα για να μην αναλώνεται και να σκορπιέται ο άνθρωπος.
Ακολούθα το δε θα χάσεις.
Επιμέλεια Κειμένου: Κατερίνα Κεχαγιά
Συντάκτης: Μέλανη Ανθίμου
