Είσαι κορίτσι ζόρικο σκληρό και αιμοβόρικο που λέει και το γνωστό άσμα. Συνδυάζεις βουνό και θάλασσα. Με εκείνους του λιμανιού είσαι λιμενεργάτης αλλά με εκείνους του σαλονιού είσαι κυρία. Με λίγα λόγια μπορεί να είσαι «δύσκολη», αλλά είσαι ντόμπρα και ειλικρινής. Ξεκαθαρίζεις τη θέση σου. Λες δε μου αρέσουν τα μεγάλα λόγια χωρίς ουσία, θέλω κάτι ουσιαστικό δεν είμαι σε φάση «περνάω καλά». Ξεστόμισες την ατάκα του αιώνα δεν είσαι σε φάση «μονάχα να περνάω καλά». Είσαι εξωγήινη το λιγότερο. Και πάνω εκεί που νομίζεις ότι τους άφησες όλους άφωνους με την ατάκα που τόλμησες να πεις, τα δεδομένα αλλάζουν.
Κάνει την εμφάνισή της μια μερίδα ανδρών ρε παιδί μου που δείχνουν ενδιαφέρον. Για δύο και τρεις και τέσσερις μήνες μπορώ να σου πω. Εσύ όμως δεν ενδιαφέρεσαι. Μπορεί γιατί δε σου άρεσε το ντύσιμό του, ίσως γιατί χρησιμοποιεί περισσότερο κερί από σένα. Μπορεί για όλους τους χαζούς και λάθος λόγους να μη θες αλλά εσένα δε σου κάνει το κλικ. Όποιος κι αν είναι λοιπόν η αιτία, το θέμα είναι ότι δε σε ενθουσιάζει το παιδί.
Όμως επιμένει και το κάνει πολύ έντονο αυτό το ενδιαφέρον. Δίνει καθημερινώς το παρόν του και επιμένει σε αντίθεση με άλλους. Εκεί το εκτιμάς αλλιώς. Λες επιμένει, μπορεί να το εννοεί, μπορεί να ενδιαφέρεται ειλικρινά. Ας το δω καλύτερα. Εξού και το γνωστό «ο επιμένον νικά». Από το μέτριο έξι πιάνεις τον εαυτό σου να τον βαθμολογεί με οχτώ. Να βρίσκεις πάνω του ωραία σημεία και να παραγκωνίζεις τα ψεγάδια του. Να τα μειώνεις. Γίνεται το επίκεντρο του ενδιαφέροντος σου και κάπου εκεί λες ότι τελικά με αυτόν θα μπορούσες να το δεις το εργάκι να εξελίσσεται.
Ε λοιπόν πάνω σε εκείνη τη μαγική, μοναδική, ανεπανάληπτη στιγμή που αρχίζεις να τον σκέφτεσαι αλλιώς, εκείνος αρχίζει να κάνει νερά, να λακίζει, πώς το λένε. Σταματάει να επιμένει, να σου λέει πόσο ωραία είσαι, να επιδιώκει να σε δει, να σου στέλνει συνέχεια μηνύματα, να δείχνει ενδιαφέρον ουσιαστικό. Να κάνει δηλαδή όλα όσα έκανε πριν και σε έκαναν να τον κοιτάξεις, να τον προσέξεις, να τον εκτιμήσεις.
Θα μου πει κάποιος μπορεί να πουλούσε παραμύθι από την αρχή. Άρα δε φταίει αυτός που πουλάει αλλά εσύ που αγοράζεις. Συμφωνώ απόλυτα. Όμως γιατί να λες ότι προσφέρεις κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά θες σε μια εποχή που διαθέτει όλες τις αγορές διαθέσιμες; Χάσιμο χρόνου .
Κάπου εδώ οφείλω να σε πληροφορήσω κοπελιά ότι δε φταις εσύ. Δεν σου επιτρέπω να αναλάβεις το φταίξιμο. Μην το χρεωθείς και αυτό όπως τόσα άλλα κατά καιρούς. Του τύπου έλα μωρέ τον καημενούλη τον δυσκόλεψα πολύ, δεν έπρεπε τόσο κτλ. Εξάλλου δεν ήσουν αρνητική απλά περίμενες να σου βγει.
Υπάρχει μια καινούργια κατηγορία ανδρών, ο λεγόμενος «πεσοπεριμένης». Που σημαίνει ότι στην πέφτει μέχρι να πέσεις και μετά την κάνει. Έχει εδραιωθεί αυτή η κατηγορία τα τελευταία χρόνια δυστυχώς, κυρίως λόγω ύπαρξης άπλετου ελεύθερου χρόνου. Δεν έχουν με τι να ασχοληθούν –εννοείται μετά το γυμναστήριο και την προσεγμένη διατροφή– και αρχίζουν να ψάχνουν γυναίκες φαινομενικά δύσκολες, κρύες, σκύλες με στόχο να τις ρίξουν κι ύστερα μην τον είδατε τον Παναή.
Τους ελκύουν αυτές οι κατηγορίες γιατί ξέρουν ότι για να αγγίξουν το κάστρο θα διαρκέσει περισσότερο και αυτό τους ενδιαφέρει. Η διάρκεια της άρνησης να είναι όσο το δυνατό περισσότερη, ώστε να γεμίσουν τον κενό χρόνο τους. Να ενημερώσω αγαπητοί «πεσοπεριμένιδες», ότι αυτές οι γυναίκες δε γεννήθηκαν κρύες, νευρωτικές ή σκύλες. Μάλλον βίωσαν κάτι άσχημο, σκληρό και δύσκολο που της στιγμάτισε και τις έκανε τέτοιες.
Ανυψώνεις έναν τοίχο, όταν πονάς, είσαι πληγωμένος και θέλεις να προστατευτείς. Το ίδιο και αυτές. Οπότε μην ταράζετε νερά στα οποία δεν μπορείτε να κολυμπήσετε κύριοι. Γιατί μπορεί παλιά, πολύ παλιά να είχε μεγαλύτερη σημασία η διαδρομή από την Ιθάκη του Καβάφη, στις μέρες μας όπως μετράει μόνο το αποτέλεσμα. Τι να την κάνεις την ωραία διαδρομή αν οδηγεί σε γκρεμό; Προτιμάς αυτοκινητόδρομο χωρίς καθόλου θέα που οδηγεί σε ένα μαγικό τοπίο. Οπότε μην ενοχλείτε αφού δεν έχετε αποτέλεσμα στο μυαλό σας αλλά μόνο μια σκέτη διαδρομή.
Συντάκτης: Μέλανη Ανθίμου
