«Ζήλια μου, ζήλια μου, με ‘σένα η καρδιά μου είναι  ζωντανή. Μίλα μου, μίλα μου, μα φύγε όταν έρθει εκείνος να με βρει.» Τυχαίοι οι στίχοι του άσματος, δε νομίζω.

Ας το σκεφτούμε λίγο. Ζηλεύεις, βασανίζεις εσένα, ζεις με τα δικά σου τέρατα. Πρέπει να τα  φορτώνεις και στον άλλο; Κλείνε τα σε ένα ντουλάπι κι αν αντέχεις, βγάζε τα κάθε βράδυ για καμιά ώρα περίπατο. Αλλιώς ξεφορτώσου τα με αυτοκριτική.

Δύσκολο έργο για δυνατούς παίχτες. Οπότε βρες εναλλακτική. Γίνε ο καλύτερος σύντροφος που μπορείς να είσαι. Όταν έχεις το σύντροφό σου ικανοποιημένο δε θα χρειαστεί να ψάξει αλλού. Τι πρέπει να κάνεις;  Απλά πράγματα, λέμε, όχι να χάσεις τον εαυτό σου στην προσπάθεια.

Ο άλλος θα νιώσει υπέροχα όταν έρθει απ’ τη δουλειά και φοράς ένα χαμόγελο. Αν του δώσεις μια γλυκιά αγκαλιά κι έχεις ανάψει το θερμοσίφωνο. Τίποτα πολύπλοκο. Απλά να ασχολείσαι. Να δείχνεις παρουσία.

Η ζήλια του τύπου Χίτλερ, με περιοριστικά μέτρα και κέρφιου λυπάμαι που το χαλάω αλλά μπάζει. Θα καταρρεύσει όπως ο Δούρειος Ίππος. Ό,τι εγκλωβίζεις, αποζητά ελευθερία. Ό,τι απελευθερώνεις αναζητεί περιορισμό. Δοκίμασέ το. Αλλά μην πνίγεις τον άλλο και νομίζεις ότι έτσι δείχνεις ενδιαφέρον για τη σχέση σου. Κανείς δε θέλει έναν κεχαγιά-ελεγκτή πάνω απ’ το κεφάλι του.

Θέλει μια έκπληξη, μια τρυφερότητα, μια ένταση πού και πού, αλλά όχι έλεγχο και γκρίνια κι απαγορεύσεις κι όλα τα συνεπακόλουθα. Κλείσε ένα διήμερο για κάπου απομονωμένα. Μόνο τα δυο σας. Χωρίς μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Με λίγο απ’ όλα. Κάνε τη στιγμή να αξίζει και να είναι αξέχαστη.

Ό,τι κι αν αφορά η ζήλια σου· φίλους, άλλο πρόσωπο, κάποιο χόμπι. Δώσε όσο πιο πολλή ελευθερία αντέχεις στον άλλο για να το κάνει. Κι εσύ θα ξεφύγεις και θα απελευθερωθείς κι ο άλλος θα αναρωτηθεί «γιατί».  Να θυμάσαι ότι όταν ο άλλος θέλει να σου την κάνει και σε μπουκάλι να τον κλείσεις θα το «κάνει» με το φελλό. Το θέμα είναι να μη θέλει, όχι να μην μπορεί. Αυτό είναι το στοίχημα που πρέπει να κερδίσεις.

Ενώ η ζήλια που σε εξιτάρει που σε κάνει να θες περισσότερο το ταίρι σου γιατί ανεβάζει την αδρεναλίνη σου, είναι δημιουργική για τη σχέση, ανεβαστική. Λες «Τι έγινε σήμερα, ήρθε το πρόσωπο που σε φλερτάρει απ’ τη δουλειά; Ζηλεύω που σε βλέπει περισσότερο από εμένα αλλά δε με ενοχλεί, γιατί ξέρω ότι γυρίζεις πάντα σ’ εμένα». Αυτό από μόνο του όταν το εννοείς είναι τονωτικό. Με μια αγκαλιά κι ένα κρασί με ελάχιστο φως μπορεί να γίνουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις για μια νύχτα που θα επιφυλάσσει πολλά. Με ένταση, διάρκεια και φαντασία.

Όταν, λοιπόν,  αντιμετωπίζεις το σύντροφό σου σαν τον  παράνομο εραστή σου, τα έχεις όλα. Ζηλεύεις απλά για να δημιουργήσεις περισσότερη ένταση κι αντί να ανάβουν τα αίματα, παίρνουν φωτιά τα πατώματα από ερωτικά σκιρτήματα κάθε λογής. Οπότε γιατί να δημιουργείς εσύ το πρόβλημα στη σχέση σου; Χρησιμοποίησε τη ζήλια σου υπέρ σου και ζήσε με τον άνθρωπό σου πράγματα πρωτόγνωρα.

Συνταγή λοιπόν, αγάπη τεράστια αλλά κρατάς το ελάχιστο για ‘σένα. Πάθος απεριόριστο αλλά ξαφνικό κι ειλικρινές. Χάδια, αγκαλιές και φιλιά με τη ρέγουλα αλλά σε δόσεις ανά τακτά διαστήματα η χορηγία και το αλατοπίπερο: λίγη ζήλια,  ίσα για μια ιδέα για αλλαγή κι αναζωπύρωση.

 

Επιμέλεια Κειμένου Μέλανης Ανθίμου: Πωλίνα Πανέρη

Συντάκτης: Μέλανη Ανθίμου