Δεν είναι παραμύθι η ζωή να περιμένουμε έναν ήρωα να εμφανιστεί

Υπάρχουν ημέρες που ξυπνάς νιώθοντας φουλ από ενέργεια και σε ετοιμότητα να αντιμετωπίσεις κάθε μικρό ή μεγάλο εμπόδιο που θα κυλήσει στα πόδια σου. Υπάρχουν και ημέρες που ξυπνάς στην ανάποδη μεριά του κρεβατιού, που νιώθεις ότι η καθημερινότητά σου είναι επαναλαμβανόμενη, ότι χρόνο με το χρόνο που περνάει δεν κάνεις τίποτα ουσιαστικό και καταλήγεις απλά να ανακυκλώνεις τις δυνατές στιγμές σου. Νιώθεις πρωταγωνιστής σε μια από εκείνες τις σειρές, τις πολύ πετυχημένες στην αρχή, που τραβάνε από τα μαλλιά τις επόμενες σεζόν καταλήγοντας να υποβιβάζουν και τις πρώτες.

Γιατί συμβαίνει πραγματικά αυτό; Πολλές φορές αναρωτιόμαστε πού έχουμε κάνει λάθος. Τι δε λειτουργεί καλά και ποιο είναι αυτό το μικρό σημείο που αν αλλάξει θα έρθουν όλα τούμπα. Στην πραγματικότητα όμως τέτοιο σημείο δεν υπάρχει. Αυτή είναι η ζωή, υπάρχουν οι στιγμές που ξυπνάμε και νιώθουμε ότι μας ανήκει, ότι έχουμε πλήρως υπό τον έλεγχό μας το πηδάλιο και ότι είμαστε ικανοί να κάνουμε τα πάντα, αλλά υπάρχουν και οι στιγμές που νιώθουμε να μας έφυγε από τα χέρια και να μας κάνει βόλτες ο καιρός όπου του κάνει κέφι.

Οι περισσότεροι από εμάς αντιμετωπίζουμε τον εαυτό μας με κάποια μικρή απόσταση. Είμαστε ευγενικοί μαζί του και χαρούμενοι όταν η ημέρα είναι καλή κι όταν νιώθουμε πως όλα πήγαν όπως έπρεπε, ενώ όταν βιώνουμε τις άσχημές μας ημέρες αποφασίζουμε να θυμώνουμε, να μας στήνουμε στα πέντε μέτρα και να μας ζητάμε ευθύνες. Ωστόσο, η τάση αυτή που έχουμε να είμαστε κακοί και επικριτικοί μαζί μας στις δύσκολες και σκοτεινές στιγμές, είναι το πραγματικό μας πρόβλημα. Έχουμε μεγαλώσει ζώντας με την ψευδαίσθηση πως πρέπει να αναμένουμε ημέρες και νύχτες βγαλμένες από παραμύθια κι έτσι εναποθέτουμε τη χαρά και την ευτυχία μας στην ελπίδα του ήρωα που έρχεται να μας σώσει.

Η ζωή όμως δεν είναι παραμύθι και όσο και να περιμένουμε, ο ήρωας δε θα κάνει ποτέ εμφάνιση. Και μην παρεξηγηθούμε, σε καμία περίπτωση δε λέμε πως δεν μπορεί κανείς να διαμορφώσει μια υπέροχη, σχεδόν παραμυθένια, καθημερινότητα. Φυσικά και μπορεί, αρκεί να μην περιμένει από άλλους να πάρουν τον ρόλο του σωτήρα και να παλέψουν με δράκους δικούς του. Να έρθουν ως από μηχανής θεοί και να τον απελευθερώσουν από τη σκοτεινή πλευρά των πραγμάτων.

Δε χρειάζεται έτσι κι αλλιώς να το ρίξουμε στην αναμονή, η λύση είναι πιο απλή και κρύβεται στον καθρέφτη μας. Το μόνο που χρειάζεται πραγματικά να κάνουμε είναι να σηκωθούμε και να κοιτάξουμε την αντανάκλασή του. Γιατί ναι, το μόνο άτομο που έχει όντως τα εφόδια για να κάνει τη διαφορά στην καθημερινότητά μας, είμαστε εμείς οι ίδιοι.

Εσύ είσαι υπεύθυνος για τη ζωή σου, για τον τρόπο που αντιδράς σε γεγονότα και καταστάσεις. Είναι κατανοητό ότι κάποια πράγματα νιώθουμε να υπερβαίνουν τις δυνάμεις μας, αλλά ακόμη και σε στιγμές σαν κι αυτές εμείς είμαστε οι υπεύθυνοι για να ζητήσουμε την απαραίτητη βοήθεια. Δε γίνεται να αναμένουμε αυτή απλά να μας προσφερθεί, ούτε είναι λογικό να περιμένουμε πως αν την απορρίπτουμε επανειλημμένα σε μια προσπάθεια να δείξουμε πως «το έχουμε και μόνοι μας», εκείνη θα συνεχίζει να έρχεται και να μας χτυπάει την πόρτα. Είναι σημαντικό να βρούμε μέσα μας τη δύναμη να απευθυνθούμε σε κοντινά κι αγαπημένα μας άτομα ή, αν νιώθουμε πως κάτι τέτοιο δεν αρκεί, να ζητήσουμε βοήθεια από κάποιον ειδικό.

Η ζωή είναι γεμάτη από όμορφες στιγμές, τις οποίες δε ζούμε πάντα με τους ίδιους άλλους. Κάνουμε ταξίδια κι έχουμε διαφορετικούς συνταξιδιώτες, δίνουμε αγάπη που έχει άλλους αποδέκτες κάθε φορά, παίρνουμε χαρά αλλά και δύσκολα μαθήματα που στο τέλος μας προσφέρουν τη δυνατότητα της εξέλιξής μας και της αναβάθμισης σε έναν καλύτερο και πιο ώριμο άνθρωπο. Και σε όλες αυτές τις στιγμές μπορεί ο περίγυρος να αλλάζει, αλλά εμείς είμαστε σταθερά εκεί.

Η ζωή είναι μια ανοδική κατηφόρα. Μπερδεύτηκες; Υπάρχει μια αρνητική κλίση που συχνά νιώθουμε να μας τραβάει κάτω, αλλά κανείς δεν είπε ότι οι κατηφόρες είναι μόνο για να κατεβαίνουμε. Έχουμε όλοι μας τη δυνατότητα να πατήσουμε στα πόδια μας γερά και να αρχίσουμε την ανάβαση, αγνοώντας βαθμό δυσκολίας. Και να βρεθούμε τελικά στην κορυφή της. Μην ξεχνάς όμως, σημασία δεν έχει πάντα το τέλος. Καμιά φορά η προπόνηση που κάνεις ανεβαίνοντας είναι αυτή που σηματοδοτεί τη διαφορά και σε φτάνει τελικά στην κορυφή άλλον άνθρωπο.

Επομένως, μην περιμένεις κανέναν ήρωα να έρθει να σε σώσει. Ο ήρωας είσαι εσύ ο ίδιος, για αυτό κάνε τις σωστές επιλογές για να αναπροσαρμόσεις αυτά που θες εσύ στην καθημερινότητά σου. Πάρε στα χέρια σου το στιλό σου και γράψε τη δική σου ιστορία, χωρίς να εγκλωβιστείς να ξεκινήσεις με το «μια φορά κι έναν καιρό», αλλά κυρίως, χωρίς να δεσμευτείς να κλείσεις με το «κι έζησαν αυτοί καλά». Κυνήγα για τους ήρωές σου το «καλύτερα» που μόνο εσύ μπορείς να τους προσφέρεις.