Γιατί να σπάσεις έναν μεγάλο στόχο σε μικρότερους

Δεν είναι κι ό,τι πιο εύκολο να βάζεις έναν μεγάλο στόχο. Πολλές φορές σε προτρέπουν να ονειρεύεσαι, να μη θεωρείς τίποτα ανέφικτο -στα όρια του ρεαλιστικού-, να κοιτάς ψηλά, ακόμα κι αν χρειάζεται αρκετός χρόνος και προσπάθεια για να φτάσεις σ’ εκείνο το σημείο.

Όταν όμως έχεις κατά νου πού θες να φτάσεις, πολλές φορές δεν αρκεί να βλέπεις με το μάτι σου την κορυφή του βουνού. Ένας συνδυασμός από στροφές κι ευθείες, από προσπεράσεις και χαμηλές ταχύτητες, από στάσεις για ξεκούραση και χαλαρή κουβέντα, διαμορφώνει την πορεία σου μέχρι τον τελικό προορισμό. Κι αν προσπαθήσεις να πάρεις ένα φύλλο χαρτί και να καταγράψεις σε ποιο χιλιόμετρο πρέπει να στρίψεις δεξιά και σε ποια διασταύρωση, καθόλου απίθανο να τα μπλέξεις κι εσύ ο ίδιος κι άντε μετά να βγάλεις άκρη.

Έτσι, λοιπόν, αν πας να σημειώσεις τα ενδιάμεσα βήματα που απαιτούνται για να φτάσεις στον μεγάλο σου στόχο, μπορεί να παραλείψεις κάτι, να σου φανούν πολλά, να προκύψουν στην πορεία εμπόδια που δεν είχες εξαρχής υπολογίσει και που πρόκειται να σου φάνε χρόνο κι ενέργεια. Μια καλή ιδέα για να μην απομακρυνθείς απ’ το αρχικό σου πλάνο είναι να σπάσεις τον μεγάλο σου στόχο σε μικρότερους θέτοντας συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για καθέναν απ’ αυτούς και αποφασίζοντας μετά την εκπλήρωσή τους πώς ακριβώς θα συνεχίσεις από εκείνο το σημείο.

Πολλοί προσπαθούν να κάνουν ένα τεράστιο άλμα και να φτάσουν στον μεγάλο στόχο άμεσα, ξεχνώντας ότι οι μικρές καθημερινές νίκες είναι αυτές που μας φέρνουν σκαλοπάτι σκαλοπάτι πιο κοντά στην κορυφή. Για τον καθένα, βέβαια, η νίκη έχει διαφορετική σημασία. Για έναν άνθρωπο που δίνει μάχη με καταθλιπτική διαταραχή το να σηκωθεί το πρωί απ’ το κρεβάτι χαρούμενος είναι ένα μικρό κατόρθωμα, ενώ για κάποιον άλλο που βρίσκεται αντιμέτωπος με διατροφικές διαταραχές το φάει τη μερίδα του στο οικογενειακό τραπέζι ή το να παραμείνει πιστός στο διατροφικό του πλάνο αποτελεί προσωπική νίκη. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει κάποιος να συγκρίνει τα επιτεύγματά των άλλων με τα δικά του προσπαθώντας ν’ αξιολογήσει τη σπουδαιότητά τους, ούτε φυσικά να προσπαθήσει ν’ αντιγράψει κάποιον άλλο.

Οι μικροί στόχοι μοιάζει πιο εύκολο να υλοποιηθούν, καθώς πολλές φορές είναι μετρήσιμοι. Είναι όλα εκείνα τα βήματα που θα σε οδηγήσουν στον στόχο και που αν τα καταγράψεις μαζεμένα, καθόλου απίθανο να φρικάρεις και να πιστέψεις πως χρειάζεσαι και δεύτερη ζωή για να τα βγάλεις πέρα. Αν όμως διαγράφεις κάθε στόχο που πετυχαίνεις απ’ τη λίστα σου, αν τον χαίρεσαι με τους αγαπημένους σου -τους φίλους σου, το ταίρι, την οικογένειά σου-, αν κάνετε μια μικρή γιορτή για καθέναν απ’ αυτούς, την επόμενη μέρα θα ξεκινάς απ’ το μηδέν σου, αλλά στην ουσία θα βρίσκεσαι ήδη κάπου πιο κοντά στο σημείο που θες να φτάσεις.

Αν παραλείψουμε τις μικρές επιτυχίες και κοιτάξουμε μόνο την κορυφή, μπορεί να αργήσουμε να φτάσουμε σε εκείνο το σημείο και κάπου στην πορεία να τα παρατήσουμε ή να νιώσουμε πως δεν έχουμε πετύχει τίποτα. Οι καθημερινές νίκες είναι σημάδι προόδου, δείχνουν πως δεν παραμένουμε κολλημένοι σε ένα στάδιο, αλλά μεταβαίνουμε από ένα επίπεδο σε ένα άλλο. Εξάλλου, οι αλλαγές χρειάζεται χρόνο για να επιτευχθούν. Το να προσπαθείς απλώς να κόψεις δρόμο και να κάνεις το μονοπάτι πιο σύντομο, μπορεί και να μην έχει τα καλύτερα αποτελέσματα.

Μην προσπερνάς σημαντικές στιγμές στην καθημερινότητά σου. Η ζωή είναι μικρή, αλλά όταν απολαμβάνεις κάθε σου στιγμή, μπορείς να τη γεμίσεις με εκπλήξεις, όμορφες στιγμές, ενθουσιασμό κι εξέλιξη!

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!