Στο πέρασμα των χρόνων, μέσα από καταστάσεις διαφορετικές κι ανόμοιες και με τρόπο ενίοτε επώδυνο, πήρα ένα πάρα πολύ σημαντικό μάθημα: η ζωή είναι γεμάτη ανατροπές, όχι πάντα ευχάριστες. Για το λόγο αυτό, τίποτα δε θα ‘πρεπε να θεωρείται δεδομένο. Ούτε η υγεία, ούτε το χρήμα, ούτε η καριέρα, κυρίως όμως οι άνθρωποί μας. Η οικογένεια, οι φίλοι, οι σύντροφοι και γενικώς τ’ αγαπημένα μας πρόσωπα. Αυτούς μην κάνεις ποτέ το λάθος να τους θεωρήσεις δεδομένους.
Ξέρω, η καθημερινότητά σου είναι ένας αγώνας δρόμου. Τρέχεις ολημερίς να τα προλάβεις όλα: δουλειά, σχολή, υποχρεώσεις, διάβασμα και τα σχετικά. Κι ακόμα και το βράδυ που ξέπνοος θα πέσεις στο κρεβάτι, σκέψεις που αφορούν επερχόμενα καθήκοντα δε λένε να σ’ αφήσουν να κοιμηθείς. Το πρόγραμμα σου είναι φορτωμένο. Το ξέρω, έτσι είναι και το δικό μου και των περισσότερων ανθρώπων στον πλανήτη.
Στη σύγχρονη και συνεχώς εξελισσόμενη κοινωνία που είχαμε την τύχη – ή και ατυχία– να γεννηθούμε, τα πάντα κινούνται με ρυθμούς ταχύτατους, οι οποίοι ελάχιστα περιθώρια μας αφήνουν ν’ ανασάνουμε. Ελάχιστα μεν, αλλά υπάρχουν. Και για τους ανθρώπους που αγαπάς, είναι στο χέρι σου τα περιθώρια αυτά να τα επεκτείνεις όσο τους αξίζει.
Κάνε, λοιπόν, ένα διάλειμμα, κλείσε τα μάτια και σκέψου. Πότε ήταν η τελευταία φορά που βρήκες το χρόνο να πάρεις τηλέφωνο εκείνο το φίλο σου που σπουδάζει σε άλλη πόλη; Πόσο καιρό έχεις να δεις την παλιοπαρέα που κάπως έχεις παραμελήσει λόγω καινούριων γνωριμιών από τη σχολή; Έχεις άραγε ιδέα τι παίζει στη ζωή της κολλητής σου που τελευταία έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα λόγω της καινούριας σου σχέσης; Δε λέω, ωραία τυπάκια οι νέοι σου συμφοιτητές, μα είσαι σίγουρος ότι θα σε στηρίξουν όταν θα παραστεί ανάγκη; Όλα αυτά τα χρόνια θυμάσαι ποιος ήταν πάντα στο πλάι σου και σε στήριζε; Μη θεωρείς το φίλο δεδομένο. Σε κανέναν δεν αρέσει η αδιαφορία.
Και για πες, πότε ήταν η τελευταία φορά που ρώτησες τη μητέρα σου πώς τα φέρνει βόλτα; Παρατήρησες ποτέ την κούραση που υποβόσκει στο χαμόγελο του πατέρα σου όποτε γυρνάει απ’ τη δουλειά; Γιατί τείνεις να θεωρείς τα προβλήματα του παιδιού σου ασήμαντα και αποφεύγεις το διάλογο μαζί του επειδή έχεις πάντα κάτι άλλο να τακτοποιήσεις; Πήρες πρόσφατα τη γιαγιά σου τηλέφωνο να δεις τι κάνει; Κι αν ναι, περίμενες να ακούσεις την απάντησή της ή θεώρησες το «καλά» ως δεδομένο; Έχεις κάτσει καθόλου να τα πεις με τη μικρή σου αδερφή που όσο μεγαλώνει, τόσες περισσότερες απορίες αποκτά για τη ζωή;
Να ξέρεις πως αυτοί οι άνθρωποι είναι αναντικατάστατοι. Θα έπρεπε να είναι αυτονόητο, μα φρόντισε σε κάθε ευκαιρία να τους δείχνεις πόσο σημαντικοί είναι για σένα. Τέτοιες μικρές χειρονομίες και πρωτοβουλίες είναι που κάνουν τη διαφορά και κρύβουν αξία τεράστια.
Μετά είναι και η σχέση σου κι εκεί τα πράγματα φαινομενικά δυσκολεύουν. Είστε δυο άνθρωποι νέοι και δραστήριοι, συχνά σας απορροφά η καθημερινότητα με τις υποχρεώσεις της και σας χαλάει το timing. Οι ελεύθερες ώρες σας πιθανώς δε συμπίπτουν και εκ πρώτης όψεως είναι αδύνατον να συγχρονιστείτε. Κι όταν επιτέλους το καταφέρετε, πάντα κάτι έκτακτο θα προκύψει. Νόμος. Μην απελπίζεσαι, στο χέρι σας είναι.
Θυσίασε κάτι άλλο από το πρόγραμμά σου, για να περάσεις χρόνο με αυτούς που αγαπάς. Εν τέλει μην κοιμάσαι. Η αγκαλιά του δικού σου ανθρώπου, θα είναι πάντα η ωραιότερη ξεκούραση, όση κι αν είναι η ταλαιπωρία. Στο δρόμο για τη σχολή κάνε μια στάση στο σπίτι του και πες να κατέβει πέντε λεπτά να δώσεις ένα φιλί. Κι αν δουλεύει νύχτα, να περιμένεις το πρωί που θα γυρίσει στο κρεβάτι, να βρίσκεστε τουλάχιστον εκεί. Κι αν σου φαίνεται δύσκολο, κράτα αυτό: Όταν θέλεις πραγματικά να δεις κάποιον, φτιάχνεις μέρα με 30 ώρες. Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο.
Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι κατά κάποιον τρόπο ζωντανοί οργανισμοί. Θέλουν φροντίδα και καθημερινή ενασχόληση, ώστε να ωριμάζουν και να εξελίσσονται. Θέλουν αμοιβαία προσφορά και αφιέρωση χρόνου, ώστε να μη μαραζώσουν και σβήσουν. Μην αναβάλλεις, λοιπόν, τη συντήρηση των σχέσεών σου, έχοντας τες στο νου σου ως κάτι μόνιμο και σίγουρο.
Θυμήσου να δείχνεις στους αγαπημένους σου πόσο σημαντική θέση κατέχουν στη ζωή σου και μη ρισκάρεις να τους χάσεις θεωρώντας τους δεδομένους. Ξεκίνα από σήμερα κιόλας. Κι ακόμα κι αν έχεις ήδη χάσει κάποιους απ’ αυτούς λόγω ασυνείδητης αδιαφορίας, να θυμάσαι ότι ποτέ δεν είναι αργά να τους ξανακερδίσεις πίσω.
Επιμέλεια Κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Δάφνη Μαυρίδου
