Εγώ θα κάνω πως δε νοιάζομαι κι εσύ θα κάνεις ότι με πιστεύεις

Πέρασαν 80 εβδομάδες, τουλάχιστον 620 μέρες. Θες να σου πω και τις ώρες; Τα δευτερόλεπτα; Θα πάω πάσο. Θα χαθείς σε αριθμούς κι εγώ θα χάσω την ουσία. Θα παίξουμε ένα παιχνίδι. Σήμερα θα ορίσω εγώ τους κανόνες. Εγώ θα κάνω πως δε νοιάζομαι κι εσύ θα κάνεις ότι με πιστεύεις. Εγώ θα χάσω αν φανερώσω συναίσθημα και εσύ αν πιστέψεις ότι όντως δεν νιώθω κάτι για σένα.

Κανόνας 1: Σειρά σου

Θα έρχεσαι, θα μου μιλάς για τα πάντα, για ό,τι ονειρεύεσαι, για ό,τι σε τρομάζει, για όσα σκέφτεσαι να κάνεις. Πού και πού θα είσαι πολύ εκδηλωτικός. Θα με κάνεις να νομίζω πως με έχεις ανάγκη. Πως ίσως να σου έλειψα κιόλας. Θα με αγγίζεις παθιασμένα λες και δε με χορταίνεις, λες και θες να μου σκίσεις τη σάρκα και να γίνουμε ένα. Πρέπει να με πείσεις πως ήρθες για να μείνεις.

Κανόνας 2: Φύγε-έλα

Κι όταν θα καταλαβαίνεις ότι αρχίζω και καρδιοχτυπάω λίγο παραπάνω απ’ ότι συνήθως, όταν θα τρέμω και θα χάνω τα λόγια μου καθώς με κρατάς αγκαλιά, να εξαφανίζεσαι. Να αργείς λίγο παραπάνω να εμφανιστείς στο μισό μου κρεβάτι. Σαν να με τιμωρείς που πήγα να πιστέψω πως ίσως και να μπορούμε να παραδεχθούμε αυτό που συμβαίνει. Κι όταν θα αισθάνεσαι –γιατί σίγουρα το αισθάνεσαι- ότι φεύγω μακριά σου, τότε να έρχεσαι ξανά. Αποφασιστικά κι αμείλικτα. Να βεβαιωθείς ότι είμαι ακόμα εκεί. Γιατί όσο και να φοβάσαι τις συνέπειες, θες να είμαι εκεί.

Κανόνας 3: Η άρνηση

Θα αγνοείς την κομμένη μου ανάσα και την ταχυκαρδία που με πιάνει. Θα πείθεις τον εαυτό σου ότι είναι τυχαίο. Κι όταν θα με βλέπεις να ντρέπομαι επειδή με κοιτάς επίμονα, όταν θα κοκκινίζω και θα ξεχνάω τον δυναμικό άνθρωπο που προσποιούμαι ότι είμαι, εσύ θα αρνείσαι ότι ίσως προέκυψε από κάποιο βαθύ συναίσθημα. Θα αποκλείσεις το ενδεχόμενο να είναι έρωτας. Εσύ πρέπει να κρατηθείς μακριά από συναισθηματικές ευθύνες. Στον κόσμο σου, όλα είναι πιο ασφαλή έτσι.

-Όλα καλά, κανείς δεν ερωτεύτηκε και τούτη τη φορά.-

Κανόνας 4: Σειρά μου

Θα σε σκέφτομαι κάθε μέρα χωρίς να το ξέρεις, χωρίς να το παραδέχομαι σε κανέναν. Και κάποιες μέρες ούτε καν σε μένα. Θα γεμίσω τη μέρα μου με αντιπερισπασμούς, με υποχρεώσεις για να μπορώ να διαχειρίζομαι ότι δεν μπορώ να μοιράζομαι κάθε μέρα που περνάει μαζί σου. Έτσι θα με ενοχλεί λιγότερο. Ίσως και καθόλου. Θα γεμίσω το κεφάλι μου με άγχη και deadlines για να μην έχει χρόνο να σε σκέφτεται νυχθημερόν.

Κανόνας 5: Η μπλόφα

Θα σε πετυχαίνω και θα κάνω σαν να μην ήμουν μαζί σου μόλις πριν λίγες ώρες. Σαν να μη μου είσαι τίποτα παραπάνω από ένας απλός περαστικός. Σαν να μη σου ανήκει η ψυχή μου. Σαν να μη μοιραζόμασταν τα ίδια βρεγμένα σεντόνια όλο το προηγούμενο βράδυ. Θα σε κοιτώ όπως έναν άνθρωπο που δε γνώρισα ποτέ. Που δεν ξέρω τίποτα για τη ζωή του. Σαν έναν άνθρωπο που δεν του ανήκει ούτε ένα μου δάκρυ. Σαν έναν άνθρωπο που η καρδιά μου δε χτύπησε ποτέ δυνατά στο άκουσμα του ονόματός του. Σαν η μυρωδιά του κορμιού σου να μην υπάρχει πουθενά πάνω μου.

Κανόνας 6: Τίποτα δεν είναι

Θα σε καθησυχάζω. Θα σου επιβεβαιώνω πως δεν έχω ανάγκη τίποτα παραπάνω από ‘σένα και πως κανείς από τους δυο μας δε νιώθει κάτι έντονο. Πως δεν έχεις προκαλέσει ίχνος συναισθήματος και πως δεν ευθύνεσαι για κανένα πιθανό έρωτα. Μην αγχώνεσαι, όλα είναι τόσο ρηχά κι επιφανειακά όπως θα ‘θελες να είναι. Δεν είμαστε παρά μόνο αξέχαστες νύχτες με βρεγμένα σεντόνια πεταμένα δίπλα απ’ το κρεβάτι όσο εμείς κοιμόμαστε αγκαλιά. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από αυτό.

Για αισθήματα δε θα μιλήσω. Σαν να μην υπάρχουν. Κι όλα καλά.

Δε συμβαίνει τίποτα. Δε διακινδυνεύουμε τίποτα. Σωστά;

Κέρδισες.

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!