Όταν μπαίνεις σε μια νέα σχέση, παράλληλα με τον ενθουσιασμό, είναι δεδομένο πως θα αρχίσουν να σε κατακλύζουν σκέψεις σχετικά με το ιδανικό του χρόνου. Πότε πρέπει να πεις πρώτη φορά «σ’ αγαπώ», πότε δεν είναι πολύ νωρίς να δοκιμάσεις μια συγκατοίκηση, πότε είναι οκ να μιλήσεις στους γονείς σου. Κάπου τότε, είναι και το σημείο που θα αρχίσεις να λαμβάνεις και σχόλια από τον περίγυρό σου επί του θέματος. Τη προσωπική τους άποψη και το τι θα έκαναν οι ίδιοι αν βρίσκονταν στη θέση σου. Είναι αυτό το σημείο που είναι πιθανότερο να ακούσεις σχόλια τύπου: «Μήπως βιάζεστε λιγάκι; Νωρίς είναι ακόμα».
Πάνω λοιπόν που θα νιώθεις μια σιγουριά για τη σχέση σου και τη ροή που έχει πάρει, μόλις θα ακούσεις κάτι από τα παραπάνω, θα ανακαλύψεις πόσο σε επηρεάζουν οι γνώμες των άλλων και πώς μπορούν να σου ακυρώσουν -έστω και στιγμιαία- την αυτοπεποίθησή σου όσον αφορά τη σχέση σου. Φίλοι, συγγενείς, ακόμα και συνάδελφοι, μπορεί να πάρουν το ρόλο των συμβούλων, προσπαθώντας να σε κατευθύνουν με βάση τη δική τους οπτική στα πράγματα.
Κι αν το σκεφτείς, είναι λογικό να επηρεαστείς από τα λεγόμενά τους. Ανά τα χρόνια μεγαλώσαμε με συμβουλές τύπου: «Μην πεις στο Γιαννάκη πως είσαι ερωτευμένη μαζί του γιατί θα σε κάνει ό,τι θέλει μετά», ή με το «αν παραδεχτείς πως αγαπάς την Αλίκη, είναι λες και της δίνεις την άδεια να σε πληγώσει αν το θέλει και να σε θεωρήσει αδύναμο». Κι έτσι μάθαμε να κρατάμε μέσα μας όσα αυθόρμητα νιώσαμε, με το φόβο πως ό,τι νιώσεις ίσως χρησιμοποιηθεί εναντίον σου.
Θεσπίστηκε ως άγραφος νόμος πως αν μιλήσεις στους γονείς σου για τη σχέση σου, αυτή πηγαίνει σοβαρά. Χωρίς να αναλογιστούμε πως εμείς ορίζουμε τη φύση της σχέσης μας. Ακόμα κι αν γίνει γνωστό στο οικογενειακό περιβάλλον, είναι στο χέρι του καθενός να ορίσει τα όρια στον καθένα που επιθυμεί να παρέμβει στις ταχύτητες της σχέσης. Οι σχέσεις δεν προχωράνε ούτε γιατί το έμαθαν οι συγγενείς, ούτε επειδή συγκατοικούν 7 χρόνια. Προχωράνε όταν οι ίδιοι το θέλουν και είναι έτοιμοι για το επόμενο βήμα.
Η ανεξέλεγκτη κριτική όμως πάνω στη σχέση, ακόμα και υπό μορφή συμβουλής, μπορεί να ταράξει τις ισορροπίες της σχέσης. Σημασία δεν έχει να δείχνεις στον άλλον όσα εγκρίνουν οι άλλοι, να προχωράς όταν το χρονικό πλαίσιο είναι κατάλληλο για τους παρατηρητές. Σημασία έχει να ζείτε το κάθε βήμα, όταν αυτό προκύπτει, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να μείνετε κατευθείαν μαζί, ή να κάνετε μακροπρόθεσμα πλάνα μαζί από την αρχή. Αν είναι όλο αυτό συμβαίνει από κοινού και το θέλετε συνειδητά και οι δύο τότε ποιος ο λόγος να μετριάζετε το πάθος και την ένταση των συναισθημάτων σας, για απόψεις που όρισε η κοινωνία χρόνια πριν, οι οποίες δεν συνυπολόγιζαν τη μοναδικότητα της κάθε σχέσης;
Τέτοιες αναθεωρήσεις όμως, ίσως επηρεάσουν και τη σύσταση του περιβάλλοντος που σας περικλείει. Αν κατασταλάξεις στο πώς θες να διαχειριστείς τη σχέση σου και σε τι χρονικά πλαίσια εξέλιξης θα βαδίζει, ίσως κάποιοι συνεχίσουν να προσπαθούν να σου επιβάλλουν τη γνώμη τους. Τέτοιες πρακτικές ίσως σε οδηγήσουν στο να απομακρυνθείς από αυτούς και είναι εντάξει. Να δέχεσαι κάθε άποψη, όσο αυτή παραμένει άποψη και την έχεις ζητήσει. Όταν δεν τη ζητάς και λέγεται αυθαίρετα, μεταφέρεται σε ‘σενα ως έμμεση πίεση και κριτική. Τέτοιες πρακτικές κάθε άλλο παρά ωφέλιμες σου είναι, οπότε ίσως χρειαστεί να πάρεις τις αποστάσεις σου για να διατηρήσεις σε υγιή επίπεδα τη ψυχική σου ηρεμία αλλά και της σχέσης σου.
Στο τέλος της ημέρας, κανείς δεν θα σε πιέσει να ορίσεις χρονικά πλαίσια για την εξέλιξη της σχέσης σου. Όλα οφείλουν να κυλούν τόσο γρήγορα όσο θέλετε και αντέχετε. Τόσα χρόνια πέρασαν, τόσες αναλύσεις πάνω σε σχέσεις έγιναν, τόσοι φωστήρες βγήκαν και μίλησαν για σχέσεις και ακόμα δεν έχει οριστεί τι πρέπει να κάνεις για μια επιτυχημένη σχέση. Κι αυτό γιατί η μυστική συνταγή δεν υπάρχει. Υπάρχει όμως η φωνούλα μέσα μας. Αυτή, όσο σιγανά και αν την ακούμε, ξέρει αν βαδίζουμε σωστά, αν νιώθουμε εντάξει με όσα συμβαίνουν γύρω μας και αν περνάμε καλά. Αν υφίσταται δε και η επικοινωνία με το ταίρι, τότε τίποτα άλλο δεν χρειάζεται να έχει σημασία.