Να ξεκαθαρίζεις από το πρώτο ραντεβού τι ψάχνεις

Έχεις σκεφτεί πώς θα ήταν τα πράγματα αν έλεγες πραγματικά τι θες και τι σκέφτεσαι στο άτομο που έχεις απέναντί σου από τα πρώτα ραντεβού; Γιατί ας πούμε να χρειάζονται 20 ραντεβού για να πεις στον άλλον ότι ψάχνεις να κάνεις σχέση, ή ότι θες να ζήσεις ελεύθερα ή πως χώρισες πρόσφατα; Όπως κι αν έχει το πράγμα, βγαίνοντας εκείνο το ραντεβού που κανονίζατε 2 βδομάδες τώρα, εσύ μέσα σου θα ξέρεις σε ποια φάση βρίσκεσαι. Τι σε κρατάει λοιπόν πίσω από το να το μοιραστείς;

Ας πούμε πως ένα άτομο που θέλει σχέση, τύχαινε να βγει με ένα άτομο που δε θέλει και χρειάζεται απλά να περάσει καλά. Αν γινόταν γνωστό εξαρχής, θα γλιτώναμε πολύ δράμα και πολλές σχεδόν σχέσεις. Πόσους ανθρώπους βλέπεις εκεί έξω να περνούν απλώς την ώρα τους κι ο ένας από αυτούς να λιώνει για τον άλλον; Ε, όλα αυτά από λάθος συνεννόηση ξεκίνησαν. Από ένα «πάμε και το βλέπουμε» που τόσους μήνες μετά αναρωτιέσαι πότε στο καλό θα το δεις. Αντίθετα αν ο άλλος είχε δηλώσει εξ αρχής πως δεν ενδιαφέρεται για σχέση ή πως δεν ξέρει τι του γίνεται στη ζωή του, το άλλο άτομο ενδεχομένως να μην είχε μπει καν στη διαδικασία να επενδύσει σε κάτι που δεν ήταν αυτό που ζητούσε.

Φυσικά υπάρχει και το ενδεχόμενο μια τέτοια δήλωση ή υπαινιγμός αυτής, να σοκάρει το άλλο άτομο, ακόμα και να το φοβίσει. Κι όλο αυτό γιατί μπορεί να νιώσει ξαφνικά πως πρέπει να δώσει κάποια άμεση απάντηση, την οποία δε γνωρίζει ξεκάθαρα, ή πως το πράγμα ξαφνικά σοβαρεύει ή πως πρέπει να μπει αμέσως μια ταμπέλα πριν καν καλά-καλά γνωριστείτε. Ξέρεις, σαν παλιά που με το που έβγαινες με κάποιον ορίζατε και ημερομηνία γάμου. Όμως από την άλλη, ένας άνθρωπος που ψάχνει το ίδιο με σένα, δε θα σοκαριστεί γιατί θα νιώσει την ταύτιση των «θέλω». Που εν τέλει μετά τα ραντεβού που θα ακολουθήσουν ενδέχεται να μη σας βγάλει κάτι παραπάνω. Όμως θα γνωρίζετε ότι βρίσκεστε εκεί και οι δύο για τον ίδιο σκοπό, θα ξέρετε πως έχετε τις ίδιες βλέψεις. Οπότε, αν όλο αυτό πετύχει κιόλας και ταιριάξουν τα χνώτα σας βρε αδερφέ, μπορεί να ξεκινήσει κάτι πολύ όμορφο.

Όσο γι’ αυτούς που μετά από την εξωτερίκευση των επιθυμιών σου απομακρυνθούν, μάλλον δεν είχατε τις ίδιες. Σίγουρα το ρίσκο να απογοητευτείς από τους ανθρώπους που θα δεις να απομακρύνονται από σένα και να γίνονται Λούης από τα πρώτα ραντεβού είναι μεγάλο. Κάπου θα αρχίζεις να νομίζεις πως η τακτική που ακολουθείς είναι λάθος, θα σκεφτείς για μια στιγμή να πεις ψέματα ή να φανείς πιο συγκαταβατικός όταν οι άλλοι θα φαίνεται να ψάχνουν κάτι άλλο. Όμως από την άλλη πλευρά του νομίσματος, θα παραμείνει για επόμενα ραντεβού ο άνθρωπος που θα αναζητάτε το ίδιο πράγμα. Την ελεύθερη σχέση σας, την ανακάλυψη του εαυτού σας με έναν πιο συνεργατικό τρόπο ή την αμοιβαία συντροφική σχέση.

Πολλοί μπορεί να σε χαρακτηρίσουν βιαστικό. Να θεωρήσουν ότι προδικάζεις τη σχέση μιας και ο κάθε άνθρωπος σού βγάζει κάτι διαφορετικό. Όμως είναι δύσκολο για κάποιον που αναζητά τη σχέση κι έχει ανάγκη την αίσθηση της συντροφικότητας, να δει ένα άτομο και να αλλάξει τελείως οπτική γωνία. Να σκεφτεί δηλαδή ότι θα κάνει μια παύση από την αναζήτηση ανθρώπου, θα περάσει καλά με το άτομο που γνώρισε και μετά θα αναζητήσει ξανά τη δέσμευση.

Το ίδιο ισχύει και για την άλλη μερίδα ανθρώπων που θέλει να περνάει καλά. Μπορεί να ξεκινήσει μ’ αυτό το σκεπτικό αλλά να γνωρίσει έναν άνθρωπο και να σκεφτεί πως θα ήθελε κάτι πιο σταθερό μαζί του. Είτε εξ’ αρχής σαν από επιφοίτηση, είτε στην πορεία της γνωριμίας. Πόσες πιθανότητες υπάρχουν γι’ αυτό όμως; Και πόσοι άνθρωποι μπήκαν μ’ αυτό το σκεπτικό και γεμίσαμε σχεδόν σχέσεις από το πουθενά; Που πιο πολλούς ανθρώπους θα βρεις να σου μιλούν για situationship παρά relationship. Γιατί πολλοί φοβήθηκαν να πουν πως ψάχνουν κάτι εφήμερο σαν έρωτα ασφαλείας, φτιαγμένο για να λειτουργεί σαν πατερίτσα, με σκοπό να καλύψει πληγές του παρελθόντος.

Δε θα ήταν πιο εύκολο αν όλοι επικοινωνούσαν τις ανάγκες τους και τα «θέλω» τους; Σίγουρα υπάρχει το ρίσκο του να τρομάξεις τον άλλον και να τον κάνεις να φύγει. Θα χάσεις όμως κάποιον που δεν είναι σίγουρος για το τι θέλει ή κάποιον που δε θέλει το ίδιο με εσένα; Κι είναι όντως «χάσιμο» αυτό; Όσο ωραία και να φαίνεται ότι περνάτε, όση χημεία και να φαίνεται πως έχετε, αν δεν ψάχνετε το ίδιο πράγμα ποιος ο λόγος να επενδύσετε σε μια γνωριμία και να μη βρείτε ανθρώπους που ψάχνουν ακριβώς το ίδιο πράγμα με εσάς;

Ας ξεκινήσουμε να παίρνουμε πάλι λίγο περισσότερο στα σοβαρά τα συναισθήματα και τις ανάγκες, τόσο τις δικές μας όσο και των ανθρώπων με τους οποίους συναναστρεφόμαστε. Να φτιάχνουμε κύκλους φτιαγμένους για εμάς και όχι δανεικούς με σκοπό κάποια στιγμή να καταφέρουμε να τους φέρουμε στα μέτρα μας. Λίγη περισσότερη ενσυναίσθηση, λίγη περισσότερη ειλικρίνεια κι όλοι μπορούμε να περνάμε καλά.