Tι αλλάζει όταν αποφασίσεις να βάλεις πρώτα εσένα

Κάποια στιγμή θα κοιτάξεις τον εαυτό σου στον καθρέπτη και θα δεις έναν άλλον άνθρωπο από αυτόν που συνήθιζες να βλέπεις μέχρι χθες. Λες και πέρασαν χρόνια από πάνω σου. Κι όμως, μια μέρα ξυπνάς και νομίζεις πως είσαι ένας άλλος. Σαν να ωρίμασες; Σαν να βλέπεις τη ζωή με άλλο μάτι; Σαν να μπορείς πια να ερμηνεύσεις αλλιώς τα πράγματα; Μην τρομάξεις όταν αυτό συμβεί. Γιατί θα συμβεί. Ζεις στιγμές, γνωρίζεις ανθρώπους κι αλληλεπιδράς μαζί τους, πληγώνεις και πληγώνεσαι, προφανώς και δε θα μείνεις ίδιος μετά από κάθε κατάσταση με την οποία θα έρχεσαι αντιμέτωπος.

Υπάρχει όμως και η εκδοχή που η αλλαγή αυτή θα έρθει συνειδητά κι από επιλογή. Όταν θα θελήσεις να μάθεις τον εαυτό σου. Όταν θα θελήσεις να τον καταλάβεις. Γιατί αντιδρά όπως αντιδρά, όσα σκέφτεται και γιατί. Και τότε θα είσαι σε θέση να κρίνεις τι σου αρέσει και τι όχι. Τι θα ήθελες να αλλάξεις ή να βελτιώσεις για να μπορείς να ζεις καλύτερα μαζί του. Και στις δύο περιπτώσεις όμως, η αλλαγή θ’ αρχίσει να γίνεται. Πόσο γρήγορα θα έρθει, κανείς δεν ξέρει και να σου πω την αλήθεια, δεν έχει και σημασία. Σ’ αυτό το ταξίδι σημασία έχει η διαδρομή.

Το πρώτο σημάδι που θα σημάνει την αλλαγή σου θα έρθει από κοντινό σου άνθρωπο και συνήθως σκάει από φίλο. Από άνθρωπο που σ’ έχει ζήσει σε όλο σου το μεγαλείο για αρκετό καιρό. Που σε ξέρει απ’ την καλή κι απ’ την ανάποδη. Κι αν είστε και από τους ανθρώπους που τα λένε όλα έξω από τα δόντια μεταξύ τους, τότε σχόλια τύπου «άλλαξες, τι έχεις πάθει, γιατί φέρεσαι έτσι τελευταία» θ’ αρχίσουν σύντομα να γαργαλούν τ’ αυτιά σου.

Στην αρχή, δε θα καταλαβαίνεις ότι άλλαξες. Θα βγει μια ωραιότατη αντίδραση και μια δικαιολογία από μεριά σου για κάθε σκηνικό που θα σου αναφέρει το φιλαράκι σου, που θα υποστηρίζει ότι είσαι αλλαγμένος. Και μετά, όταν θα κάτσεις παρεούλα με τη μοναξιά σου, θα καλέσεις και τον εγωισμό σου κι αφού θα είστε μοναχοί σας (ιδανικά και λίγο κρασάκι θα ταίριαζε στην περίσταση), θ’ αναρωτηθείς αν όντως είχε δίκιο ο κολλητός. Μήπως όντως έχεις αλλάξει;

Ακόμα δεν έχω καταλάβει γιατί το “άλλαξες” ακούγεται όμοιο με βρισιά και θίγεσαι στο άκουσμά του σαν να σε είπε ο άλλος καμπούρη. Αρχίζουμε κι εμείς να υπερασπιζόμαστε τον εαυτούλη μας σαν να μην υπάρχει αύριο. Κι ο λόγος; Παράλογος. Διότι αλλαγή ποτέ δεν ήταν κακή. Η αλλαγή δηλώνει ότι ζεις. Δηλώνει ότι μεγαλώνεις, περνάς καταστάσεις κι αυτές με τη σειρά τους κάτι σου αφήνουν. Είτε ένα μάθημα, είτε ένα δώρο. Κι αυτά με τη σειρά τους σ’ εξελίσσουν. Άγνωστο το τι θα βγεις μετά από κάθε κατάσταση που περνάς, αλλά δεν είσαι σε αδράνεια. Κράτα αυτό.

Πολλοί είναι αυτοί που μπορεί ν’ αντιδράσουν με τη νέα εκδοχή του εαυτού σου διότι όπως κι εσύ, θα ξεβολευτούν. Παρ’ όλα αυτά, δεν είναι όλες οι αντιδράσεις κακοπροαίρετες. Σκέψου πως ναι μεν κάποιους δεν τους συμφέρει η αλλαγή σου κι αντιδρούν. Αλλά υπάρχει κι η άλλη όψη του νομίσματος. Οι άνθρωποι που σε νοιάζονται, που σ’ έμαθαν μ’ έναν Χ χαρακτήρα και τώρα γνωρίζουν έναν καινούργιο. Έναν χαρακτήρα που τους μοιάζει ξένος. Οι ίδιοι που καλούνται να αλλάξουν τώρα μαζί σου και να φτιάξουν μια νέα σχέση, που θα έχει διαφορετικές σταθερές κι άλλες παραμέτρους που θα χρειαστούν μια εκ νέου προσαρμογή. Για σένα, ίσως η μετάβαση να είναι πιο ομαλή γιατί υποκινείται από τον ίδιο σου τον εαυτό και γίνεται με μια σχετική συνείδηση. Οι άλλοι όμως, βλέπουν ξαφνικά μια αλλαγή από το πουθενά χωρίς να γνωρίζουν αν τη θες, αν γίνεται συνειδητά και πού τελικά οφείλεται. Στο χέρι σου είναι λοιπόν, για όσους ενδιαφέρεσαι εξίσου, ν’ ανοίξεις τα χαρτιά σου και να μοιραστείς τις βλέψεις που έχεις, να δείξεις τα πατήματα που έφτιαξες για τη νέα αυτή ισορροπία.

Είναι δύσκολο να ξαναγνωρίζεις από την αρχή έναν άνθρωπο που ήξερες ήδη. Μα η ζωή μάς αλλάζει. Μπορεί να μας σκληρύνει, να μας μαλακώσει, να μας κάνει πιο συναισθηματικούς ή πιο ευσυνείδητους. Ίσως να παίρνουμε αποφάσεις πιο γρήγορα πια ή πλέον να τις σκεφτόμαστε και να μη δρούμε τόσο επιπόλαια. Ο καθένας μας φαντάζεται διαφορετικά τον ιδανικό εαυτό που θα ήθελε να έχει. Σημασία έχει να βρεις ποιος είναι. Να τον έχεις οραματιστεί και να σου ταιριάζει. Καμία ουσία δεν έχει ν’ αναλωθείς στο πόσο γρήγορα θα γίνει η αλλαγή. Σημασία έχει να προχωράς. Κάποια στιγμή θα φτάσεις στο σημείο που η θέα θα είναι υπέροχη και κανείς δε θα σου την κόβει. Θα κοιτάς πίσω και θα νιώθεις καλά μ’ αυτό που είσαι πια. Γιατί πάνω απ’ όλα θα ξέρεις ότι πλέον μπορείς να τα ορίσεις και να τ’ αλλάξεις όλα, αρκεί απλώς να το θες.

Όσοι σε ζούνε, θ’ αρχίσουν να καταλαβαίνουν όσα δεν είναι πια το ίδιο. Και πού ξέρεις; Ίσως τους εμπνεύσεις και καταφέρουν κι εκείνοι να καταλάβουν τις αλλαγές που γίνονται μέσα τους, ή ν’ αρχίσουν να υποψιάζονται αυτές που θέλουν να κάνουν. Κι όσοι δεν μπορούν να συμβαδίσουν με το νέο σου εαυτό, είτε επειδή δεν ταιριάζει πια με τον δικό τους, είτε επειδή δεν τον εγκρίνουν, είτε έχουν χίλιους-δυο λόγους που δεν τον δέχονται, ο χωρισμός είναι μονόδρομος. Χωρίζετε τα τσανάκια σας και ψάχνετε να βρείτε ανθρώπους που ταιριάζετε καλύτερα. Μια αγάπη παραπάνω σ’ όσους μας είδαν ν’ αλλάζουμε, τους είδαμε κι εμείς αλλά οι μεταξύ μας δεσμοί δεν αλλοιώθηκαν.

«Άρχισε να είσαι τώρα αυτό που θα γίνεις μετά.» – William James

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!