Υπάρχουν πολλά και διαφορετικά είδη χορών· από σύγχρονο μέχρι ρούμπα, τάνγκο, σάλσα. Πάθος, έξαρση, ρυθμικές κινήσεις, συντονισμός και πειθαρχία. Αυτά έρχονται στο μυαλό κάποιου όταν ακούει για τα συγκεκριμένα είδη χορού. Αυτά είναι απαραίτητα, όμως και για ένα άλλο είδος χορού, το οποίο οι ανάλογες σχολές δεν έχουν εντάξει στο ενεργητικό τους, με σαφώς λιγότερες σωματικές απαιτήσεις και μικρότερη απώλεια σωματικών υγρών. Μιλάμε για τον χορό των ψαριών που λικνίζονται στους ρυθμούς της θάλασσας και σε περιμένουν να κινηθείς στον ρυθμό τους.
Το ψάρεμα, πρόκειται ουσιαστικά για μια ιεροτελεστία, της οποίας απαραίτητα συστατικά είναι το μεράκι, οι προσεκτικές κινήσεις και ο σεβασμός απέναντι στο θαλάσσιο περιβάλλον. Για μερικούς αποτελεί το απόλυτο εναλλακτικό χόμπι, ενώ κάποιοι δεν το έχουν σκεφτεί καν σαν μορφή ενασχόλησης. Σίγουρα είτε οι μαέστροι του ψαροκάλαμου είτε οι πρωτάρηδες της πετονιάς απολαμβάνουν οφέλη λίγο πιο μοναδικά απ ό, τι αν περνούσαν τον χρόνο τους απασχολούμενοι με κάτι άλλο.
Αρχικά, το ψάρεμα ενδείκνυται ως το απόλυτο αγχολυτικό. Όταν συμμετέχεις στην τέλεση του ψαρέματος, είσαι μόνο εσύ και το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας. Το μυαλό σου αυτομάτως αποβάλλει άσχημες σκέψεις και αφήνεται ελεύθερο να γεμίσει με όμορφες εικόνες. Τέτοιου είδους δυνατότητα δε σου δίνεται κατά τη διάρκεια της τρελής ρουτινοποιημένης καθημερινότητας. Είναι μια ευκαιρία για πολλούς που την αξιοποιούν λίγοι.
Επιπλέον, η επαφή σου με τους θησαυρούς της φύσης τελείται κάτω από τις πιο ιδανικές συνθήκες. Τα παιχνίδια του ουρανού μέσω της αντανάκλασής του πάνω στη γαλανή θάλασσα θα σε εκπλήξουν, καθώς θα συνειδητοποιήσεις ότι όσες φορές κι αν έχεις κάνει μπάνιο στη δεύτερη, ποτέ δεν έχεις ξαναδεί κάτι παρόμοιο. Ο καμβάς της φύσης απλώνεται μπροστά σου και προσπαθεί να σε παγιδεύσει με μαγικά και τσαλίμια, ώστε να μείνεις για πάντα εκεί. Πράγματι, θα παρατηρήσεις κι εσύ ο ίδιος ότι άπαξ και πάρεις την απόφαση να το επιχειρήσεις, δε θα ξεμπερδέψεις εύκολα. Θα εθιστείς. Εδώ, αναφερόμαστε, όμως σε καλό εθισμό, ωφέλιμο, χωρίς να έχεις τίποτα να χάσεις.
Αν είσαι γνώστης του αντικειμένου, θα γνωρίζεις ότι η καλύτερη ώρα για να ψαρέψει κάποιος είναι οι ώρες του κούκου, το ξημέρωμα, όπου θα είσαι εσύ και ο κούκος κυριολεκτικά. Η θάλασσα είναι λάδι, ο βυθός ήρεμος και η ανθρώπινη παρουσία αρκετά περιορισμένη. Ο ήλιος δεν έχει ξεπροβάλλει ακόμα ή αρχίζει να ξεπροβάλλει δειλά-δειλά προσφέροντας στο τοπίο την αίγλη που του αρμόζει. «Είναι τρελοί αυτοί που σηκώνονται χαράματα απλά για να πάνε να πιάσουν ένα ψάρι;», ευλόγως θα αναρωτηθείς. Μόνο η ψυχούλα τους το ξέρει αν είναι τρελοί. Μόνο η θέλησή τους να ξεφύγουν από τα προβλήματα που τους ταλανίζουν. Μόνο το θάρρος της καρδιάς τους να πάρουν την απόφαση να σηκωθούν από το κρεβάτι για να πάνε να πιάσουν απλώς ένα ψάρι. Ίσως να το κάνουν, επειδή αυτό θα τους δώσει την ψυχική ανάταση που γυρεύουν για να αντιμετωπίσουν το αύριο. Ίσως, επειδή δεν έχουν τι άλλο να κάνουν.
Είναι και αυτό το ανεπανάληπτο συναίσθημα του πρωτάρη, όταν πιάνει το πρώτο του ψάρι. Όταν νιώσεις το πρώτο τρέμουλο στο χέρι σου από τους σπασμούς, καθώς ένα πλήθος ψαριών έχει περικυκλώσει το δόλωμά σου και μάχεται για την κυριαρχία πάνω σε αυτό, αρχικά θα παγώσεις. Θα σου φανεί περίεργο. Πιθανότατα θα θες να παρατήσεις το άθλημα εκείνη τη στιγμή, αλλά δεν θα το κάνεις, γιατί θα αδημονείς για το μετά. Θα περιμένεις εναγωνίως την εξέλιξη. Θα αποφέρει καρπούς; Θα πιάσεις τίποτα; Εάν καταφέρεις να πιάσεις, έστω κι ένα, σε κατακλύζει το συναίσθημα του νικητή. Εκείνη η άγουρη και ανώριμη κραυγή χαράς και ικανοποίησης θα σου βγει αυθόρμητα, γιατί κανείς δεν μπορεί να σου στερήσει αυτό το επίτευγμα. Το μετά είναι προδιαγεγραμμένο. Η πώρωση δεν αργεί να επέλθει.
Υπάρχει, τέλος και αυτή η κατηγορία ανθρώπων, οι οποίοι έχουν κάνει το χόμπι τους επάγγελμα και βιοπορίζονται από αυτό. Κάθε επάγγελμα έχει τις δυσκολίες του, αλλά το επάγγελμα του ψαρά, ειδικά στη χώρα μας, αντιμετωπίζει τα περισσότερα προβλήματα από οποιοδήποτε άλλο. Οι περιορισμοί έρχονται κι παρέρχονται, η θαλάσσια ρύπανση έχει μειώσει το εύρος της εμπορεύσιμης αλιείας, ενώ και στους αλιευτικούς νόμους εντοπίζονται κενά και αδυναμίες. Οι απρόβλεπτες καιρικές συνθήκες δυσχεραίνουν το έργο του ψαρά, ενώ ακόμη τα έσοδα δεν είναι ούτε σταθερά ούτε αποτυπωμένα σε λογαριασμό κάθε πρώτη του μηνός. Όμως έχει και τη μαγεία του κι αυτό είναι που τελικά νικά.
Εάν πείστηκες και θες όντως να το δοκιμάσεις, ερασιτεχνικά τουλάχιστον, θα χρειαστείς μια πετονιά, ένα δόλωμα, μπόλικη υπομονή και θέληση. Τι λες; Ψαρεύουμε;
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου