Φροντίζεις τον εαυτό σου; Πριν βιαστείς να απαντήσεις ας δούμε πρώτα τι σημαίνει «φροντίζω τον εαυτό μου». Αρχικά, η λέξη «φροντίδα» αναφέρεται στην περίθαλψη, προστασία και προσοχή προς κάποιο πρόσωπο, αντικείμενο ή ζώο. Είναι η πράξη που διασφαλίζει το ευ ζην. Περιλαμβάνει την υγιεινή, την ιατρική περίθαλψη, τη διατροφή και γενικότερα την ευημερία του ατόμου ή του αντικειμένου που φροντίζεται.
Φροντίζω λοιπόν τον εαυτό μου σημαίνει ενδιαφέρομαι να είμαι καλά σε όλα τα επίπεδα. Αρχικά φροντίζω για την καλή σωματική μου υγεία. Πηγαίνω στον γιατρό όταν πρέπει κι ακολουθώ τις οδηγίες που μου δίνει. Φροντίζω τη διατροφή μου, ασκούμε κι ακούω το σώμα μου όταν η κόπωση χτυπάει το καμπανάκι. Επιλέγω να ζω κάτω υπό συνθήκες που βελτιώνουν την καθημερινότητά μου και μου προσφέρουν ισορροπία.
Καλλιεργώ τον πνευματικό μου κόσμο, δίνοντάς του τροφή για σκέψη που θα με οδηγήσει στην περαιτέρω εξέλιξή μου. Διαβάζω ένα καλό βιβλίο, ένα ενδιαφέρον άρθρο, βλέπω μια ωραία ταινία, πάω θέατρο και γενικά κάνω ό,τι με γεμίζει και με καλλιεργεί πνευματικά. Έπειτα, κάνω ψυχανάλυση και δεν παραμελώ τη φροντίδα της ψυχικής μου υγείας. Και το να δεχόμαστε βοήθεια είναι ένα δείγμα αποδοχής κι αναγνώρισης των αναγκών μας.
Πρώτα αναγνωρίζω τις ανάγκες μου και τις κατανοώ με σκοπό να τις ικανοποιήσω. Προσπαθώ να κάνω τις σωστές, για εμένα, επιλογές και φροντίζω να μην εξαρτάται η ευτυχία από τους άλλους. Φροντίζω τον εαυτό μου σημαίνει με αποδέχομαι, με τα θετικά και τα αρνητικά μου. Σημαίνει με αγαπάω, όσο αγαπώ τους φίλους και την οικογένειά μου. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να δώσουμε στον εαυτό μας όλα αυτα που χρειάζεται. Με αγαπάω, σημαίνει με συγχωρώ όπως θα συγχωρούσα και τους άλλους.
Φροντίζω τον εαυτό μου βέβαια, δε σημαίνει ότι θέλω να είμαι το κέντρο του κόσμου. Στις μέρες μας οι έννοιες μπερδεύονται λίγο κι ίσως και να παρερμηνεύονται. Το να απαιτώ να πραγματοποιούνται οι ανάγκες μου άμεσα κι εύκολα χωρίς δική μου δουλειά είναι τουλάχιστον ανώριμο κι εγωιστικό. Φροντίζουμε τον εαυτό μας για να έχουμε εσωτερική ισορροπία για να μπορέσουμε να έχουμε ουσιαστικές κι αρμονικές σχέσεις. Αν δεν μπορείς να είσαι καλά με την μοναξιά σου, πως περιμένεις να είσαι καλά με τη συντροφιά; Συνεπώς δεν έχει νόημα να ψάχνεις την αναγνώριση και την αποδοχή στα μάτια των άλλων αν δεν αποδεχτείς εσύ τον εαυτό σου.
Μην παραμελείς τον εαυτό σου, γιατί αν δεν θέλεις εσύ να αφιερώσεις χρόνο και να φροντίσεις τον εαυτό σου, μην περιμένεις να θέλει να το κάνει κάποιος άλλος για εσένα. Και μην ξεχνάς ποτέ πως η πιο μακροχρόνια κι η πιο σημαντική σχέση που θα έχουμε ποτέ είναι αυτή με τον εαυτό μας!
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Κουτσουρά