Όταν το φιλαράκι σου μετακομίζει σ' άλλη πόλη δε σημαίνει πως θα χαθείτε

«Μετακομίζουμε σ’ άλλη πόλη», σού ανακοινώνει ένα πρωί με τον υποτιθέμενο χαλαρό καφέ το φιλαράκι σου. Κι εκεί ξυπνάς, απότομα. «Ώπα! Τι εννοείς μετακομίζετε; Όλοι, οικογενειακώς; Πού πάτε; Πώς μετακομίζετε; Γιατί;». Ερωτήσεις που αν δεν τις πεις θα τις σκεφτείς σίγουρα όταν το κολλητάρι σου, σού ανακοινώσει πως πήρε μια τέτοια απόφαση. Είτε για καλύτερες συνθήκες για την οικογένεια, είτε γιατί βρήκε δουλειά ή γιατί έχει δικό του σπίτι και θα γλιτώνει έξοδα κι έτσι μια μέρα αποφάσισε να μετακομίσει.

Εδώ είναι που πιθανώς να έχεις δύο κατηγορίες σκέψεων: η μια σου σκέψη χαίρεται πραγματικά για το φιλαράκι σου. Χαίρεσαι, γιατί ξέρεις ότι είναι κάτι που πάντα ήθελε. Ξέρεις ότι είναι επιλογή και δεν μπορείς να επέμβεις. Ξέρεις ότι θα είναι καλύτερα και για την οικογένειά του.

Τι γίνεται όμως με τη συναισθηματική πλευρά πού αφορά τη δεύτερη κατηγορία;

Η συναισθηματική πλευρά, δεν μπορώ να πω ότι θα έχει την ίδια χαρά. Ξέρεις ότι πάλι θα είστε φίλοι, ξέρεις ότι θα είναι εκεί για εσένα και ότι καμία απόσταση δεν μπορεί να σβήσει ένα παρελθόν γεμάτο μ’ αναμνήσεις που έχετε περάσει μαζί. Δε θα ξεχάσετε ούτε τα ξενύχτια για ερωτικές απογοητεύσεις, ούτε τις στιγμές της στήριξης πριν κάποια σημαντική συνέντευξη για δουλειά, ούτε τα ταξίδια σας, ούτε τις ατέλειωτες συζητήσεις σας. Ξέρεις όμως πως δε θα είναι πλέον στα δέκα ή στα είκοσι λεπτά απόσταση.

Θα είναι ένα τηλέφωνο μακριά αλλά ταυτόχρονα δε θα είναι ένα τηλέφωνο μόνο μακριά. Δεν μπορείς να δεις το φιλαράκι σου ένα απόγευμα που απλώς σχόλασες νωρίτερα και θες να βγείτε για μια μπiρα ή ένα κρaσί. Δεν μπορείτε να πεταχτείτε μαζί για ψώνια, δεν μπορείς να τρέξεις κάθε φορά που είχες μια απλώς πραγματικά δύσκολη μέρα. Όχι, τώρα πρέπει να κανονίσεις εκδρομή για να πας να βρεθείτε. Μια μικρή μονοήμερη. Δεν είναι κακό, αλλάζουν ωστόσο κάποια πράγματα.

Θα σού λείψει; Πολύ! Θα αγαπάς το φιλαράκι σου λιγότερο; Όχι. Αν ήταν ένας γνωστός ή ένας καινούργιος φίλος θα ήταν όλα μια χαρά. Θα κανόνιζες μια εξόρμηση μια φορά στους τρεις μήνες και θα πήγαινες εκεί για να βρεθείτε. Τώρα όμως που είναι το φιλαράκι σου, δεν αρκεί αυτό. Κι αυτή είναι μια απ’ τις περιπτώσεις που είναι καλή η τεχνολογία. Ηχητικά μηνύματα, βίντεο κλήσεις και γενικώς προσπάθεια να κρατήσετε την επικοινωνία και να παραμείνει ο ένας στη ζωή του άλλου. Ο τρόπος να χαθείς και να απομακρυνθείς είναι απλός. Αν δε λες ακόμη και τα πιο μικρά νέα, που μπορεί σε κάποιους να φαίνονται άνευ σημασίας αλλά για εσένα είναι σημαντικά, τότε θα έρθει ένα πρωί που θα συνειδητοποιήσεις ότι χαθήκατε.

Θέλει προσπάθεια κι απ’ τις δύο πλευρές όπως σε κάθε ανθρώπινη σχέση. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να στηρίξεις το φιλαράκι σου στο νέο του ξεκίνημα, να προσπαθήσεις να μπεις λίγο στη θέση του και να σκεφτείς ότι αν εσύ χάνεις έναν φίλο, το φιλαράκι σου χάνει πολλά περισσότερα. Αλλάζει όλη του η καθημερινότητα. Χάνει κι αυτό τους αγαπημένους του, γι’ αυτό θέλει έξτρα υποστήριξη από εσένα. Θα πρέπει να τού δείξεις πως θα είσαι εκεί σε ό,τι χρειαστεί και να τον βεβαιώσεις πως αν δείτε τα σκούρα, είσαι πραγματικά ένα τηλέφωνο μακριά. Ένα αυτοκίνητο ή αεροπλάνο και τσουπ θα πίνετε πάλι καφεδάκι κάνοντας τις γνωστές κουβεντούλες σας που ξεκινάνε μεσημέρι και φτάνουν ως το ξημέρωμα!

Υ.Γ.:Αφιερωμένο στην Κατερίνα μου, που μετακόμισε ευτυχώς μόνο μιάμιση ώρα μακριά αλλά που πάντα θα μού λείπει το να μπορούμε να τα λέμε πιο χαλαρά.