Ακούς τα πάντα και λες ελάχιστα· έμφυτη συμπεριφορά ή τακτική;

«Λίγα λόγια και καλά», σου λέει κάτι αυτό; Είναι για κάποιους η λύση για όλα, η μαγική φράση που αξίζει να έχεις στο μυαλό σου στις πλείστες των περιπτώσεων. Σε αφήνει απλά έξω από πολλά, ίσως δε σε κάνει τόσο ενεργό σε παρέες και συναναστροφές, μα παράλληλα δε σε αναμιγνύει και σε πολλές συζητήσεις που -στη σκέψη σου- μόνο μπελάδες θα σου φέρουν. Είναι πολλές οι φορές που άτομα που ακολουθούν το σκεπτικό, σε άλλους μοιάζουν σαν κολώνες, σαν άτομα χωρίς μιλιά, χωρίς πολλά λόγια, χωρίς πολλές συζητήσεις. Και έναν τέτοιον άνθρωπο τι να τον κάνουν τώρα στο τραπέζι; Μοιάζει απόμακρος. Όλοι έχουμε τα καλά μας, ποτέ μην το ξεχνάμε, αυτός που δε μιλάει δε στερείται γνώμης. Θα τοποθετηθεί αλλά σε κάποια άλλη στιγμή και όταν πλέον νιώθει άνετα να το κάνει. Θα μιλήσει και δε θα αφήσει τίποτα στην τύχη, μα όχι όταν τα άτομα είναι πολλά και οι συζητήσεις έντονες.

Ακούν πολλά -μη σου πω τα πάντα- κι ας το παίζουν λίγο στον κόσμο τους, χαλαροί και κουλ, δεν τους ξεφεύγει συνήθως η παραμικρή λέξη κι αφήνουν τους άλλους να νομίζουν. Βοηθάει αυτό, αφού εκεί που πολλοί βιάζονται να τους χαρακτηρίσουν απόντες, ή να πουν ότι δεν έχουν δώσει και ιδιαίτερη σημασία, εκείνοι έχουν βγάλει ήδη και τα συμπεράσματά τους. Απ’ την άλλη, με αυτήν την τακτική, ζουν ουσιαστικά σε ένα δικό τους κόσμο, δεν μπλέκονται σε λόγια και απόψεις που είπε ο ένας και ο άλλος, δεν παίρνουν τη θέση κανενός και δε μαρτυράνε ποιος είπε τι. Ήσυχοι λοιπόν, γνωρίζοντας τα πάντα.

Αν είσαι κι εσύ ένας από αυτούς τους ανθρώπους, ξέρεις καλά πως ουσιαστικά δεν είσαι εκτός. Λίγο χαμόγελο, λίγη αλλαγή θέματος, λίγο η άποψή σου σε πολύ γενικές γραμμές, έτσι απλά να φαίνεται ότι είσαι παρών. Πάντα κάτι δίνεις κι ας είναι αυτό ελάχιστο μπροστά στα όσα λαμβάνεις. Θα το έλεγες και τακτική ε; Φυσικά, θα το έλεγες. Άνθρωποι που λειτουργούν έτσι είναι λίγο σαν τους φωτογράφους σε ένα μεγάλο γεγονός. Οι ίδιοι στην αφάνεια αλλά με την πιο καθαρή οπτική για οτιδήποτε κι αν συμβεί. Μπορούν να μάθουν πολλά, μπορούν να μετρήσουν πολύ καλά τους ανθρώπους και ξέρουν πότε ακριβώς πρέπει να μιλήσουν και τι ακριβώς να πουν. Οι συζητήσεις με πολλούς φέρνουν ανακατέματα, οι απόψεις φέρνουν αντίθετες απόψεις και οι προδοσίες, τσακωμούς. Θα μου πεις τώρα, δεν είναι κι αυτό κομμάτι της επικοινωνίας; Η επικοινωνία για εκείνους είναι σημαντικό να συνοδεύεται από την κατανόηση, γι’ αυτό και επιλέγουν τα μετρημένα λόγια, γιατί τα πολλά και ακατάσχετα δε γεννούν πάντα κάτι τέτοιο.

Χρειάζονται ηρεμία, ήσυχο κεφάλι και καθαρή ψυχή. Τα πολύ έντονα με πολλούς ανθρώπους τους αποσυντονίζουν, τους βγάζουν απ’ τα νερά τους κι απ’ τα δικά τους όρια. Ίσως, να υπάρχει μια δόση ψυχολογικής βάσης σε όλο αυτό, μια δόση προσωπικής ψυχικής ηρεμίας ή ίσως μια δόση ανασφάλειας. Δε θέλουν να προκαλέσουν πίεση στον εαυτό τους, δε θέλουν να ξεφύγουν από τα όριά τους, να δώσουν εκτάσεις σε συζητήσεις και να ειπωθούν λόγια άθελά τους. Δεν είναι για αυτά. Ψυχολόγοι λένε ότι είναι πολύ σημαντικό να μιλάμε, ό,τι σκεφτόμαστε να το λέμε, να μην το πνίγουμε. Εκείνοι το κάνουν, απλώς με λίγο διαφορετικό τρόπο. Θα μιλήσουν, θα εκφράσουν την άποψή τους για κάτι που ειπώθηκε και ίσως δεν τους βρήκε σύμφωνους, μα θα το κάνουν μέσα από κάποιον προσωπικό μονόλογο ή με κάποιο πραγματικά δικό τους άτομο. Όχι γιατί δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους ή γιατί δεν ξέρουν να μιλήσουν, όπως συχνά κάποιοι τους κατηγορούν, απλά γιατί έτσι είναι, αν είναι κάτι πραγματικά σημαντικό θα τοποθετηθούν με τα χίλια, αν είναι όμως κάτι για αυτούς ανούσιο απλά δε θα μπουν στον κόπο.

Μη νιώθεις αντικοινωνικό άτομο αν είναι έτσι ο χαρακτήρας σου κι ο τρόπος που σε κάνει στο τέλος να νιώθεις καλά. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να μετράει τις λέξεις σου για να τις βγάζει λίγες ή πολλές. Τοποθετήσου όπως και όταν θες και άσε έκπληκτους όσους έλεγαν πως δεν έχεις άποψη. Μίλα εκεί που νιώθεις ότι μπορείς, στα άτομα που σε κάνουν να θες στα αλήθεια να ανοίξεις το στόμα σου, που νιώθεις πως οι απόψεις που θα ξεστομίσεις θα βρουν πρόσφορο έδαφος. Αν οι αερολογίες και τα περιττά λόγια δε σου κάνουν κέφι, μην πιεστείς γιατί το κάνουν άλλοι.

Δε σημαίνει κάτι τέτοιο ότι «εσύ είσαι ανώτερο άτομο και ότι συζητήσεις απλές δεν κάνεις». Σημαίνει απλώς πως ο χαρακτήρας σου, σου υπαγορεύει κάτι διαφορετικό. Η παρατηρητικότητα και η διορατικότητα που σου προσφέρει η σιωπή, σε κάνει να ξεχωρίζεις. Μαθαίνεις να ζυγίζεις τους ανθρώπους και ξέρεις πού θα δείχνεις εμπιστοσύνη και πού όχι, όχι μέσα από ατελείωτες συζητήσεις, αλλά μέσα από ουσιαστική παρατήρηση. Πες το λοιπόν, πρόκειται για μια ιδιοφυής τακτική!