Στην εποχή μας, μια εποχή με διαρκώς αυξανόμενες υποχρεώσεις και απαιτήσεις, είναι γεγονός πως δεν μπορούν να λείπουν τα νεύρα απ’ την καθημερινότητα. Η πίεση και το στρες μεγαλώνουν κι όλα αυτά μάς προκαλούν ένταση. Είναι, λοιπόν, στιγμές που νιώθουμε ότι το σύμπαν συνωμοτεί εναντίον μας για να φτάσουν τα νεύρα μας στο κόκκινο. Τι να κάνουμε; Είναι κι αυτό μες το πρόγραμμα, αφού κάποιες στιγμές δεν καταφέρνουμε να ελέγξουμε τον εαυτό μας και να ξεπερνάμε τα προσωπικά μας όρια. Βέβαια, δεν εκδηλώνουν όλοι με τον ίδιο τρόπο τα νεύρα τους.
Με τόση πίεση και με πολλαπλούς ρόλους στους οποίους πρέπει να ανταποκριθούμε, πώς γίνεται να μην έχουμε νεύρα; Υπάρχουν στιγμές που νιώθουμε ότι δεν μπορούμε να διαχειριστούμε όλα αυτά που υπάρχουν στο κεφάλι μας και η ένταση είναι αναπόφευκτη. Προσπαθούμε να είμαστε ήρεμοι, να βάλουμε σε πρόγραμμα όσα έχουμε να κάνουμε καθημερινά, μα κάπου χάνουμε την μπάλα. Αγοράζουμε ημερολόγιο, φροντίζουμε να κάνουμε λίγες δουλειές κάθε μέρα για να μειωθεί η πίεση, αλλά; Όλο και κάτι θα πάει στραβά, κάτι δε θα λειτουργήσει όπως το είχαμε προγραμματίσει και το άγχος θα κάνει θεαματικά την είσοδό του. Και τότε είναι που κατά βάθος ευχόμαστε οι ώρες της μέρας να ήταν περισσότερες για να είχαμε λίγο παραπάνω χρόνο να τα κάνουμε όλα με το πάσο μας και χωρίς πίεση.
Υπάρχουν, λοιπόν, στιγμές που δε θέλουμε να ακούμε κουβέντα από κανέναν, που χρειαζόμαστε την ησυχία μας και το χώρο μας, γιατί έχουμε φτάσει στα όριά μας και αργά ή γρήγορα το ξέσπασμα θα ‘ρθει και καθόλου απίθανο να την πληρώσουν άδικα τα άτομα που βρίσκονται στο περιβάλλον μας. Εννοείται πως δε μας φταίνε σε τίποτα κάποιες φορές, απλώς τυχαίνει να βρίσκονται δίπλα μας και αναπόφευκτα θα μας δουν και σε άσχημες φάσεις μας. Ευτυχώς που είναι κι αυτοί και φροντίζουν κάποιες στιγμές να μας καθησυχάζουν και να μας στηρίζουν, παρόλο που μπορεί να τους βάλουμε τις φωνές και λίγα λεπτά μετά να το ‘χουμε ήδη μετανιώσει. Γι’ αυτό κάποιες φορές προτιμούμε να μη βρίσκονται μαζί μας όταν τα νεύρα μας δεν είναι και στα καλύτερά τους, ώστε να μη νιώθουμε άσχημα μετά για τη συμπεριφορά μας απέναντί τους.
Είναι πάλι φορές που δεν αφήνουμε τον εαυτό μας να εκδηλώσει τα νεύρα. Πιεζόμαστε, προσπαθούμε να παραμείνουμε ήρεμοι και χρησιμοποιούμε διάφορους τρόπους εκτόνωσης, όπως η άθληση που μπορεί να απομακρύνουν τη συσσωρευμένη ένταση χωρίς φωνές και καβγάδες. Άλλες φορές πάλι κρατάμε τα πάντα για τον εαυτό μας, μέχρι που σταδιακά μαζεύονται και φτάνει μια μέρα η στιγμή της μεγάλης έκρηξης. Τότε καλό θα ήταν όσοι βρίσκονται κοντά μας, να απομακρυνθούν.
Αναπόφευκτα η πίεση οδηγεί σε νεύρα. Το πόσο εύκολα μπορεί να σπάσουν τα νεύρα του καθενός και σε ποιες περιστάσεις καθένας μπορεί να κρατήσει με δυσκολία την ψυχραιμία του εξαρτάται απ’ το χαρακτήρα του. Αν μπορέσουμε ν’ αντιληφθούμε τι είναι αυτό που μας πιέζει και να προσπαθήσουμε να το διαχειριστούμε, ίσως και να ελαχιστοποιήσουμε το άγχος που μάς προκαλεί και την αρνητική ενέργεια με την οποία μας φορτίζει.
Αν, λοιπόν, δούμε τα θετικά της ζωής και όλα όσα μας προσφέρει, σύντομα θα συνειδητοποιήσουμε ότι είναι πολύ μικρή για να είμαστε διαρκώς στην τσίτα. Άλλωστε ο εκνευρισμός είναι ένα συναίσθημα που στην προκειμένη περίπτωση προκαλείται ως αντίδραση στην πίεση. Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, να προσφέρουμε περισσότερες στιγμές χαλάρωσης στον εαυτό μας, οι οποίες μπορούν να μας βοηθήσουν να αποφορτιστούμε.
Συντάκτης: Παναγιώτα Νεοφύτου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
