Εμείς που χανόμαστε ακόμα και σε γνωστά λημέρια

Με τον προσανατολισμό δυστυχώς δεν τα πάνε όλοι το ίδιο καλά. Σε κάποιους αρκεί να περάσουν μια φορά από κάπου και μετά να θυμούνται ακριβώς τον δρόμο, άλλοι είναι λες και έχουν πυξίδα στο μυαλό τους και δε χάνονται ποτέ και είμαστε και μεις που δεν το ‘χουμε καθόλου και χανόμαστε συνέχεια, ακόμη και σε γνωστά λημέρια. Δε θυμόμαστε πώς να φτάσουμε στον προορισμό μας, τριγυρνάμε άσκοπα, κάνουμε γύρους, γιατί χάσαμε το σημείο που έπρεπε να στρίψουμε και ενίοτε καταλήγουμε αλλού. Είναι λες και δεν έχουμε κάνει ποτέ ξανά τον συγκεκριμένο δρόμο και δεν ξέρουμε πού να πάμε, μα έλα που κάθε μέρα συμβαίνει το ίδιο. Πώς γίνεται αυτό; Πού οφείλεται;

Ο εγκέφαλός μας είναι οργανωμένος κατά τέτοιον τρόπο ώστε ανάλογα με την περίπτωση να μας οδηγεί προς συγκεκριμένη κατεύθυνση. Οι διαταραχές του προσανατολισμού συχνά συνδυάζονται και με διαταραχές της αίσθησης του χρόνου. Όλα περιστρέφονται γύρω από το μυαλό μας και οι διαταραχές αυτές συχνά προέρχονται από τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε. Το μυαλό παίζει ιδιαίτερα παιχνίδια και εμείς όντας αρκετά πιεσμένοι κάποιες φορές δεν μπορούμε να βάλουμε τα πράγματα σε τάξη σε σημείο που μπλοκάρουμε. Οι τόσες σκέψεις μας καθώς περπατάμε, οδηγούμε, μάς κάνουν να ξεχνάμε προς τα πού πρέπει να κατευθυνθούμε. Βαδίζουμε ευθεία, προχωράμε στον ίσιο δρόμο και όταν πια κάνουμε στην άκρη τις σκέψεις μας, συνειδητοποιούμε ότι ξεμακρύναμε κατά πολύ από τον προορισμό μας. Ενίοτε είμαστε τόσο φορτισμένοι που χάνουμε την αίσθηση του τόπου και του χρόνου. Η κίνηση, η ησυχία στο αυτοκίνητο μέχρι να φθάσουμε στον προορισμό μας, η φύση που χαζεύουμε και άλλα πολλά μας κάνουν να χανόμαστε για λίγο στα δικά μας και εκεί ακριβώς δε βρίσκουμε τον δρόμο.

Το άγχος είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες που επηρεάζουν την έλλειψη προσανατολισμού. Μελέτες δείχνουν ότι και στην κατάθλιψη μπορεί να εμφανιστεί προσανατολισμού. Ακόμη, τα φάρμακα μπορεί να είναι αιτιολογικός παράγοντας και η έλλειψη προσανατολισμού να εκδηλωθεί ως παρενέργειά τους. Άλλος σημαντικός παράγοντας είναι οι διαταραχές του ύπνου, ο οποίος και αποτελεί μία από τις βασικότερες λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού και είναι αναγκαίος για την ομαλή λειτουργία του εγκεφάλου.

Φυσικά δεν έχουν όλοι πρόβλημα με τον προσανατολισμό και καμιά φορά μοιάζει αστείο να ξεχνάς να στρίψεις ή να μπεις στο σπίτι σου και να συνεχίζεις ευθεία. Σκεφτείτε πόσο δύσκολο θα είναι για εμάς να μας δώσουν οδηγίες για κάποιον άγνωστο προορισμό και εμείς να πρέπει να τον βρούμε, όταν δυσκολευόμαστε να φτάσουμε ακόμα και στο σπίτι του κολλητού μας. Εμείς που το βιώνουμε γνωρίζουμε ότι δεν είναι μεγάλο πρόβλημα, ότι απλώς οι σκέψεις χορεύουν στο μυαλό μας όλο το 24ωρο και δε μας αφήνουν σε ησυχία ή απλώς έμφυτα δεν έχουμε την αίσθηση του χώρου και της κατεύθυνσης. Δε θα ήταν άσχημο από τη στιγμή που το γνωρίζουμε να ενημερώνουμε όποιον έχουμε μαζί μας να ρίχνει μια ματιά στη διαδρομή στο πού πρέπει να στρίψουμε, γιατί εμείς μπορεί να έχουμε συνηθίσει να χανόμαστε, αλλά δε μας φταίνε σε τίποτα κι άλλοι.

Τις περισσότερες φορές δεν είναι θέμα εκμάθησης και δε θα βοηθήσει να χρησιμοποιήσεις κάποια τρικ για ν’ αποκτήσεις προσανατολισμό, αφού συνήθως ή το έχεις ή δεν το έχεις. Δε θέλει ιδιαίτερα μαθήματα ο προσανατολισμός, έχει να κάνει καθαρά με το μυαλό του καθενός και καμιά φορά αποδίδεται και στη συγκέντρωση της στιγμής, αλλά και στο τι μας απασχολεί.