Ξαφνικά ένα μικρό πλασματάκι κάνει την είσοδο του σ’ αυτόν το κόσμο και αν αυτό δεν είναι θαύμα, τότε τι είναι; Φυσικά ένα νεογέννητο χρειάζεται τη βοήθειά μας για να επιβιώσει και να μπορέσει να μεγαλώσει και τόσο οι γονείς όσο και ολόκληρη η οικογένεια, ενώνουν τις δυνάμεις τους για να του προσφέρουν ό,τι καλύτερο μπορούν. Εξάλλου όταν υπάρχει αγάπη από όλους, δεν μπορεί παρά να τα καταφέρουν μια χαρά.
Η μοναδική έγνοια που έχει όλη η οικογένεια είναι το νεογέννητο και η ζωή πλέον μπαίνει σε καινούριο πρόγραμμα, αφού από εδώ και πέρα πρέπει πάντα να υπάρχει χρόνος για να βλέπουν και το μικρό πλασματάκι. Όλη η προσοχή είναι στραμμένη πάνω του και το νέο μέλος μόνο ευτυχία μπορεί να προσφέρει. Κι αν δεν είμαστε οι γονείς, αλλά οι συγγενείς, οι φίλοι, τα αγαπημένα κοντινά τους πρόσωπα, αγαπάμε το μωράκι σαν να είναι δικό μας και θέλουμε να βοηθήσουμε στην ανατροφή του με όποιον τρόπο μπορούμε.
Δεν μπορούμε πλέον να αντισταθούμε σ΄αυτό το γλυκό κλάμα και στα λεπτά χαρακτηριστικά του. Λιώνουμε όταν το βλέπουμε να φορά τόσο δα μικρούλικα ρουχαλάκια που το κάνουν να δείχνει υπέροχο. Μια σταλιά πλασματάκι και δε χορταίνουμε να το βλέπουμε να μεγαλώνει κάθε μέρα όλο και περισσότερο. Ο χώρος τώρα είναι αλλιώτικος και αυτό κάνει τη διαφορά. Η μυρωδιά του νεογέννητου κυριαρχεί στο σπίτι και είναι πράγματι τόσο τέλεια. Το μωρουδιακό άρωμα, που μυρίζει πούδρα και φρεσκάδα, δεν μπορείς παρά να το λατρέψεις. Και το δωμάτιο πλέον είναι γεμάτο χρώματα και παιχνίδια που κάνουν το χώρο να δείχνει τόσο ζεστός. Ε, πώς να φύγουμε μετά απ’ το παιδικό;
Μόλις αποκτήσουμε ένα νεογέννητο στην οικογένεια, η συνεργασία με συγγενείς και φίλους κάνει θεαματικά την είσοδό της. Εκεί, λοιπόν, που μπορεί να μην καταφέρναμε ποτέ να συναντηθούμε όλοι μαζί και να πούμε τα νέα μας, πλέον έχουμε μιλήσει με όλους. Προσπαθούμε να αποφασίσουμε τι θα αγοράσει ο καθένας στο μωρό και όσοι θέλουν να συνεισφέρουν βρίσκονται εκεί. Καθένας, λοιπόν, παίρνει αυτό που επιθυμεί -μετά από συνεννόηση και με τους υπόλοιπους- και όλοι μαζί προσπαθούμε να διαμορφώσουμε το χώρο. Ξέρετε, το κρεβατάκι, το πάρκο στο σαλόνι, τα παιχνίδια, τις κουβερτούλες στο δωμάτιο και όλα όσα χρειάζεται. Και κάπου εδώ ένα μικρό πλασματάκι μπορεί να ενώσει συγγενείς και φίλους και να συνεργαστούν όλοι αρμονικά ακόμα και για κάτι τόσο απλό, όπως είναι τα δωράκια του.
Ποιο άλλο πρόβλημα, όμως, γεννιέται; Πρέπει να περιμένουμε τη σειρά μας για να δούμε το πλασματάκι, γιατί είμαστε τόσοι πολλοί και δεν κάνει να βρισκόμαστε όλοι συνέχεια εκεί. Ανυπομονούμε και ευχόμαστε να μην έχει πολλά άτομα γύρω του εκείνη τη στιγμή για να μπορέσουμε να το απολαύσουμε έστω και για λίγο. Δίνουμε τα πάντα για να το δούμε να λούζεται -μια σταλίτσα είναι-, αλλά και να κοιμάται σαν αγγελούδι σ’ ένα κρεβατάκι που ίσα-ίσα που φαίνεται μέσα.
Από δω και πέρα, λοιπόν, όσα ρουχαλάκια και παιχνίδια μας κάνουν εντύπωση, τα παίρνουμε χωρίς δεύτερη σκέψη. Ξέρετε, κάτι μικρούλικα σκουφάκια με αφτάκια και κάτι τοσοδούλικα παπουτσάκια σε μοντέρνο στιλ. Πώς να αντισταθούμε; Και έρχεται, λοιπόν, η στιγμή που το πλασματάκι μας έχει τόσα ρούχα και παπούτσια να φορέσει λες και θα μείνει μια ζωή τόσο μικρό.
Όσο για τους γονείς; Είναι το νεογέννητό τους, το παιδάκι τους, λίγες όμως είναι οι φορές που θα το ζήσουν τελείως μόνοι τους. Ε, τι να κάνουμε τώρα; Δεν είναι δικό μας, αλλά δεν μπορούμε να μην το βλέπουμε συνέχεια. Μας γεμίζει αυτό το πλασματάκι, μοιράζει τόση χαρά χωρίς να κάνει τίποτα απολύτως. Θα πρέπει να κάνουν λίγη υπομονή να μεγαλώσει κι αν θέλουν να βγουν καμιά βόλτα οι δυο τους, εννοείται πως με μεγάλη προθυμία το μωράκι να προσέχουμε εμείς! Ένα νεογέννητο, λοιπόν, μπορεί να αλλάξει όλα τα δεδομένα και όσο δύσκολο κι αν είναι να μεγαλώνεις ένα παιδί, οι δικοί σου άνθρωποι το κάνουν να φαίνεται παιχνιδάκι.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.