«Εσένα και μόνο θέλω!»

Ποιος έχει ακούσει αυτή τη φράση και δεν έχει πέσει στα πατώματα; Κακά τα ψέματα, είναι μια πολύ ρομαντική φράση που καθένας από εμάς θα ήθελε να την ακούει καθημερινά. Μας γεμίζει ρε παιδί μου, μας βγάζει μια σιγουριά, μια ασφάλεια. Ξέρετε είμαστε ευγνώμονες που αυτή η φράση ειπώθηκε σε μας κι απευθύνεται σε μας. Είναι όμως αυτή η φράση για όλες τις στιγμές;

Υπάρχει περίπτωση απ’ την άλλη να μας φρικάρει τόσο πολύ το «εσένα θέλω και μόνο»; Λοιπόν, όσο ρομαντική και γεμάτη ασφάλεια φράση κι αν ακούγεται, είναι στιγμές που πραγματικά, μας φρικάρει πολύ. Δε θα θέλαμε να την ακούσουμε αυτή την περίοδο και σ’ αυτό το σημείο, όχι τώρα βρε παιδί μου, δεν είμαστε έτοιμοι, ούτε προετοιμασμένοι.

Δε γνωρίζουμε σε ποιο σημείο βρισκόμαστε, είμαστε μπερδεμένοι και στη μέση του πελάγους. Δεν έχουμε βάλει σε τάξη τις σκέψεις μας, χρειαζόμαστε ακόμα χρόνο. Προσπαθούμε να βρούμε μια σταθερότητα και παράλληλα να παρακολουθούμε το πώς έρχονται τα πράγματα. Περιοριζόμαστε σε μικρά βήματα για να μην αφήνουμε τόσα κενά. Λοιπόν, δεν έχουμε ξεκαθαρίσει ακριβώς τι νιώθουμε μέσα μας και τσουπ, εμφανίζεται μια αποφασιστικότητα απ’ τον απέναντι.

Τώρα τι κάνουμε, πού βρισκόμαστε; Εκεί που δεν ξέραμε ακριβώς τι μας γίνεται, τώρα αποτελειωθήκαμε τελείως. Πού κρύβει τόσο αποφασιστικότητα ο απέναντί μας κι εμείς δεν την έχουμε; Μας φρικάρει τόσο πολύ αυτή η φράση γιατί εμείς δεν ξέρουμε σε ποιο σημείο βρισκόμαστε. Μας πιέζει τόσο πολύ που έχει τόση αποφασιστικότητα κι εμείς δε ξέρουμε πώς να νιώσουμε. Είμαστε χαμένοι!

Δεν είναι του τύπου μας να προσποιηθούμε και δε μας βγαίνει κάτι τέτοιο. Παράλληλα, είναι κρίμα ν’ αφήσουμε μια τόσο όμορφη φράση να πάει χαμένη, με τόση σιγουριά που κρύβει μέσα της. Κι εκεί λοιπόν που πρέπει να δώσει τόση χαρά, σε μας θα δώσει ακόμα πιο πολλές σκέψεις και αναστάτωση. Θέλει πολλά κότσια και πολλή αποφασιστικότητα να εκφράσεις κάτι τέτοιο, δεν είμαστε πλέον παιδιά. Τα ίδια κότσια θέλει όμως κι από εμάς για ν’ αντιμετωπίσουμε αυτή τη φράση είτε τη νιώθουμε, είτε όχι. Αν ξέρουμε τι θέλουμε, ξέρουμε και να εξηγηθούμε. Αλλά ξέρουμε;

Αν γνωρίζαμε σε ποιο σημείο βρισκόμασταν, εμείς και τα αισθήματά μας, θα μας ήταν πιο εύκολο να δείξουμε πώς νιώθουμε με τη στάση μας και τ’ αληθινά συναισθήματα μας, όποια κι αν είναι αυτά. Το θέμα είναι να ξέρουμε το στάδιο και τη ροπή της σχέσης μας για να φερθούμε ανάλογα. Δεν ντρεπόμαστε για ό, τι νιώθουμε.

Απ’ την άλλη, θα λέγαμε ότι θα κρεμόμασταν από κάθε φράση που λέει ο απέναντί μας; Φυσικά κι όχι, αλλά γιατί μας μπλοκάρει τόσο; Γιατί, οι σωστές εξηγήσεις κάνουν και τους καλούς φίλους, σ’ όλα τα επίπεδα. Για κάποια άτομα αυτές οι φράσεις σημαίνουν πολλά, ίσως λοιπόν και για εμάς. Δουλεύουν αρκετά για να βγουν προς τα έξω και να ξεστομιστούν, γι’ αυτό κρύβουν τόση αποφασιστικότητα. Συνεπώς, αναμένουν και μια ώριμη αντίδραση, όχι από ένα άτομο που γνωρίζει τα πάντα για τη ζωή του, αλλά από ένα άτομο που ξέρει τουλάχιστον πού βαδίζει για να μην απογοητεύσει και να μην απογοητευτεί. Οπότε αν δεν ξέρεις τι να πεις, καλύτερα περίμενε και μια μέρα απλά θα ξέρεις. Κι αν ο απέναντι είναι τόσο αποφασισμένος για σένα, θα το καταλάβει.