Κακομαθημένοι στον έρωτα

Σε ένα κόσμο με πολλά είδη ανθρώπων, υπάρχουν λοιπόν και οι κακομαθημένοι στον έρωτα. Μερικοί άνθρωποι γίνονται χαλί να τους πατήσεις σε μια σχέση, και προκειμένου να κάνουν τα πάντα και να ικανοποιήσουν το σύντροφό τους, θυσιάζονται, ενώ μερικοί το παίζουν δύσκολοι. Τι απ’ τα δύο τώρα είναι το σωστό; Μήπως το μέτρο και η ισορροπία ανάμεσα στα δύο άκρα; Δε θα ήθελες να είχες μια σχέση που ένας προσπαθεί συνεχώς να ισορροπήσει τις καταστάσεις, και μπορεί να φτάσει και σε σημείο κάποια στιγμή τελικά να καταπιέζεται, αλλά να συνεχίσει να μένει στη σχέση. Παράλληλα όμως,ούτε θα ήθελες μια σχέση που όποτε θες μπορείς να φύγεις κι όποτε θες να γυρίσεις πίσω, που τη μια μέρα κάνεις στο σύντροφό σου και είσαι το ιδανικό ταίρι και την άλλη τελικά δεν του κάνεις.

Μπορεί να γίνει κατανοητό το να μη θες να είσαι ο εύκολος τύπος στη σχέση σου, δεν είναι όμως σωστό να το παίζεις δύσκολος και κακομαθημένος. Παίρνεις τις αποφάσεις σου, τις βάζεις σε τάξη και εξηγείσαι. Δεν είσαι πια παιδί που δεν ξέρει τι θέλει και θέλει να παίξει με όλα. Οι άνθρωποι έχουν αισθήματα, δεν μπορούν συνεχώς να διαχειρίζονται αυτό το «πέρα-δώθε», το «φύγε κι έλα», το να ζητάς χρόνο για να απομακρυνθείς και μετά όλα μέλι γάλα σαν να μη συνέβη τίποτα. Ο έρωτας σε κάνει ευαίσθητο, σε σημείο που μπορείς κάποιες φορές να ανεχτείς πολλά -ίσως περισσότερα απ’ όσα πρέπει-, γι΄αυτό και επιτρέπεις σε ανθρώπους να πηγαινοέρχονται και να κάνουν βόλτες στη ζωή σου μόνο και μόνο από καπρίτσιο.

Θα πρέπει να το δεχτείς -όσο εύκολο ή δύσκολο κι αν είναι- αν το ταίρι σου σού πει ότι θα φύγει. Παρόλο που έχεις κάνει τα πάντα, η απόφαση κάποιες φορές δεν είναι δική σου. Άλλωστε, μπορεί κι εσύ σε άλλες περιπτώσεις να ‘χεις πει ότι δε θες και να ‘χεις φύγει. Δεν είναι κακό να μη θες, το να μην το κάνεις ξεκάθαρο και να ταλαιπωρείς τον άλλο ψυχικά όμως είναι.

Κι εκεί που χωρίζετε και έρχεται η στιγμή να το διαχειριστείς, που προσπαθείς να βάλεις σε τάξη τα νέα δεδομένα στη ζωή σου, που έχεις πάρει την απόφαση να προχωρήσεις, εμφανίζεται και πάλι από το πουθενά ο πρώην και σου λέει θα προσπαθήσετε ξανά. Εσύ ίσως και να δεχτείς, παρά τις προσπάθειες που έκανες να μείνεις μακριά, να είσαι σταθερός στην απόφασή σου. Λίγο καιρό μετά, αποφασίζει ότι τελικά δεν μπορεί να μείνετε μαζί και φεύγει πάλι. Μα τι είσαι τελοσπάντων, το παλιό παλτό που όταν έχει κρύο το βγάζουμε απ’ την ντουλάπα; Δεν είναι ο σύντροφος δέκα χρονών να αλλάζει γνώμες συνεχώς, πρέπει να αποφασίσει είτε να μείνει είτε να φύγει.

Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι αναίσθητοι και κακομαθημένοι. Μη βασανίζεις τον εαυτό σου ή το άτομο απέναντι σου, επειδή απλώς σε πιάνουν οι ευαισθησίες σου. Ο εαυτός σου δεν μπορεί να ανέχεται συνέχεια αυτό το «φύγε-έλα», δεν κάνει για όλους, ρε φίλε αυτή η κατάσταση. Μην ψήνεις το αμόρε, μη λες ότι τελικά το αγαπάς και είσαι εδώ, μη βλέπεις να σε δέχεται με τις παραξενιές του και συ να του κάνεις τη ζωή δύσκολη. Μην είσαι τόσο κακομαθημένος στον έρωτα. Μπορείς, λοιπόν, εσύ που είσαι, να κάνεις αυτοκριτική, να δεις ότι αυτό δεν τραβάει για πολύ, ότι πληγώνεις άλλους ανθρώπους και καθόλου απίθανο να πονάς κι εσύ. Βάλε ένα τέλος σε αυτή τη συμπεριφορά σου και μη γίνεσαι κακομαθημένος.

Δεν τα βάζουμε όλα σε ένα καζάνι εννοείται. Το να θες λίγο το χρόνο σου, το να προέκυψε κάτι που θες να το διαχειριστείς μόνος και μετά να εξηγηθείς, δε σε κάνει κακομαθημένο. Αντίθετα, ίσως να χρειάζεσαι μια ακόμα ευκαιρία και να θες να ξαναπροσπαθήσεις.

Ο κακομαθημένος στον έρωτα δεν κάνει για σένα και αν ζεις με έναν κακομαθημένο ή αν είσαι ένας από αυτούς, πρέπει να βάλεις μια τάξη. Οι άνθρωποι να ξέρεις πονάνε -και από τις δύο θέσεις που βρίσκονται-, απλώς ίσως ο κακομαθημένος ν’ αργήσει να πονέσει, αλλά θα πονέσει πιο πολύ, αφού ο ευαίσθητος θα πει «αντίο» και θα ‘ναι και οριστικό.