Πολλά είναι τα συναισθήματα που δημιουργεί το κλείσιμο ενός ταξιδιού. Εμείς που αγαπάμε τα ταξίδια δε βλέπουμε την ώρα να φύγουμε, να ζήσουμε αυτή την αλλαγή, να δούμε καινούργια πράγματα και νέες κουλτούρες. Δίνει άλλο συναίσθημα το κλείσιμο ενός ταξιδιού ακόμα και αν στο προορισμό αυτό έχουμε πάει δέκα φορές. Εμείς κρατάμε αυτό που λένε «Δεν έχει σημασία ο προορισμός αλλά το ταξίδι».
Ανυπομονούμε τόσο πολύ απ’ την στιγμή που θα κλείσουμε ένα ταξίδι, που όσο κοντεύουν οι μέρες τα συναισθήματά μας είναι πιο έντονα. Έχουμε ανάγκη το αίσθημα της γαλήνης, του διαφορετικού και της χαράς. Μετράμε τις μέρες για να αλλάξουμε λίγο τις καθημερινές μας συνήθειες και να κάνουμε κάτι που θα μας γεμίσει.
Μας αρέσει αυτή η ξεγνοιασιά, το πρωινό ξύπνημα προγραμματίζοντας τα μέρη θα τριγυρίσουμε σήμερα και τι θα δούμε πρώτα, το πρωινό, μεσημεριανό και βραδινό φαγητό, τα ψώνια, οι φωτογραφίες, το καθαρό δωμάτιο όταν επιστρέψουμε και όλα αυτά που χαρακτηρίζουν ένα πακέτο διακοπών, το οποίο δε θέλουμε να αποχωριστούμε.
Μπορούμε, όμως, να πούμε από εμπειρία, ότι επιστρέφοντας από ένα ταξίδι τα συναισθήματά μας είναι και πάλι περίπλοκα. Νιώθουμε λίγο χαρά, λίγο λύπη και λίγο ανησυχία, ίσως γιατί θέλουμε ακόμα λίγο χρόνο για να επιστρέψουμε στην καθημερινότητα και να προσαρμοστούμε και πάλι στις συνήθειές μας.
Έρχεται η μέρα να γυρίσουμε στο σπίτι και προσπαθούμε να πείσουμε τον εαυτό μας ότι κάθε τι όμορφο κάποια στιγμή τελειώνει κι αυτό δεν είναι λόγος στεναχώριας. Κρατάμε όλες τις στιγμές και τις φωτογραφίες που βγάλαμε και επιστρέφουμε ξανά στο πρόγραμμά μας και στη ρουτίνα μας. Πραγματικά, πολύ περίεργο αυτό το συναίσθημα, αλλά πρέπει κάθε φορά να το αποδεχόμαστε.
Η ψυχολογία μας είναι λίγο παράξενη προσπαθώντας να επιστρέψουμε, όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχικά. Πιάνουμε το μυαλό μας ακόμα να ταξιδεύει και νιώθουμε μια γλυκόπικρη νοσταλγία. Βλέπουμε φωτογραφίες, ενθύμια που φέραμε μαζί μας και αναπολούμε αυτές τις στιγμές, όχι γιατί είμαστε αχόρταγοι, μα ίσως γιατί θα θέλαμε ακόμα λίγες μέρες ή γιατί μας φαίνεται δύσκολη η επιστροφή στην καθημερινότητα.
Μας βοηθάει όμως να επαναλαμβάνουμε πως φύγαμε και γυρίσαμε σπίτι, γιατί έτσι μπορούμε να το εμπεδώσουμε καλύτερα. Όσα περίπλοκα συναισθήματα και αν φέρνει η επιστροφή από ένα ταξίδι, χρειαζόμαστε μόνο λίγες μέρες προσαρμογής και είναι καλό να επιδιώκουμε να τις έχουμε. Στην αρχή φαίνεται πολύ δύσκολο, αλλά στην πορεία επιστρέφουμε στις συνήθειες μας με χαρά. Ξέρουμε ότι τέλειωσε αυτό το ταξίδι και συνεχίζοντας το πρόγραμμά μας βάζουμε στόχους και κάνουμε σχέδια για το επόμενο.
Σκεφτήκαμε ποτέ, πώς θα ήταν να μέναμε όσο θέλουμε στα ταξίδια; Δε θα είχαν την ίδια ανυπομονησία, τα ίδια έντονα συναισθήματα και ίσως έχαναν και την πραγματική τους ουσία. Το ταξίδι το κλείνεις ή αποφασίζεις να το κάνεις για να ξεφύγεις, να δώσεις λίγο χρόνο σε σένα και το πιο σημαντικό, να κάνεις κάτι για τον εαυτό σου. Αν ακόμη έχουμε πολύ καιρό να ταξιδέψουμε ή έχουμε περάσει μια δύσκολη φάση το ταξίδι είναι ένας τρόπος διαφυγής που έχουμε ανάγκη, γι’ αυτό και έχει μεγάλη σημασία για εμάς.
Φυσικά, δε νιώθουν όλοι οι άνθρωποι το ίδιο, αφού υπάρχουν και αυτοί που δύο-τρεις μέρες τους είναι αρκετές και θέλουν να επιστρέψουν πίσω στο σπιτάκι τους. Εμείς, πάντως δεν ανήκουμε σε αυτή την κατηγορία γι’ αυτό και έχουμε μια αλλιώτικη ψυχολογία επιστρέφοντας. Για μας ίσως δύο – τρεις εβδομάδες να ήταν αρκετός καιρός, αλλά ας μην γινόμαστε υπερβολικοί και ας ζούμε την κάθε στιγμή στα ταξίδια μας, περιμένοντας με ανυπομονησία τα επόμενα.
Αξίζουν, λοιπόν, όσα συναισθήματα και αν νιώθουμε ταξιδεύοντας και επιστρέφοντας πίσω στο σπίτι και όλο αυτό τελικά, είναι που μας φτιάχνει την ψυχολογία. Είναι συναισθήματα που θα θέλαμε να νιώσουμε και πάλι και επιδιώκουμε να ξανασυμβούν, αφού δε θέλουμε να τα αποχωριστούμε. Έτσι, φέρνοντας λίγο στο μυαλό το προηγούμενο ταξίδι, βάζουμε στόχους και κάνουμε σχέδια μας για το επόμενο κι ας υποστούμε και πάλι την επιστροφή, αφού στο τέλος το απολαμβάνουμε. Δε βλέπουμε την ώρα να ταξιδέψουμε, στην πορεία να νιώσουμε λίγο περίεργα, αφού επιστρέψουμε, και πάλι ξανά απ’ την αρχή.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.