Καλοκαιρινοί έρωτες· εκείνοι που δεν άντεξαν να μη συμβούν

Καλοκαίρι κι έρωτας. Δυο έννοιες που συνδέονται άρρηκτα μεταξύ τους. Κάθε καλοκαίρι και μια δική του ιστορία. Ένα νέο πρόσωπο που κάνει την εμφάνσή του για πρώτη κι ίσως τελευταία φορά. Δε γνωρίζεις αν θα μείνει για πολύ μα ούτε και την εξέλιξή του. Υπάρχει τελικά πραγματικός έρωτας το καλοκαίρι;

Ξεκινάς ένα ταξίδι με γνώμονα τις διακοπές και τη διασκέδαση με την παρέα. Άγνωστα μέρη περιμένουν να τ’ ανακαλύψεις και κάπου υπάρχει κι ένας έρωτας. Βέβαια με τόσα νέα πρόσωπα πιστεύεις ότι ερωτεύεσαι κάθε λεπτό. Όμως κάπου εκεί η ματιά σου κολλάει σε εκείνο το άτομο που σε τάραξε λίγο παραπάνω. Συναντήθηκαν οι ματιές σας με το μπαμ να έχει συμβεί πριν καν αρχίσει. «Ερωτεύτηκα», λες και ξεχνάς μέχρι και το λόγο που έκανες αυτό το ταξίδι. Κάτι έντονο που σίγουρα αρέσει και στους δυο μόλις ξεκίνησε. Είναι διαφορετικό, απρόσμενο. Πόσο σίγουρος είσαι ότι δεν είναι απλώς ένας ενθουσιασμός;

Οι καλοκαιρινοί έρωτες είναι ένα μοναδικό κομμάτι στη ζωή μας. Ξεχωρίζουν γιατί κρατούν για λίγο και μένουν σαν μια μικρή ανάμνηση. Είναι έρωτες καταδικασμένοι να τελειώσουν για τους δικούς τους λόγους και το ξέρεις κι εσύ. Υπάρχει βέβαια και μια άλλη πλευρά αυτής της τρέλας. Είναι οι περιπτώσεις που πλανευόμαστε από την ιδέα αυτή.

Καλοκαίρι σημαίνει θάλασσα, ποτά, ξενύχτια που φέρνουν πιο εύκολα τα αγγίγματα. Είμαστε επιρρεπείς στο να αφήσουμε τον εαυτό μας να μη σκεφτεί πολύ τις συνέπειες και την κατάσταση. Λίγο περισσότερο ευαίσθητοι σε σχέση μ’ αυτό που ζούμε, πιστεύοντας ότι είναι κάτι δυνατότερο από τα προηγούμενα. Κάτω από το φως του φεγγαριού και την αλμύρα, πώς να μην είναι πιο έντονο. Συνδέουμε το μέρος, την εικόνα εκείνης της στιγμής μ’ αυτό το πρόσωπο που πιστεύουμε ακράδαντα ότι ερωτευτήκαμε. Εγώ θα κρατήσω μια αμφιβολία, διότι αυτός ο έρωτας δε θα κρατήσει παραπάνω από 10 μέρες, όσο και το ταξίδι σου. Θέλουμε να το ζήσουμε στο έπακρό του κι ας μην είναι το άτομο που τόσο θα θέλαμε. Γινόμαστε αυθόρμητοι κάνοντας πράξη αυτό που ποθούμε το ίδιο λεπτό. Δεν υπάρχει χρόνος για σκέψη στους καλοκαιρινούς έρωτες. Είναι απόφαση στιγμής. Ή θα το ζήσεις ή θα το αφήσεις ως απλή εικόνα.

Ίσως να ερωτευόμαστε την ιδέα του καλοκαιρινού έρωτα, την ιδέα ότι δε γίνεται να υπάρξει καλοκαίρι χωρίς περιπέτεια και φλερτ. Είναι ο πόνος της εποχής που όσο και να θέλεις, δε θα σταματήσει. Είμαστε επιπόλαιοι, με το μυαλό και την ψυχή μας να μη θέλει να σκεφτεί τόσο πολύ. Μια παροδική κατάσταση δίνει την ελευθερία να ζήσουμε στιγμές που εμείς θα κρατήσουμε και θα θυμόμαστε. Για εκείνα τα κρυφά γεμάτα πάθος φιλιά που μόνο οι δυο σας ζήσατε και θα σκέφτεστε τις κρύες νύχτες του χειμώνα και θα αναπολείτε.

Κάθε καλοκαίρι έχει τη δική του ιστορία. Έρωτες επιπόλαιοι, εκείνης της στιγμής που δεν άντεξαν να μη συμβούν. Ε και; Το ταξίδι που έκανες μόλις χαρακτηρίστηκε από την τρέλα του και την ανάμνηση που σου δημιούργησε. Δεν έχει επιστροφή και δεν το μετανιώνεις. Γνώριζες πολύ καλά ότι δε θα κρατήσει. Αυτός ήταν κι ο σκοπός του καλοκαιριού σου.